Zwalczanie raka ziemniaczanego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.117.679

Akt utracił moc
Wersja od: 27 listopada 1926 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ROLNICTWA I DÓBR PAŃSTWOWYCH
z dnia 12 listopada 1926 r.
o zwalczaniu raka ziemniaczanego.

Na podstawie rozporządzenia Rady Związkowej z dnia 30 sierpnia 1917 r. (Dz. Ust. Rzeszy str. 745) i art. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1919 r. o tymczasowej organizacji zarządu b. dzielnicy pruskiej (Dz. P. P. P. № 64, poz. 385) zarządza się co następuje:
W rozumieniu niniejszego rozporządzenia: polami zarażonemi są pola, na których ziemniaki dotknięte zostały rakiem ziemniaczanym;

polami zagrożonemi są pola, przylegające do pola zarażonego, jak również te, co do których istnieje uzasadnione przypuszczenie, że zostały lub mogą zostać dotknięte rakiem ziemniaczanym.

Ziemniaków, zebranych z pola zarażonego, nie wolno używać do sadzenia, na paszę zaś wolno je używać jedynie po ugotowaniu lub uparowaniu.

Ziemniaki te mogą być wyniesione (wywiezione) poza obręb gospodarstwa, w którem zostały wyprodukowane, jedynie za zezwoleniem miejscowej władzy policyjnej.

Ziemniaków, zebranych z pola zarażonego, nie wolno płakać w rzekach, strumieniach, kanałach, rowach, jeziorach i stawach.

Wodą, użytą do płukania tych ziemniaków, należy zlewać do specjalnego dołu, głębokości przynajmniej 0,75 mtr., wykopanego w odległości nie mniejszej, niż 5 mtr. od stadni, gnojowni oraz wymienionych wyżej wód; dół ten następnie winien być odkażony odpowiednim środkiem dezynfekcyjnym (np. formalną).

Z gospodarstwa, w którem występuje rak ziemniaczany, me wolno wynosić (wywozić) poza jego obrąb obierzyn, łętów i innych odpadków ziemniaków, jak również chwastów, ziemi i nawozów naturalnych.

Wszelkie odpadki, pozostałe po zbiorze ziemniaków na polu zarażonem, winny być przed zaoraniem tego pola na miejscu spalone lub zakopane na głębokości przynajmniej 0,75 m.

Na polu zarażonem nie wolno uprawiać innych odmian ziemniaków, prócz tych, które zostaną wskazane przez Państwowy Instytut Naukowo-Rolniczy w Bydgoszczy jako odporne na raka ziemniaczanego.

Pionów roślin okopowych, wyprodukowanych na polu żargonem, nie wolno używać do sadzenia, ani wynosić (wywozić) poza obręb gospodarstwa, w którem zostały wyprodukowane.

Ziemniaki, dotknięte rakiem ziemniaczanym, a ujawnione poza gospodarstwem rolnem, należy zużytkować na miejscu w sposób niezagrażający rozszerzaniem się zarazy, stosownie do wskazówek miejscowej władzy policyjnej.
Składy, piwnice, urządzenia transportowe oraz wszelkie inne pomieszczenia, w których znajdowały się ziemniaki, dotknięte rakiem ziemniaczanym, winny być niezwłocznie po ich usunięciu odkażone przez właścicieli lub zarządców tych pomieszczeń, na koszt właścicieli zarażonych ziemniaków.
Miejscowe władze policyjne zwalczają raka ziemniaczanego według wskazań Państwowego Instytutu Naukowo-Rolniczego w Bydgoszczy oraz tych instytucyj, które do pracy tej zostaną powołane przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych.
W celu zwalczania raka ziemniaczanego, w szczególności zaś w celu wykonywania nadzoru, zmierzającego do jego ujawnienia, miejscowe władze policyjne, jak również należycie upełnomocnieni delegaci Państwowego Instytutu Naukowo-Rolniczego w Bydgoszczy lub instytucyj, określonych w § 8 niniejszego rozporządzenia, mają prawo:

wchodzić na pola oraz do pomieszczeń, służących do przechowywania i przerobu ziemniaków;

badać urządzenia, służące do przerobu ziemniaków, a także środki ich przewozu i przenoszenia;

badać ziemniaki i ich odpadki;

brać próbki roślin ziemniaków i ich części w ilości do 1 kg.

Osoby, użytkujące lub zarządzające polem, a także osoby, przechowujące ziemniaki, mają obowiązek zgłoszenia do miejscowej władzy policyjnej każdego wypadku wystąpienia objawów, wzbudzających podejrzenie pojawienia się raka ziemniaczanego, przed upływem 24 godzin od chwili dostrzeżenia tych objawów.

Miejscowa władza policyjna obowiązana jest natychmiast powiadomić Państwowy Instytut Naukowo-Rolniczy w Bydgoszczy o otrzymanem zgłoszeniu, jak również o dostrzeżonych osobiście lub ujawnionych w inny sposób wypadkach wystąpienia objawów, wzbudzających podejrzenie pojawienia się raka ziemniaczanego.

Państwowy Instytut Naukowo-Rolniczy W Bydgoszczy niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomienia o wystąpieniu objawów, wzbudzających podejrzenie pojawienia się raka ziemniaczanego, przystępuje do badań, mających na celu sprawdzenie tych objawów.

O ile badania te nie wykażą istnienia raka ziemniaczanego, Państwowy instytut Naukowo-Rolniczy W Bydgoszczy zawiadamia o tem niezwłocznie osoby Zainteresowane oraz miejscową władze, policyjną.

W razie stwierdzenia laka ziemniaczanego Państwowy Instytut Naukowo- Rolniczy w Bydgoszczy - podaje o tem niezwłocznie do wiadomości miejscowej władzy policyjnej, wskazując pola, które winny być uznane za zarażone i zagrożone, oraz wymieniając środki, niezbędne do zastosowania na polach zagrożonych.

Celem wyjaśnienia przyczyn pojawienia się lub rozszerzania się raka ziemniaczanego Państwowy Instytut Naukowo-Rolniczy w Bydgoszczy może żądać udzielenia sobie potrzebnych informacyj, w szczególności zaś wypełnienia odpowiednich kwestjonarjuszów przez osoby, wymienione w § 10 mniejszego rozporządzenia, bądź przez miejscowe władne, policyjne, które obowiązane są przeprowadzić odpowiednie dochodzenie według wskazówek Państwowego Instytutu Naukowo-Rolniczego w Bydgoszczy.

Miejscowa władza policyjna niezwłocznie po otrzymaniu od Państwowego Instytutu Naukowo-Rolniczego w Bydgoszczy zawiadomienia, stwierdzającego raka ziemniaczanego, wydaje, na podstawie otrzymanego zawiadomienia i z powołaniem się na nie, orzeczenie o uznaniu pól za zakażone i zagrożone oraz zarządza stosowanie na polach zarażonych przepisów §§ 2-5 niniejszego rozporządzenia, na polach zaś zagrożonych - stosowanie tych z pośród wymienionych przepisów, które zostały wskazane przez Państwowy Instytut Naukowo - Rolniczy w Bydgoszczy.

Orzeczenia te oraz zarządzenia miejscowa władza policyjna obowiązana jest niezwłocznie doręczyć osobie zainteresowanej oraz dopilnować ich wykonania.

Miejscowa władza policyjna obowiązana jest nadto niezwłocznie zawiadomić o treści wydanych orzeczeń i zarządzeń władze, administracyjną I-ej instancji, która poda je do wiadomości publicznej.

Zarządzenia, przewidziane w §§ 2 i 6 niniejszego rozporządzenia, miejscowe władze policyjne wydają zawsze na podstawie i z powołaniem się na wskazania Państwowego Instytutu Naukowo-Rolniczego w Bydgoszczy lub instytucyj, określonych w § 8 niniejszego rozporządzenia.
Miejscowe władze policyjne mogą, w razie potrzeby, w granicach przysługujących im ogólnych uprawnień, wydawać i inne przez wynikających z rozporządzenia niniejszego zarządzenia co do sposobu użytkowania pól zarażonych oraz płodów na polach tych wyprodukowanych.
Ograniczenia, wynikające z przepisów §§ 2 - 5 niniejszego rozporządzenia, obowiązują już od chwili, gdy osoba, wymieniona w § 10, poweźmie wiadomość o okolicznościach, uzasadniających obowiązek zgłoszenia. Ograniczenia te tracą swą moc obowiązującą z chwilą otrzymania od Państwowego Instytutu Naukowo-Rolniczego w Bydgoszczy zawiadomienia o niestwierdzeniu raka ziemniaczanego.

Ograniczenia, wynikające z orzeczeń i zarządzeń, wydanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, obowiązują aż do czasu całkowitego lub częściowego ich uchylenia przez miejscową władzę policyjną w trybie, przewidzianym dla wydania tych orzeczeń i zarządzeń.

W wypadku niewykonania przez osoby do tego obowiązane zarządzeń miejscowej władzy policyjnej, wydanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, w określonym przez nią terminie, władza ta może zarządzić dokonanie tych czynności na koszt osób, obowiązanych do ich wykonania.
Winni naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia oraz zarządzeń, wydanych na podstawie tych przepisów, będą karani więzieniem do 1 roku i grzywną do 10.000 zł. lub jedną z tych kar.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie na obszarze województw pomorskiego i poznańskiego w 7 dni po dniu ogłoszenia.