§ 6. - Zwalczanie enzootycznej białaczki bydła.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2008.47.278

Akt obowiązujący

Wersja od: 19 marca 2008 r.

§  6.

1. Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub region położony na tym terytorium mogą być uznane za urzędowo wolne od choroby, jeżeli:

1) co najmniej 99,8 % stad bydła posiada status stada urzędowo wolnego od choroby oraz:

a) w okresie ostatnich:

– 2 lat na podstawie wyników badań klinicznych lub diagnostycznych nie stwierdzono występowania choroby,

– 12 miesięcy, w dwóch kolejnych testach wykonanych w odstępie co najmniej 4 miesięcy u bydła powyżej 24 miesięcy życia, uzyskano wyniki ujemne albo

b) w okresie ostatnich 2 lat, na podstawie wyników badań klinicznych lub diagnostycznych, nie stwierdzono występowania choroby, a bydło wprowadzane na to terytorium lub do tego regionu do chowu lub hodowli pochodziło wyłącznie z państw lub regionów urzędowo wolnych od choroby, albo

2) na tym terytorium lub w tym regionie w okresie ostatnich 3 lat nie stwierdzono choroby w badaniu histopatologicznym, a powiatowy lekarz weterynarii był powiadamiany o każdym przypadku podejrzenia choroby i przeprowadził dochodzenia epizootyczne, a ponadto:

a) na tym terytorium w okresie ostatnich 2 lat co najmniej w 10 % stad wybranych losowo bydło powyżej 24 miesięcy życia zostało przebadane zgodnie z przepisami Unii Europejskiej⁴⁾ i uzyskano ujemny wynik tych badań albo

b) w tym regionie w okresie ostatnich 24 miesięcy bydło powyżej 24 miesięcy życia zostało przebadane zgodnie z przepisami Unii Europejskiej⁴⁾ i uzyskano ujemny wynik tych badań, albo

3) wykazano, przy zastosowaniu innej metody badania, zapewniającej poziom wykrywalności choroby wynoszący 99 %, że stad zakażonych chorobą jest mniej niż 0,2 %.

2. Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub region położony na tym terytorium zachowują status urzędowo wolnych od choroby, jeżeli:

1) na tym terytorium lub w tym regionie u wszystkich sztuk bydła, które są poddawane ubojowi, są przeprowadzane badania, a w przypadku stwierdzenia zmian anatomopatologicznych wskazujących na podejrzenie choroby są wykonywane badania laboratoryjne, o których mowa w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej;

2) Główny Lekarz Weterynarii zgłasza Komisji Europejskiej wszystkie przypadki występowania choroby na tym terytorium lub w tym regionie;

3) wszystkie sztuki bydła, które uzyskały dodatni wynik w teście wykonanym zgodnie z przepisami Unii Europejskiej⁴⁾, zabija się albo poddaje się ubojowi, a do stada, z którego pochodzą te sztuki bydła, stosuje się środki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;

4) w okresie pierwszych 5 lat po uzyskaniu tego statusu u wszystkich sztuk bydła powyżej 24 miesięcy życia:

a) wykonano jeden test zgodnie z przepisami Unii Europejskiej⁴⁾ albo

b) wykazano, przy zastosowaniu innej metody badania, zapewniającej poziom wykrywalności choroby wynoszący 99 %, że stad zakażonych chorobą jest mniej niż 0,2 %.

3. Główny Lekarz Weterynarii może wystąpić do Komisji Europejskiej z wnioskiem o ograniczenie liczby zwierząt objętych testami serologicznymi tak, aby badaniem były objęte wszystkie sztuki bydła powyżej 12. miesiąca życia co najmniej w 1 % stad wybieranych losowo co roku, jeżeli w ostatnich 3 latach nie stwierdzono występowania choroby więcej niż w jednym stadzie na 10.000 stad.

4. Główny Lekarz Weterynarii może wystąpić do Komisji Europejskiej z wnioskiem o przywrócenie zawieszonego statusu, o którym mowa w ust. 2, jeżeli zostały spełnione warunki konieczne do uzyskania tego statusu.