§ 17. - Zwalczanie klasycznego pomoru świń.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2007.2.17

Akt obowiązujący
Wersja od: 8 stycznia 2007 r.
§  17.
1.
W przypadku podejrzenia wystąpienia choroby w rzeźni lub środkach transportu, powiatowy lekarz weterynarii podejmuje niezwłocznie, zgodnie z instrukcją diagnostyczną, czynności mające na celu wykrycie albo wykluczenie choroby.
2.
W przypadku stwierdzenia choroby w rzeźni lub w środkach transportu, powiatowy lekarz weterynarii:
1)
nakazuje i nadzoruje:
a)
niezwłoczne zabicie wszystkich świń znajdujących się na terenie rzeźni lub w środkach transportu,
b)
przetworzenie, w sposób określony w rozporządzeniu 1774/2002/WE, tusz, zwłok, mięsa i produktów ubocznych:
pozyskanych ze świń podejrzanych o chorobę lub zakażenie, chorych lub zakażonych,
skażonych lub podejrzanych o skażenie,
c)
czyszczenie i odkażenie budynków, sprzętu i wyposażenia oraz środków transportu;
2)
przeprowadza dochodzenie epizootyczne;
3)
poddaje izolat wirusa choroby badaniom laboratoryjnym, zgodnie z instrukcją diagnostyczną, w celu określenia typu genetycznego wirusa choroby;
4)
zakazuje wprowadzenia do rzeźni lub środków transportu zwierząt przeznaczonych do uboju lub ich transportu, przed upływem co najmniej 24 godzin od zakończenia czyszczenia i odkażania.
3.
Przepisy § 6, w przypadku stwierdzenia choroby w rzeźni lub w środkach transportu, stosuje się w gospodarstwach:
1)
z których pochodzą:
a)
świnie podejrzane o chorobę lub zakażenie, chore lub zakażone,
b)
tusze i zwłoki świń, o których mowa w lit. a,
c)
skażone tusze świń,
2)
kontaktowych w stosunku do gospodarstw, o których mowa w pkt 1

- chyba że na podstawie dochodzenia epizootycznego powiatowy lekarz weterynarii stwierdzi konieczność zastosowania innych środków.