§ 6. - Zwalczanie mątwika ziemniaczanego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1957.49.243

Akt utracił moc

Wersja od: 8 września 1958 r.

§  6.

1. Ziemniaków zebranych z gruntów zarażonych nie wolno używać do sadzenia. Ziemniaki te należy przechowywać w takich warunkach, aby nie pozostawały w styczności z ziemniakami pochodzącymi z innych gruntów.

2. Osoby użytkujące grunty zobowiązane są spalić na gruncie, na którym rosły, ukorzenione łęciny ziemniaków i pomidorów oraz ukorzenione rośliny, które rosły między ziemniakami lub pomidorami na gruncie zarażonym, po zbiorze ziemniaków lub pomidorów.

3. 1 Ziemniaki zebrane z gruntu nie zarażonego wolno kopcować tylko na gruncie nie zarażonym. Ziemniaki zebrane z gruntu zarażonego mogą być kopcowane bądź przechowywane:

1) na gruncie, z którego zostały zebrane,

2) na gruncie nieuprawnym (podwórzu, placu itp.), nie częściej jednak niż co 3 lata w tym samym kopcu i w obrębie 5 m od granic tego kopca,

3) w piwnicach i innych tego rodzaju pomieszczeniach.

4. 2 Osoby użytkujące grunty zobowiązane są zniszczyć ziemniaki dziko rosnące na gruntach zarażonych z chwilą ich wzejścia. W przypadkach, o których mowa w § 4 ust. 3, ziemniaki dziko rosnące należy zniszczyć na wszystkich gruntach objętych zakazem uprawy.

5. Miejsce przechowywania ziemniaków pochodzących z gruntów zarażonych należy oczyścić z resztek ziemi i resztki te zakopać na głębokości co najmniej 75 cm.

¹ § 6 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 28 lipca 1958 r. (Dz.U.58.54.268) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 września 1958 r.

² § 6 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 28 lipca 1958 r. (Dz.U.58.54.268) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 września 1958 r.