Zwalczanie niedozwolonego wyrobu spirytusu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1959.27.169

Akt utracił moc
Wersja od: 30 marca 2001 r.

USTAWA
z dnia 22 kwietnia 1959 r.
o zwalczaniu niedozwolonego wyrobu spirytusu.

Wyrób, rozlew, oczyszczanie, skażanie i odwadnianie spirytusu oraz wydzielanie spirytusu z innego wytworu, a także wyrób i rozlew wódek - wymaga zezwolenia udzielonego w trybie określonym w przepisach - Prawo działalności gospodarczej.

1. 2
Ministrowie, którym podlegają zakłady wyrobu, przerobu i zużycia spirytusu lub wyrobu wódek albo którzy nadzorują takie zakłady, sprawują w nich kontrolę procesów produkcji i wydają w tym zakresie odpowiednie przepisy.
2. 3
Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określa, w drodze rozporządzenia, warunki skażania spirytusu oraz substancje służące do skażania.
3. 4
Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, warunki ewidencji, zakupu, przerobu i zużycia spirytusu czystego albo skażonego w zakładach opieki zdrowotnej i aptekach, uwzględniając w szczególności:
1)
sposób ewidencji i kontroli zużywania spirytusu,
2)
maksymalną ilość spirytusu wydawanego jednorazowo.
4. 5
Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw wewnętrznych, każdy w zakresie swojego działania, określi, w drodze rozporządzenia, warunki ewidencji, zakupu, przerobu i zużycia spirytusu czystego albo skażonego w odniesieniu do zakładów opieki zdrowotnej i aptek, utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej lub ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ze szczególnym uwzględnieniem określenia ewidencji, kontroli zużywania i maksymalnej ilości spirytusu wydawanego jednorazowo.

1. 7
Kto bez wymaganego zezwolenia wyrabia, rozlewa, skaża, oczyszcza lub odwadnia spirytus lub wydziela go z innego wytworu albo wyrabia lub rozlewa wódkę,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

2.
Kto dopuszcza się czynów określonych w ust. 1 w znacznych rozmiarach,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

1.
Kto wyrabia, przechowuje, zbywa lub nabywa przyrządy, których właściwości wskazują na to, że służą one lub są przeznaczone do niedozwolonego wyrobu spirytusu,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

2.
Kto przystosowuje do niedozwolonego wyrobu spirytusu naczynia i przyrządy, choćby były wytworzone w innym celu,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

1. 9
Kto zbywa lub przechowuje pochodzący z niedozwolonego wyrobu spirytus albo wytwór spirytusowy,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

2. 10
Nie podlega karze, kto przechowuje pochodzący z niedozwolonego wyrobu spirytus albo wyrób spirytusowy w nieznacznej ilości.
1. 11
Kto odkaża spirytus skażony lub w jakikolwiek sposób osłabia działanie środka skażającego,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

2.
Kto dopuszcza się czynów określonych w ust. 1 w nieznacznych rozmiarach,

podlega karze grzywny do 2.500 zł. 12

3.
Orzekanie w sprawach określonych w ust. 2 następuje w trybie orzecznictwa karno-administracyjnego.
4.
Minister Przemysłu Spożywczego i Skupu w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określi w drodze rozporządzenia, jaką ilość spirytusu należy uważać za nieznaczną (ust. 2).

Jeżeli z popełnienia przestępstw określonych w art. 3, 4, 5 ust. 1 lub w art. 6 ust. 1 sprawca uczynił sobie stałe źródło dochodu albo jeżeli był już skazany za podobne przestępstwo,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Kto dopuszcza się popełnienia przestępstwa określonego w art. 3, 4, 5, 6 ust. 1 i 2 i w art. 7 w nieruchomości, gospodarstwie albo w pomieszczeniu będącym w jego władaniu, podlega karze przewidzianej dla sprawcy przestępstwa.

1.
W przypadkach przewidzianych w art. 3, 4, 5, 6 ust. 1 i 2, w art. 7 i 8 orzeka się przepadek rzeczy stanowiących przedmiot przestępstwa albo służących lub przeznaczonych do jego popełnienia, choćby nie były własnością sprawcy.
2. 14
(utracił moc).
3. 15
(utracił moc).
1.
W toku śledztwa lub dochodzenia prokurator wydaje postanowienie o zabezpieczeniu grożącego przepadku przedmiotów określonych w art. 9 ust. 1 oraz kary grzywny.
2.
W przedmiocie zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, jak również zabezpieczenia grożącego przepadku majątku oraz w przedmiocie egzekucji orzeczonych kar stosuje się poza tym odpowiednio przepisy art. 3-18 ustawy z dnia 21 stycznia 1958 r. o wzmożeniu ochrony mienia społecznego przed szkodami wynikającymi z przestępstwa (Dz. U. Nr 4, poz. 11).
1.
Za spirytus uważa się wytwór uzyskany w drodze fermentacji i destylacji lub w drodze chemicznej, zawierający alkohol etylowy.
2.
Za wódkę uważa się wytwór uzyskany z mieszaniny spirytusu i wody bądź także składników smakowych, aromatycznych i barwiących.

Minister Przemysłu Spożywczego i Skupu może w porozumieniu z Ministrem Handlu Wewnętrznego utrzymać w mocy zezwolenie na produkcję wódek o mocy do 200, wydane przed dniem wejścia w życie ustawy przedsiębiorstwom uspołecznionym.

1.
Dotychczasowe przepisy w zakresie kontroli procesu produkcji i obrotu spirytusem pozostają w mocy do czasu zastąpienia ich przepisami wydanymi na podstawie art. 2 ustawy oraz na podstawie przepisów dekretu z dnia 29 października 1952 r. o gospodarowaniu artykułami obrotu towarowego i zaopatrzenia (Dz. U. Nr 44, poz. 301).
2.
Dotychczasowe przepisy w zakresie handlu spirytusem i wódką pozostają w mocy, z tym że wykonanie tych przepisów w zakresie handlu detalicznego należy do właściwości Ministra Handlu Wewnętrznego.

Traci moc dekret z dnia 24 czerwca 1953 r. o wyrobie i przerobie spirytusu (Dz. U. Nr 34, poz. 143).

Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

1 Art. 1:

- zmieniony przez art. 33 pkt 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U.88.41.324) z dniem 1 stycznia 1989 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zmianie ustawy o działalności gospodarczej (Dz.U.91.107.460) z dniem 7 grudnia 1991 r.

- zmieniony przez art. 70 pkt 1 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej (Dz.U.99.101.1178) z dniem 1 stycznia 2001 r.

2 Art. 2 ust. 1 według numeracji ustalonej przez art. 2 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zmianie ustawy o działalności gospodarczej (Dz.U.91.107.460) z dniem 7 grudnia 1991 r.
3 Art. 2 ust. 2:

- dodany przez art. 2 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zmianie ustawy o działalności gospodarczej (Dz.U.91.107.460) z dniem 7 grudnia 1991 r.

- zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 19 marca 1997 r. o zmianie niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz.U.97.43.272) z dniem 15 maja 1997 r.

4 Art. 2 ust. 3 dodany przez art. 5 ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.00.120.1268) z dniem 30 marca 2001 r.
5 Art. 2 ust. 4 dodany przez art. 5 ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.00.120.1268) z dniem 30 marca 2001 r.
6 Art. 3 zmieniony przez art. 5 § 2 pkt 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz.U.97.88.554) z dniem 1 września 1998 r.
7 Art. 3 ust. 1:

- zmieniony przez art. 33 pkt 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U.88.41.324) z dniem 1 stycznia 1989 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zmianie ustawy o działalności gospodarczej (Dz.U.91.107.460) z dniem 7 grudnia 1991 r.

- zmieniony przez art. 70 pkt 2 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej (Dz.U.99.101.1178) z dniem 1 stycznia 2001 r.

8 Art. 4 zmieniony przez art. 5 § 2 pkt 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz.U.97.88.554) z dniem 1 września 1998 r.
9 Art. 5 ust. 1 zmieniony przez art. 5 § 2 pkt 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz.U.97.88.554) z dniem 1 września 1998 r.
10 Art. 5 ust. 2 zmieniony przez art. 5 § 2 pkt 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz.U.97.88.554) z dniem 1 września 1998 r.
11 Art. 6 ust. 1 zmieniony przez art. 5 § 2 pkt 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz.U.97.88.554) z dniem 1 września 1998 r.
12 W art. 6 ust. 2 granica grzywny została podana po przeliczeniu zgodnie z:

- art. IX § 2 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks wykroczeń (Dz.U.71.12.115)

- art. 2 § 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz.U.82.16.125) z dniem 7 czerwca 1982 r.

- art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 10 maja 1985 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz.U.85.23.100) z dniem 1 lipca 1985 r.

-art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1990 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz.U.90.72.422) z dniem 8 listopada 1990 r.

- art. 7 ust. 2 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 28 lutego 1992 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego, prawa o wykroczeniach i o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.92.24.101) z dniem 2 kwietnia 1992 r.

- art. 4 ust. 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz.U.94.84.386)

- art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego, Kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz.U.95.95.475) z dniem 20 listopada 1995 r.

13 Art. 7 zmieniony przez art. 5 § 2 pkt 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz.U.97.88.554) z dniem 1 września 1998 r.
14 Art. 9 ust. 2 utracił moc na podstawie art. 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz.U.97.88.554) z dniem 1 września 1998 r.
15 Art. 9 ust. 3 utracił moc na podstawie art. 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz.U.97.88.554) z dniem 1 września 1998 r.