Zwalczanie gzawicy bydła.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1973.29.166

Akt utracił moc
Wersja od: 16 lipca 1973 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ROLNICTWA
z dnia 6 lipca 1973 r.
w sprawie zwalczania gzawicy bydła.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 2 grudnia 1960 r. o hodowli zwierząt gospodarskich (Dz. U. z 1960 r. Nr 54, poz. 310 i z 1963 r. Nr 22, poz. 113) zarządza się, co następuje:
Posiadacze bydła obowiązani są zawiadomić niezwłocznie właściwy terenowo państwowy zakład leczniczy dla zwierząt o każdym przypadku pojawienia się na skórze bydła guzów spowodowanych przez larwy gza bydlęcego, a w razie stwierdzenia gzawicy bydła poddać zwierzęta dotknięte tą chorobą zabiegom mającym na celu zniszczenie larw.
1.
Jeżeli w danej miejscowości gzawica bydła występuje powszechnie, posiadacze bydła w wieku powyżej 3 miesięcy obowiązani są poddać je badaniom oraz zabiegom zniszczenia larw.
2.
Powszechność występowania w danej miejscowości gzawicy bydła stwierdza właściwy do spraw rolnych organ prezydium powiatowej rady narodowej, a terminy i miejsca badań i zabiegów wyznacza naczelnik gminy, ogłaszając je w sposób przyjęty w danej miejscowości co najmniej na 7 dni przed ustalonym terminem.
3.
Przepis ust. 2 dotyczący:
1)
właściwego do spraw rolnych organu prezydium powiatowej rady narodowej ma również zastosowanie do właściwego do spraw rolnych organu prezydium rady narodowej miasta stanowiącego powiat (dzielnicy w mieście wyłączonym z województwa),
2)
naczelnika gminy ma również zastosowanie do naczelnika miasta i gminy oraz właściwego organu prezydium rady narodowej miasta nie stanowiącego powiatu, jak również do właściwego do spraw rolnych organu prezydium rady narodowej miasta stanowiącego powiat (dzielnicy w mieście wyłączonym z województwa).
Badania i zabiegi dokonywane są bezpłatnie przez państwowe zakłady lecznicze dla zwierząt.
Traci moc rozporządzenie Ministra Rolnictwa z dnia 28 września 1970 r. w sprawie zwalczania gzawicy bydła (Dz. U. Nr 25, poz. 202).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.