Zwolnienia od należności celnych oraz od ograniczeń przywozu i wywozu przedmiotów przewożonych między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Niemiecką Republiką Demokratyczną.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1972.12.88

Akt utracił moc
Wersja od: 7 kwietnia 1972 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA HANDLU ZAGRANICZNEGO
z dnia 18 marca 1972 r.
w sprawie zwolnień od należności celnych oraz od ograniczeń przywozu i wywozu przedmiotów przewożonych między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Niemiecką Republiką Demokratyczną.

Na podstawie art. 15 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 33, poz. 166) zarządza się, co następuje:
1.
Rozporządzenie dotyczy przedmiotów przewożonych przez granicę w obrocie pozaplanowym między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Niemiecką Republiką Demokratyczną, dokonywanym przez obywateli tych państw.
2.
W rozumieniu rozporządzenia określenie "przeznaczenie do użytku osobistego, domowego, na pamiątki i upominki" oznacza przedmioty przeznaczone na potrzeby osoby w czasie podróży i pobytu za granicą oraz na potrzeby przekraczającego granicę, odbiorcy i ich rodzin, a przedmioty o charakterze pamiątek i upominków również dla innych osób - wszystko w rozsądnych granicach.
1.
Zwalnia się od cła i ograniczeń przywozowych i wywozowych przedmioty, których rodzaj i ilość wskazuje na przeznaczenie do użytku osobistego, domowego, na pamiątki i upominki, jeżeli przedmioty te przewożone są przez osoby przekraczające granicę albo nadane zostały do przewozu publicznemu przedsiębiorstwu przewozowemu przez obywateli Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej lub Niemieckiej Republiki Demokratycznej z terytorium i na terytorium tych państw.
2.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do samochodów.
3.
Zwolnienie określone w ust. 1 nie obejmuje przesyłek przywiezionych z państwa trzeciego na terytorium jednego z państw wymienionych w ust. 1, z przeznaczeniem dalszego ich przywozu na terytorium drugiego z tych państw.
1.
Ocena, czy przewożone przedmioty odpowiadają pod względem rodzaju i ilości przepisom § 2, należy do organów celnych.
2.
Przedmioty, które stosownie do ust. 1 nie podlegają zwolnieniu od należności celnych, odprawia się na zasadach ogólnych.
Przewóz przedmiotów, których obrót jest na mocy odrębnych przepisów zabroniony lub poddany ograniczeniom ze względu na dobro lub bezpieczeństwo publiczne, zdrowie ludzi, ochronę zwierząt, roślin, dóbr kultury, interes dewizowy, może nastąpić z zachowaniem wymagań odpowiednich przepisów.
Tracą moc:
1)
rozporządzenie Ministra Handlu Zagranicznego z dnia 18 lutego 1963 r. w sprawie zwolnień od należności celnych i stosowania odprawy celnej warunkowej w pogranicznym ruchu turystycznym pomiędzy Polską Rzecząpospolitą Ludową a Niemiecką Republiką Demokratyczną (Dz. U. Nr 8, poz. 49),
2)
zarządzenie Ministra Handlu Zagranicznego z dnia 17 grudnia 1970 r. w sprawie zwolnień od należności celnych przywozowych i ograniczeń dla osób zatrudnionych lub uczących się za granicą (Monitor Polski Nr 43, poz. 349).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.