§ 2. - Zwalczanie i zapobieganie rozprzestrzenianiu się organizmów Epitrix cucumeris (Harris), Epitrix papa sp. n., Epitrix subcrinita (Lec.) i Epitrix tuberis (Gentner).

Dziennik Ustaw

Dz.U.2022.1736 t.j.

Akt obowiązujący

Wersja od: 18 sierpnia 2022 r.

§ 2. Wojewódzki inspektor ochrony roślin i nasiennictwa, zwany dalej "wojewódzkim inspektorem", w przypadku stwierdzenia w wyniku urzędowej kontroli występowania lub objawów występowania pchełki wyznacza:

1) strefę porażenia obejmującą zasięgiem co najmniej:

a) grunty przeznaczone pod uprawę lub na których prowadzi się jednolitą uprawę roślin w sposób zapewniający jednorodny stan fitosanitarny gruntu, lub na których składuje się rośliny, zwane dalej "polami", na których stwierdzono występowanie lub objawy występowania pchełki,

b) pola, na których były lub są uprawiane rośliny porażone przez pchełkę,

2) strefę bezpieczeństwa wokół strefy porażenia, której granica przebiega w odległości co najmniej 500 m od granicy strefy porażenia, przy czym, jeżeli część pola znajduje się w odległości nie większej niż 500 m od granicy strefy porażenia, do strefy bezpieczeństwa włącza się całe takie pole.

- mając w szczególności na uwadze biologię pchełki, stopień porażenia roślin przez pchełkę, rozmieszczenie roślin żywicielskich, zadomowienie się pchełki na danym obszarze, możliwości rozprzestrzenienia się pchełki poza obszar, na którym zostało stwierdzone jej występowanie, a także ukształtowanie terenu, występowanie naturalnych granic gruntów oraz możliwość stworzenia sztucznych granic między polem porażonym i sąsiadującymi polami.