Zwalczanie nadużyć w zakresie wykorzystywania zaświadczeń o czasowej niezdolności do pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.7.43 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1975 r.

USTAWA

z dnia 6 czerwca 1958 r.

o zwalczaniu nadużyć w zakresie wykorzystywania zaświadczeń o czasowej niezdolności do pracy. ^*

Art.  1.

Przepisy niniejszej ustawy stosuje się do wszystkich pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę lub mianowania oraz do zakładów pracy wszelkiego rodzaju, w szczególności także do urzędów i instytucji państwowych oraz organizacji społecznych.

Art.  2-6. ¹

(uchylone).

Art.  7.

1. Spory z powodu pozbawienia zasiłku chorobowego są rozpoznawane w trybie ustanowionym dla sporów z zakresu ubezpieczeń społecznych.

2. Spory z powodu pozbawienia wynagrodzenia są rozpoznawane w trybie przewidzianym dla sporów ze stosunków pracy.

3. Wszczęcie sporu nie wstrzymuje wykonania decyzji o pozbawieniu zasiłku chorobowego lub wynagrodzenia.

Art.  8.

1. Wprowadza się oddzielne legitymacje ubezpieczeniowe:

1) dla pracowników,

2) dla ich członków rodziny uprawnionych do świadczeń leczniczych.

2. Wzory legitymacji ubezpieczeniowych, tryb ich wydawania i sposób dokonywania wpisów do legitymacji ubezpieczeniowych ustali instrukcja Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wydana w uzgodnieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac oraz z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej.

3. Zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy może otrzymać pracownik tylko po przedłożeniu swojej legitymacji ubezpieczeniowej, w której dokonuje się wpisu, stwierdzającego okres każdej orzeczonej niezdolności do pracy.

Art.  9.

1. W państwowych i spółdzielczych zakładach pracy działających na zasadach rozrachunku gospodarczego zasiłki chorobowe wypłacane są z przeznaczonych na ten cel funduszów ubezpieczenia społecznego w granicach kredytów ustalonych dla każdego z tych zakładów pracy lub przedsiębiorstw.

2. Wydatki na zasiłki chorobowe przekraczające kredyt z funduszów ubezpieczenia społecznego pokrywa zakład pracy z funduszu płac. Wydatki na zasiłki chorobowe dla osób, które z powodu gruźlicy są niezdolne do pracy przez okres przekraczający 6 miesięcy, pokrywane są z funduszów ubezpieczenia społecznego bez ograniczeń.

3. Nie wykorzystane z funduszów ubezpieczenia społecznego kredyty na wypłatę zasiłków chorobowych przeznaczone będą na cele podnoszenia zdrowotności.

4. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do zakładów pracy zatrudniających poniżej 50 pracowników.

5. Rada Ministrów może ustalić zasady i warunki zmniejszania wynagrodzenia kierownikom zakładów pracy i pracownikom odpowiedzialnym za dyscyplinę pracy w razie nieuzasadnionego przekroczenia ustalonych kredytów na wypłatę zasiłków chorobowych.

Art.  10.

1. Rada Ministrów wyda w drodze rozporządzenia szczegółowe przepisy niezbędne dla wykonania niniejszej ustawy.

2. Przepisy przewidziane w ust. 1 określą w szczególności uprawnienia organów i osób przeprowadzających kontrolę.

3. Rada Ministrów określi organy właściwe do przeprowadzania kontroli orzecznictwa lekarskiego.

^* Z dniem 1 stycznia 1975 r. ustawa traci moc na podstawie art. 58 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U.74.47.280), w zakresie unormowanym w powołanej ustawie, z zastrzeżeniem art. 52 ust. 2 tej ustawy.

¹ Art. 2-6 uchylone przez art. 12 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o podwyższeniu zasiłków przysługujących z ubezpieczenia społecznego w razie choroby pracownika (Dz.U.72.27.191) z dniem 1 lipca 1972 r.