§ 4. - Zwalczanie niektórych chorób zakaźnych mięczaków.
Dziennik Ustaw
Dz.U.2006.73.512
Akt utracił moc Wersja od: 28 marca 2007 r.
§ 4. 1
1.
Powiatowy lekarz weterynarii po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu chorób w obszarach, zakładach oczyszczania i zakładach wysyłkowych lub po stwierdzeniu zwiększonego śnięcia w wyniku badań, o których mowa w § 3, niezwłocznie obejmuje nadzorem te obszary, zakłady oczyszczania lub zakłady wysyłkowe i podejmuje czynności mające na celu stwierdzenie lub wykluczenie chorób oraz zapobieżenie ich szerzeniu, w szczególności:1)
przeprowadza kontrolę połączoną z badaniem klinicznym mięczaków albo ich sekcją;2)
pobiera próbki do badań laboratoryjnych i wysyła je do zatwierdzonego laboratorium w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 33, poz. 287, z późn. zm.3));3)
sporządza:a)
wykaz miejsc, w których wystąpiły choroby zakaźne mięczaków wymienione w kolumnie I na liście nr 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lipca 2005 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla umieszczania na rynku zwierząt i produktów akwakultury (Dz. U. Nr 138, poz. 1158), pod warunkiem że choroby te nie są objęte programem umożliwiającym uznanie strefy lub gospodarstwa położonego w strefie niezatwierdzonej za zatwierdzone, lubb)
wykaz miejsc, w których wystąpiło zwiększone śnięcie w wyniku wystąpienia chorób zakaźnych mięczaków wymienionych w przepisach wydanych na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;4)
kontroluje rozwój sytuacji epizootycznej oraz geograficzne rozprzestrzenianie się chorób, o których mowa w pkt 3;5)
powiadamia niezwłocznie wojewódzkiego lekarza weterynarii oraz powiatowych lekarzy weterynarii przyległych powiatów o:a)
wystąpieniu zwiększonego śnięcia wywołanego przez czynnik chorobotwórczy,b)
środkach podjętych w celu analizy i kontroli sytuacji epizootycznej oraz przyczynach zwiększonego śnięcia.2.
Wojewódzki lekarz weterynarii po otrzymaniu informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 5, przekazuje je Głównemu Lekarzowi Weterynarii, który niezwłocznie powiadamia Komisję Europejską oraz właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej o wystąpieniu zwiększonego śnięcia wywołanego przez czynnik chorobotwórczy, jego przyczynach oraz o środkach podjętych w celu analizy i kontroli sytuacji epizootycznej.1 § 4 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 26 lutego 2007 r. (Dz.U.07.44.282) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 marca 2007 r.