§ 7. - Zwolnienie funkcjonarjuszy związków komunalnych, tudzież ich zakładów i przedsiębiorstw od obowiązku ubezpieczenia pensyjnego funkcjonarjuszy w służbie prywatnej i niektórych funkcjonarjuszy w służbie publicznej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.10.61

Akt utracił moc
Wersja od: 31 stycznia 1923 r.
§  7.
Statut, względnie uchwałą należy uważać za zgodną z postanowieniami ustawy pensyjnej (z 16/XII 1906 r. w brzmieniu, ustalonem rozporządzeniem z 25/VI 1914 r. i ustawami z 10/VI 1921 r. oraz ustawą z 22/IX 1922 r.), gdy przyznaje funkcjonarjuszom analogiczne prawa emerytalne, jakie przysługują urzędnikom państwowym na mocy ustawy emerytalnej funkcjonarjuszów państwowych z 28 lipca 1921 r. (Dz. U. R. P. 1921 r. № 70 poz. 466) w brzmieniu ustalonem ustawą z dnia 28 lipca 1922 r. (Dz. U. R. P. 1922 r. № 65 poz. 583) i uwzględnia przepisy niniejszego rozporządzenia.

W szczególności statut, lub uchwala winna przewidywać rodzaje świadczeń, względnie odpraw w wysokości, obliczonej przy zastosowaniu podstawy wymiaru, tek postępowania przy przyznawaniu i wymierzaniu uposarzenia emerytalnego z pozostawieniem interesowanym prawa odwołania w terminach do władzy przełożonej dla tej władzy, która była powołana do załatwienia sprawy zaopatrzenia emerytalnego i wreszcie winny być przewidziane warunki uzyskania, zawieszania i wygaśnięcia świadczeń emerytalnych oraz dodatki drożyźniane dla osób pobierających zaopatrzenie emerytalne, - analogicznie do odnośnych postanowień, zawartych w ustawie emerytalnej funkcjonarjuszów państwowych nadto w statucie lub uchwale uwzględnione być muszą przepisy § 2 ustęp drugi i §§ 9 - 12 niniejszego rozporządzenia.

Każdy funkcjonarjusz, korzystający ze zwolnienia od obowiązku ubezpieczenia, winien otrzymać 1 egzemplarz statutu emerytalnego, względnie odpis odnośnej uchwały.