Zwalczanie zakażenia SARS-CoV-2 u norek.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.386 t.j.

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 marca 2023 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI ¹

z dnia 15 grudnia 2020 r.

w sprawie zwalczania zakażenia SARS-CoV-2 u norek ²

Na podstawie art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2020 r. poz. 1421 oraz z 2022 r. poz. 1570) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa szczegółowy sposób i tryb zwalczania oraz zapobiegania występowaniu zakażenia SARS-CoV-2 u norek, zwanego dalej "chorobą", a w szczególności:

1) sposób i tryb postępowania przy podejrzeniu choroby oraz jej stwierdzeniu;

2) środki stosowane przy zwalczaniu choroby;

3) procedury czyszczenia i odkażania;

4) warunki i sposób ponownego umieszczania norek lub jenotów w gospodarstwach.

§  2. 

1. Powiatowy lekarz weterynarii, po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu wystąpienia choroby, podejmuje niezwłocznie następujące czynności mające na celu wykrycie albo wykluczenie choroby:

1) obejmuje gospodarstwo nadzorem urzędowym;

2) przeprowadza badanie kliniczne norek lub jenotów oraz pobiera próbki do badań laboratoryjnych i wysyła je do laboratorium urzędowego, o którym mowa w art. 25 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 2629 i 2727);

3) przeprowadza dochodzenie epizootyczne, w tym ustala gospodarstwa kontaktowe;

4) nakazuje:

a) posiadaczowi norek lub jenotów dokonanie spisu wszystkich norek i innych zwierząt utrzymywanych w gospodarstwie, z wyszczególnieniem dla każdej kategorii utrzymywanych zwierząt liczby zwierząt padłych i urodzonych w okresie podejrzenia o chorobę; spis udostępnia się na żądanie powiatowego lekarza weterynarii,

b) codzienne aktualizowanie spisu, o którym mowa w lit. a,

c) odosobnienie norek lub jenotów w miejscach ich dotychczasowego utrzymywania lub w innych zamkniętych obiektach w gospodarstwie w sposób uniemożliwiający ich wydostanie się oraz kontakt ze zwierzętami i osobami postronnymi,

d) stosowanie, zgodnie z zaleceniami powiatowego lekarza weterynarii, przy wejściach i wjazdach do gospodarstwa oraz wyjściach i wyjazdach z gospodarstwa oraz przy wejściach i wyjściach z pomieszczeń i do pomieszczeń, w których są utrzymywane norki lub jenoty, produktów biobójczych, o których mowa w przepisach o produktach biobójczych, o działaniu wirusobójczym, zwanych dalej "produktami biobójczymi";

5) zakazuje przemieszczania:

a) norek lub jenotów z gospodarstwa i do gospodarstwa,

b) karmy i ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego z gospodarstwa;

6) określa warunki przemieszczania z gospodarstwa i do gospodarstwa osób, ssaków utrzymywanych w gospodarstwie, środków transportu i urządzeń.

1a. W gospodarstwie utrzymującym norki lub jenoty, w którym podejrzewa się wystąpienie choroby, osoby mające kontakt z tymi zwierzętami:

1) noszą:

a) maseczki trójwarstwowe będące wyrobem medycznym w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/745 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie wyrobów medycznych, zmiany dyrektywy 2001/83/WE, rozporządzenia (WE) nr 178/2002 i rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 93/42/EWG (Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 1, z późn. zm.), które zakrywają nos i usta,

b) gogle lub okulary chroniące oczy przed ekspozycją na SARS-CoV-2,

c) rękawice ochronne jednorazowego użytku;

2) oczyszczają i odkażają przed użyciem sprzęt używany przy obsłudze tych zwierząt;

3) przed wejściem do pomieszczeń, w których są utrzymywane te zwierzęta:

a) oczyszczają i odkażają noszone obuwie,

b) poddają noszoną odzież procesowi mającemu na celu inaktywację SARS-CoV-2.

1b. W przypadku rozpoznania zakażenia SARS-CoV-2 u osób mających kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie albo gdy w okresie 30 dni liczba padłych zwierząt w tym gospodarstwie przekroczy 3% liczby norek utrzymywanych w tym gospodarstwie albo 1% liczby jenotów utrzymywanych w tym gospodarstwie:

1) przeprowadzenie badania klinicznego norek lub jenotów oraz pobranie próbek do badań laboratoryjnych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, następuje niezwłocznie po otrzymaniu informacji o rozpoznaniu zakażenia SARS-CoV-2 u osób mających kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie albo po stwierdzeniu przekroczenia tej liczby padłych norek albo jenotów;

2) czynnościom, o których mowa w ust. 1 pkt 2, podlegają norki lub jenoty padłe lub wykazujące objawy kliniczne choroby, a liczbę próbek pobieranych do badań laboratoryjnych ustala się na podstawie szacunku częstotliwości występowania zakażeń wynoszącej:

a) 5% przy poziomie ufności 95% - w przypadku rozpoznania zakażenia SARS-CoV-2 u osób mających kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie,

b) 50% przy poziomie ufności 95% - w przypadku stwierdzenia przekroczenia tej liczby padłych norek albo jenotów;

3) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są przeprowadzane do dnia pobrania próbek do badań laboratoryjnych w liczbie ustalonej zgodnie z pkt 2 albo do dnia stwierdzenia choroby w gospodarstwie.

2. Środki, o których mowa w ust. 1 pkt 3-6 i ust. 1a, stosuje się do dnia wykluczenia przez powiatowego lekarza weterynarii choroby.

3. Jeżeli podejrzewa się, że osoby zakażone SARS-CoV-2 mające kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie mogą być źródłem choroby, środki, o których mowa w ust. 1 pkt 4-6 i ust. 1a, stosuje się do dnia określonego w ust. 1b pkt 3, nie krócej jednak niż przez 30 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w ust. 1b pkt 1.

§  3. 

1. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia choroby w gospodarstwie wyznacza to gospodarstwo jako ognisko choroby i stosuje środki określone w § 2 ust. 1 pkt 2-6 i ust. 1a oraz:

1) nakazuje:

a) niezwłoczne objęcie wszystkich norek lub jenotów odosobnieniem w sposób określony w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. c, strzeżeniem oraz obserwacją,

b) zbieranie, transportowanie, przechowywanie, przeładunek, przetwarzanie oraz wykorzystywanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w sposób określony w przepisach rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1069/2009",

c) zniszczenie lub obróbkę, w sposób zapewniający zniszczenie SARS-CoV-2, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, paszy oraz przedmiotów i substancji, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2,

d) odkażenie ściółki oraz obornika, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2,

e) informowanie o każdej padłej norce lub każdym padłym jenocie w gospodarstwie,

f) czyszczenie, z wyłączeniem czyszczenia pod ciśnieniem, i odkażanie:

– sprzętu używanego w gospodarstwie przy obsłudze norek lub jenotów co najmniej raz dziennie, - klatek, w których są utrzymywane norki lub jenoty, po każdym ich opróżnieniu,

g) ustanowienie w gospodarstwie jednostek epizootycznych liczących do 10 000 norek lub jenotów oraz oznakowanie tych jednostek w sposób umożliwiający ich identyfikację;

2) zakazuje:

a) przemieszczania z gospodarstwa i do gospodarstwa innych zwierząt,

b) usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, z wyłączeniem skór poddanych w tym gospodarstwie procesom garbowania lub wyprawiania oraz kwarantannie przeprowadzonej w temperaturze 20°C (+/- 2°C) przy wilgotności względnej 40-70% przez 30 dni, licząc od dnia zakończenia jednego z tych procesów,

c) wstępu osobom mającym kontakt z norkami lub jenotami w ognisku choroby na teren innych gospodarstw utrzymujących zwierzęta futerkowe w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 10 grudnia 2020 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. z 2021 r. poz. 36),

d) przemieszczania norek lub jenotów między ustanowionymi w gospodarstwie jednostkami epizootycznymi.

1a. Środek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, stosuje się do czasu przeprowadzenia przez powiatowego lekarza weterynarii badań w gospodarstwie, o którym mowa w ust. 1, i uzyskania wyników wykluczających obecność choroby.

1b. Badania, o których mowa w ust. 1a, obejmują cykliczne pobieranie próbek do badań laboratoryjnych od norek lub jenotów objętych środkiem, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, w tym od norek lub jenotów padłych lub wykazujących objawy kliniczne choroby.

1c. Próbki, o których mowa w ust. 1b, pobiera się:

1) nie wcześniej niż po upływie 30 dni, licząc od dnia zastosowania środka, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, przy czym w każdej jednostce epizootycznej te próbki pobiera się w liczbie ustalonej na podstawie szacunku częstotliwości występowania zakażeń wynoszącej:

a) 50% przy poziomie ufności 95%, nie mniejszej jednak niż 6,

b) 5% przy poziomie ufności 95% - w przypadku braku padnięć lub objawów klinicznych choroby u norek lub jenotów w okresie 30 dni, licząc od dnia zastosowania środka, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a;

2) do dnia uzyskania dwóch następujących po sobie wyników badań laboratoryjnych wykluczających obecność choroby, z zachowaniem 20-dniowego odstępu między kolejnymi pobraniami w sposób określony w pkt 1.

1d. (uchylony).

1e. Powiatowy lekarz weterynarii może nakazać niezwłoczne zabicie pod nadzorem urzędowym wszystkich norek lub jenotów w sposób wykluczający rozprzestrzenianie się choroby w przypadku:

1) gdy w okresie 30 dni liczba padłych zwierząt w gospodarstwie przekroczy 10% liczby norek utrzymywanych w tym gospodarstwie albo 3% liczby jenotów utrzymywanych w tym gospodarstwie zgodnie ze stanem na dzień stwierdzenia choroby lub

2) rozpoznania zakażenia SARS-CoV-2 u osób mających kontakt z norkami lub jenotami w gospodarstwie spowodowanego przeniesieniem SARS-CoV-2 z norek lub jenotów utrzymywanych w tym gospodarstwie na te osoby

- w trakcie stosowania środka, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a.

1f. Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określając sposób postępowania z tymi produktami ograniczający rozprzestrzenianie się choroby i zgodny z przepisami rozporządzenia nr 1069/2009, przy czym zwłoki zabitych norek lub jenotów usuwa się pod nadzorem urzędowym.

2. Po wykonaniu czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, obiekty budowlane lub inne miejsca, w których były utrzymywane norki lub jenoty, środki transportu wykorzystywane do ich transportu, a także transportu ich zwłok lub skór, paszy, ściółki lub obornika oraz inne przedmioty lub substancje, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2, czyści się i odkaża pod nadzorem urzędowym w warunkach i w sposób, które są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

2a. Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na transport z gospodarstwa nieoskórowanych norek lub jenotów, które zostały uśmiercone w celu pozyskania futer, do zakładu położonego najbliżej gospodarstwa i wyznaczonego przez powiatowego lekarza weterynarii w celu poddania skór tych zwierząt procesom garbowania lub wyprawiania, pod warunkiem że ten transport i te procesy odbywają się w warunkach i w sposób, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

2b. Nieoskórowane norki lub jenoty, które zostały uśmiercone w celu pozyskania futer, poddaje się w gospodarstwie nie krócej niż przez 24 godziny procesowi zamgławiania produktem biobójczym, a następnie umieszcza się je w hermetycznie zamykanych pojemnikach.

3. Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na transport ściółki lub obornika, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2, do wyznaczonego przez tego lekarza zakładu w celu przetworzenia w sposób określony w przepisach rozporządzenia nr 1069/2009.

4. W przypadku stwierdzenia w gospodarstwie obecności SARS-CoV-2 ten wirus poddaje się badaniom laboratoryjnym w celu ustalenia jego charakterystyki molekularnej.

§ 4. W gospodarstwach powiązanych epizootycznie lub epidemiologicznie z ogniskiem choroby, z którego lub do którego mógł zostać przeniesiony SARS-CoV-2, uznanych w wyniku dochodzenia epizootycznego za gospodarstwa kontaktowe powiatowy lekarz weterynarii stosuje środki, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2-6 i ust. 1a, do dnia wykluczenia choroby.

§  5. 

1. Powiatowy lekarz weterynarii, w przypadku wyznaczenia ogniska choroby, określa obszar zagrożony o promieniu co najmniej 10 km wokół tego ogniska.

2. Obszar zagrożony określa się, uwzględniając:

1) wyniki dochodzenia epizootycznego;

2) warunki geograficzne, w szczególności granice naturalne;

3) lokalizację i odległości między gospodarstwami, w których są utrzymywane norki lub jenoty.

§  6. 

1. Na obszarze zagrożonym urzędowy lekarz weterynarii:

1) niezwłocznie sporządza spis gospodarstw, w których są utrzymywane norki lub jenoty;

2) przeprowadza kontrole wszystkich gospodarstw, w których są utrzymywane norki lub jenoty, połączone z badaniem klinicznym, a w przypadku gdy jest to konieczne, pobiera próbki do badań laboratoryjnych przed upływem okresu, o którym mowa w § 8;

3) prowadzi dokumentację dotyczącą kontroli, o których mowa w pkt 2, i sporządza protokół tych kontroli zawierający dokonane ustalenia.

2. W gospodarstwach znajdujących się na obszarze zagrożonym powiatowy lekarz weterynarii:

1) nakazuje:

a) odosobnienie norek lub jenotów w miejscach ich dotychczasowego utrzymywania lub w innych zamkniętych obiektach w gospodarstwie w sposób uniemożliwiający ich wydostanie się oraz kontakt ze zwierzętami i osobami postronnymi,

b) niezwłoczne usuwanie zwłok norek lub jenotów,

c) niezwłoczne czyszczenie i odkażanie środków transportu i sprzętu wykorzystywanych do transportu norek, paszy, skór, ściółki lub obornika, innych środków transportu wjeżdżających do gospodarstwa lub z niego wyjeżdżających oraz innych przedmiotów lub substancji, które mogły zostać skażone SARS-CoV-2,

d) stosowanie środków bezpieczeństwa biologicznego i ochrony osobistej przez osoby wchodzące do gospodarstwa lub z niego wychodzące w celu wykluczenia rozprzestrzeniania się SARS-CoV-2; czyszczenie i odkażanie przeprowadza się zgodnie z warunkami i w sposób określony w załączniku do rozporządzenia,

e) posiadaczowi norek lub jenotów:

– prowadzenie wykazu osób wchodzących do gospodarstwa lub z niego wychodzących, z wyłączeniem pomieszczeń mieszkalnych; wykaz udostępnia się na żądanie powiatowego lekarza weterynarii,

– niezwłoczne informowanie go o zwiększonej zachorowalności lub śmiertelności lub niepokojących objawach klinicznych u norek utrzymywanych w gospodarstwie;

2) zakazuje w okresie, o którym mowa w § 8:

a) wyprowadzania z gospodarstwa i wprowadzania do niego norek lub jenotów, lub ich skór,

b) wywożenia lub rozrzucania ściółki lub obornika,

c) organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów, na których są gromadzone norki lub jenoty;

3) może nakazać na terenie gospodarstwa:

a) uśmiercenie norek lub jenotów w celu pozyskania futer lub

b) zabicie norek lub jenotów w celu zwalczania choroby.

§  7. 

1. Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na transport ściółki lub obornika z gospodarstwa znajdującego się na obszarze zagrożonym do wyznaczonego przez tego lekarza zakładu, w celu przetworzenia w sposób określony w przepisach rozporządzenia nr 1069/2009.

2. Powiatowy lekarz weterynarii może również wyrazić zgodę na transport norek lub jenotów przeznaczonych do zabicia w miejscu znajdującym się poza obszarem zagrożonym, jeżeli:

1) transport norek odbędzie się przy użyciu zatwierdzonego i zaplombowanego środka transportu;

2) zabicie norek odbędzie się pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii.

§ 8. Środki określone w § 6 stosuje się co najmniej przez 30 dni, licząc od dnia zakończenia wstępnego czyszczenia i odkażania ogniska choroby, lecz nie krócej niż do dnia przeprowadzenia przez powiatowego lekarza weterynarii badań w gospodarstwach położonych na obszarze zagrożonym i uzyskania wyników wykluczających obecność choroby.

§  9. 

1. Ponowne umieszczenie norek lub jenotów w gospodarstwie, w którym stwierdzono chorobę, może nastąpić po upływie 30 dni od dnia zakończenia ostatecznego czyszczenia i odkażania.

2. W okresie 30 dni od dnia ponownego umieszczenia norek lub jenotów w gospodarstwie powiatowy lekarz weterynarii:

1) przeprowadza:

a) badanie kliniczne tych norek lub jenotów co najmniej raz, przy czym w przypadku przeprowadzenia więcej niż jednego badania ostatnie badanie przeprowadza się po upływie 25 dni od dnia ponownego wprowadzenia tych norek do gospodarstwa,

b) badania sekcyjne zwłok norek lub jenotów padłych;

2) pobiera próbki do badań laboratoryjnych - w przypadku gdy jest to konieczne.

§ 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK Nr  1 

WARUNKI I SPOSÓB PRZEPROWADZANIA CZYSZCZENIA I ODKAŻANIA

1. Wyboru produktów biobójczych i procedur odkażania dokonuje się, biorąc pod uwagę specyfikę gospodarstw, środków transportu oraz innych przedmiotów, które mają być poddane czyszczeniu i odkażaniu.

2. Warunki stosowania produktów biobójczych i środków odtłuszczających, w szczególności ciśnienie, minimalna temperatura oraz czas kontaktu, nie powinny mieć wpływu na skuteczność tych środków.

3. Po zakończeniu czyszczenia i odkażania stosuje się środki ostrożności wykluczające ponowne skażenie uprzednio oczyszczonych i odkażonych powierzchni.

4. Proces czyszczenia i odkażania dokumentuje się w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 61 ust. 1 pkt 1 lit. i ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. Dokumentację przechowuje się w gospodarstwie lub środku transportu.

5. Środki transportu wykorzystywane do transportu norek lub jenotów czyści się i odkaża.

6. Niezależnie od rodzaju użytego produktu biobójczego czyszczenie i odkażanie przeprowadza się w następujący sposób:

1) starannie nasącza się produktem biobójczym ściółkę lub obornik;

2) dokładnie myje się i oczyszcza podłoże, podłogi, rampy i ściany, jeżeli jest to możliwe - po usunięciu lub rozebraniu wyposażenia lub instalacji, które w przypadku pozostawienia zmniejszyłyby skuteczność czyszczenia i odkażania;

3) po wykonaniu czynności określonych w pkt 1 i 2 produkt biobójczy stosuje się zgodnie z zaleceniami producenta.

7. Wstępne czyszczenie i odkażanie gospodarstwa przeprowadza się w następujący sposób:

1) podczas zabijania norek lub jenotów podejmuje się środki w celu wykluczenia lub zminimalizowania rozprzestrzeniania się SARS-CoV-2, które obejmują:

a) instalację tymczasowego wyposażenia czyszczącego i odkażającego,

b) dostarczenie odzieży ochronnej i pryszniców,

c) odkażanie użytego sprzętu i innych przedmiotów,

d) wyłączenie zasilania systemu wentylacyjnego;

2) zwłoki zabitych norek lub jenotów odkaża się produktem biobójczym;

3) transport zwłok norek, jenotów lub innych zwierząt z gospodarstwa, w celu ich usunięcia, odbywa się:

a) przy wykorzystaniu zamkniętych i szczelnych środków transportu,

b) pod nadzorem urzędowym,

c) w sposób wykluczający rozprzestrzenianie się choroby;

4) po przetransportowaniu z gospodarstwa zabitych norek lub jenotów, w celu ich usunięcia, niezwłocznie odkaża się części gospodarstwa, w których te norki lub jenoty były utrzymywane, oraz miejsca skażone podczas ich zabijania lub sekcji zwłok;

5) tkanki lub krew pozostałe w miejscu zabicia lub sekcji zwłok norek lub jenotów zbiera się i usuwa wraz ze zwłokami norek lub jenotów;

6) produkty biobójcze pozostawia się na powierzchni co najmniej przez 24 godziny.

8. Końcowe czyszczenie i odkażanie gospodarstwa przeprowadza się nie później niż przed upływem okresu, o którym mowa w § 8, w następujący sposób:

1) ściółkę lub obornik usuwa się i przetwarza się przez:

a) poddanie działaniu pary wodnej o temperaturze co najmniej 70°C albo

b) spalenie, albo

c) zakopanie w sposób uniemożliwiający dostęp do nich zwierząt, albo

d) poddanie biotermicznemu odkażaniu przez kopcowanie co najmniej przez 42 dni po uprzednim odkażeniu produktem biobójczym;

2) tłuszcz lub brud usuwa się ze wszystkich odkażanych powierzchni przy użyciu środków odtłuszczających, a następnie powierzchnie te myje się wodą;

3) po zmyciu wodą powierzchnie odkaża się produktem biobójczym;

4) po upływie 7 dni od dnia zakończenia w gospodarstwie czynności określonych w pkt 1-3 stosuje się środki odtłuszczające, następnie spłukuje się je wodą, odkaża środkiem biobójczym i ponownie spłukuje wodą.

9. Powiatowy lekarz weterynarii może, mając na względzie rodzaj gospodarstwa i panujące warunki klimatyczne, określić szczegółowe sposoby przeprowadzania czyszczenia i odkażania inne niż wymienione w ust. 1-8.

10. W przypadku gdy powiatowy lekarz weterynarii uzna, że gospodarstwo lub jego część nie mogą zostać poddane czyszczeniu i odkażaniu, może zakazać co najmniej przez 3 miesiące przemieszczania osób, środków transportu, norek lub jenotów, ssaków domowych lub przedmiotów do tego gospodarstwa lub do jego części.

ZAŁĄCZNIK Nr  2 

WARUNKI I SPOSÓB TRANSPORTU NIEOSKÓROWANYCH NOREK LUB JENOTÓW, KTÓRE ZOSTAŁY UŚMIERCONE W CELU POZYSKANIA FUTER, ORAZ PODDAWANIA SKÓR TYCH ZWIERZĄT PROCESOM GARBOWANIA LUB WYPRAWIANIA

1. Osoby mające kontakt w gospodarstwie z nieoskórowanymi norkami lub jenotami, które zostały uśmiercone w celu pozyskania futer, stosują środki, o których mowa w § 2 ust. 1a rozporządzenia.

2. Transport nieoskórowanych norek lub jenotów, o których mowa w ust. 1, odbywa się zaplombowanym środkiem transportu.

3. Skórowanie norek lub jenotów, o których mowa w ust. 1, w zakładzie odbywa się w odrębnym cyklu od skórowania tuszek zwierząt z gospodarstw nieobjętych nakazami i zakazami określonymi w rozporządzeniu.

4. Osoby mające kontakt w zakładzie z norkami lub jenotami, o których mowa w ust. 1, stosują środki, o których mowa w § 2 ust. 1a rozporządzenia.

5. Odkażanie skór norek lub jenotów, o których mowa w ust. 1, odbywa się w wydzielonym pomieszczeniu lub miejscu.

6. Skóry norek lub jenotów, o których mowa w ust. 1, poddaje się procesowi zamgławiania produktem biobójczym, chyba że zostaną poddane procesowi garbowania.

7. Oskórowane norki lub jenoty, o których mowa w ust. 1, stanowią materiał kategorii 2 zgodnie z przepisami rozporządzenia nr 1069/2009 i przed przekazaniem do unieszkodliwienia są gromadzone w odrębnym pojemniku.

8. Po przeprowadzeniu procesu wyprawiania skór norek lub jenotów, o których mowa w ust. 1, te skóry przed wprowadzeniem na rynek przechowuje się przez 30 dni w temperaturze 20°C +/- 2°C przy wilgotności względnej 40-70%.

¹ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 października 2021 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. poz. 1950).

² Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 9 grudnia 2020 r. pod numerem 2020/779/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039 oraz z 2004 r. poz. 597), które wdraża dyrektywę (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (ujednolicenie) (Dz. Urz. UE L 241 z 17.09.2015, str. 1).