Zwalczanie zarazy ogniowej roślin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1986.41.200

Akt utracił moc

Wersja od: 18 listopada 1986 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA, LEŚNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ

z dnia 2 października 1986 r.

w sprawie zwalczania zarazy ogniowej roślin.

Na podstawie art. 2 ustawy z dnia 16 lutego 1961 r. o ochronie roślin uprawnych przed chorobami, szkodnikami i chwastami (Dz. U. Nr 10, poz. 55) oraz w związku z pkt 30 części A załącznika nr 2 do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1985 r. w sprawie określenia kompetencji niektórych naczelnych i centralnych organów administracji państwowej zastrzeżonych w przepisach szczególnych dla organów zniesionych (Dz. U. Nr 63, poz. 334) zarządza się, co następuje:

§ 1. Do chorób roślin podlegających obowiązkowi zwalczania zalicza się zarazę ogniową (Erwinia amylovora).

§  2.

1. Posiadacze gruntów, na których znajdują się uprawiane i dziko rosnące jabłonie, grusze, jarzębiny, irgi, głogi, pigwy i ogniki, są obowiązani przeprowadzać lustracje tych roślin co najmniej dwa razy w roku: pierwszy raz - po kwitnieniu, nie później jednak niż do końca lipca, oraz drugi raz - w okresie od początku sierpnia do końca wegetacji roślin.

2. Lustracje na gruntach Państwowego Funduszu Ziemi, które nie zostały przekazane w zarząd, użytkowanie lub dzierżawę, przeprowadza terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw rolnictwa stopnia podstawowego, zwany dalej "terenowym organem administracji", z udziałem przedstawiciela wojewódzkiej stacji kwarantanny i ochrony roślin.

3. Na pasach drogowych i obszarach kolejowych lustracje przeprowadza terenowy organ administracji z udziałem przedstawiciela wojewódzkiej stacji kwarantanny i ochrony roślin oraz zarządcy terenu.

§  3.

1. Posiadacze gruntów, na których znajdują się rośliny określone w § 2 ust. 1, są obowiązani niezwłocznie zgłosić terenowemu organowi administracji każdy wypadek wykrycia zarazy ogniowej lub podejrzenia o jej wystąpienie, a zwłaszcza w razie stwierdzenia obumierania i brunatnienia kwiatostanów, liści oraz wierzchołków pędów.

2. Zgłoszenie powinno zawierać dokładne określenie miejsca wystąpienia choroby oraz nazwisko, imię i adres osoby dokonującej zgłoszenia.

3. Terenowy organ administracji jest obowiązany prowadzić ewidencję zgłoszeń oraz stwierdzić z udziałem przedstawiciela wojewódzkiej stacji kwarantanny i ochrony roślin, czy występuje zaraza ogniowa.

§  4.

1. Zwalczanie zarazy ogniowej polega na:

1) wycinaniu i niszczeniu przez spalenie porażonych roślin lub ich części,

2) stosowaniu środków i metod ochrony roślin wskazanych przez wojewódzką stację kwarantanny i ochrony roślin.

2. Koszty zwalczania zarazy ogniowej ponosi posiadacz gruntów, na których wystąpiła choroba.

3. Koszty zwalczania zarazy ogniowej na gruntach, o których mowa w § 2 ust. 2, ponosi terenowy organ administracji.

§  5.

1. Obszar w promieniu 10 km od miejsca, w którym stwierdzono wystąpienie zarazy ogniowej, uważa się za rejon zarażony.

2. Terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw rolnictwa stopnia wojewódzkiego ogłosi wykaz miejscowości i obszarów znajdujących się w rejonie zarażonym.

3. Jeżeli rejon zarażony przekracza granice województwa, wykaz, o którym mowa w ust. 2, ogłaszają w porozumieniu właściwe terenowe organy administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw rolnictwa stopnia wojewódzkiego.

§  6.

1. W rejonach zarażonych zarazą ogniową zabrania się zakładania nowych mateczników podkładek i zraźników jabłoni i gruszy, szkółek jabłoni i gruszy, głogu, pigwy, irgi, jarzębiny i ognika, a także pobierania zrazów i sadzonek z jabłoni i gruszy.

2. Materiał szkółkarski drzew i krzewów, o których mowa w ust. 1, wyprodukowany w szkółkach założonych przed ogłoszeniem rejonu zarażonego może być przedmiotem obrotu wyłącznie w granicach województwa, w którym ten rejon występuje.

§  7.

1. Jeżeli w rejonie zarażonym zostaną zlikwidowane rośliny porażone zarazą ogniową i w ciągu trzech lat nie zostanie stwierdzone wystąpienie zarazy, rejon taki uznaje się za wolny od tej choroby.

2. Uznanie rejonu za wolny od zarazy ogniowej ogłasza terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw rolnictwa stopnia wojewódzkiego. Przepis § 5 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 1986 r.