Grunty, na których rosły ziemniaki dotknięte rakiem ziemniaczanym, uważane będą za zarażone rakiem ziemniaczanym, grunty i zaś sąsiadujące z nimi - za grunty zagrożone.
(2)
W każdym poszczególnym przypadku wystąpienia raka ziemniaczanego starosta - na wniosek stacji ochrony roślin izby rolniczej - określi granice obszaru gruntów zarażonych oraz gruntów zagrożonych.
(3)
Gdy rak ziemniaczany zostanie na gruntach zarażonych zupełnie wytępiony, starosta - na wniosek stacji ochrony roślin izby rolniczej - stwierdzi, że grunty te przestały być zarażonymi, a grunty sąsiadujące z nimi - zagrożonymi.
Nasza strona internetowa wykorzystuje pliki cookie. Jeśli zgadzasz się na używanie plików cookie kliknij "Zamknij" lub po prostu kontynuuj przeglądanie. Uzyskaj więcej informacji lub zmień ustawienia .