Zwalnianie ze służby państwowej funkcjonariuszy państwowych urlopowanych na czas trwania wyjątkowych okoliczności wywołanych wojną.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1940.15.42

Akt utracił moc
Wersja od: 14 grudnia 1940 r.

DEKRET
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
z dnia 27 listopada 1940 r.
o zwalnianiu ze służby państwowej funkcjonariuszów państwowych urlopowanych na czas trwania wyjątkowych okoliczności wywołanych wojną.

Na podstawie art. 79 ust. (2) ustawy konstytucyjnej stanowię, co następuje:
1)
Władza uprawniona do mianowania może zwalniać ze służby państwowej funkcjonariuszów państwowych, pozostających na urlopach bezpłatnych stosownie do dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 20 października 1939 r. (Dz.U.R.P. Nr 100, poz. 1001), bez zachowania przepisów uzależniających zwolnienie od uprzedniego przeniesienia w stan nieczynny.
(2)
Zwolnienie wymaga uchwały Rady Ministrów powziętej na wniosek właściwego ministra.
(3)
W przypadkach, gdy doręczenie pisma zwalniającego byłoby połączone z nadmiernymi trudnościami lub niemożliwe, ogłoszenie go w gazecie rządowej zastępuje doręczenie.

Zwolnienie, dokonane na podstawie artykułu poprzedzającego, nie uchybia uprawnieniom nabytym przez osoby zwolnione z tytułu dotychczasowej służby państwowej. Przepisy dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 6 marca 1940 r. w sprawie wstrzymania wypłaty emerytur oraz zaopatrzeń wdowich i sierocych (Dz. U.R.P. Nr 6, poz. 15) stosuje się tu odpowiednio.

Dekret niniejszy, wydany na czas trwania wyjątkowych okoliczności wywołanych wojną, traci moc obowiązującą w terminie określonym przez rozporządzenie Rady Ministrów.

Wykonanie dekretu niniejszego porucza się Prezesowi Rady Ministrów i właściwym ministrom.

Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.