Rozdział 1 - Przepisy ogólne - Zwalczanie dopingu w sporcie.
Dziennik Ustaw
Dz.U.2022.1258 t.j.
Akt obowiązujący Wersja od: 14 czerwca 2022 r.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Przepisy ogólne
Ustawa reguluje sprawy dotyczące zwalczania dopingu w sporcie, w szczególności organizację i zakres działania Polskiej Agencji Antydopingowej oraz Polskiego Laboratorium Antydopingowego.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1)
substancja zabroniona - substancję określoną w załączniku nr 1 do Międzynarodowej konwencji o zwalczaniu dopingu w sporcie, sporządzonej w Paryżu dnia 19 października 2005 r. (Dz. U. z 2007 r. poz. 999, z późn. zm.);2)
metoda zabroniona - działanie określone w załączniku nr 1 do konwencji, o której mowa w pkt 1;3)
okres podczas zawodów - okres rozpoczynający się o godzinie 23.59 w dniu poprzedzającym zawody rozumiane jako pojedynczy wyścig, gra lub konkurencja sportowa, w której zawodnik ma uczestniczyć, trwający do ich zakończenia, o ile przepisy właściwej międzynarodowej organizacji sportowej lub organizatora zawodów nie stanowią inaczej, obejmujący również okres kontroli antydopingowej związanej z zawodami.1.
Za doping w sporcie uznaje się:1)
obecność substancji zabronionej, jej metabolitów lub markerów w próbce fizjologicznej zawodnika;2)
użycie lub usiłowanie użycia przez zawodnika substancji zabronionej lub metody zabronionej;3)
unikanie pobrania próbki fizjologicznej, niewyrażenie zgody na pobranie próbki fizjologicznej lub niezgłoszenie się na to pobranie bez ważnego uzasadnienia, po uprzednim powiadomieniu zawodnika o wytypowaniu do pobrania próbki fizjologicznej przez osobę upoważnioną do jej pobrania;4)
nieprzedstawienie wymaganych informacji na temat miejsca pobytu zawodnika na potrzeby kontroli antydopingowej;5)
manipulowanie lub usiłowanie manipulowania jakąkolwiek częścią kontroli antydopingowej;6)
posiadanie substancji zabronionej lub przyrządów umożliwiających użycie metody zabronionej;7)
wprowadzenie do obrotu lub usiłowanie wprowadzenia do obrotu substancji zabronionej lub przyrządów umożliwiających użycie metody zabronionej;8)
podanie lub usiłowanie podania zawodnikowi w okresie podczas zawodów substancji zabronionej lub metody zabronionej albo podanie lub usiłowanie podania zawodnikowi w okresie poza zawodami substancji zabronionej w okresie poza zawodami lub metody zabronionej w okresie poza zawodami;9)
pomocnictwo, podżeganie lub każdy inny rodzaj świadomego współdziałania wiążący się z zachowaniem uznawanym za doping w sporcie lub usiłowaniem takiego zachowania lub naruszeniem warunków kary dyskwalifikacji przez inną osobę;10)
współpracę w ramach obowiązków zawodowych lub innych obowiązków związanych ze sportem z osobą pomagającą w przygotowaniu do współzawodnictwa sportowego, która:a)
podlegając przepisom o odpowiedzialności dyscyplinarnej za doping w sporcie, odbywa karę dyskwalifikacji, lubb)
nie podlegając przepisom o odpowiedzialności dyscyplinarnej za doping w sporcie, została skazana lub dowiedziono jej udziału w zachowaniu uznawanym za doping w sporcie w postępowaniu karnym, dyscyplinarnym lub dotyczącym odpowiedzialności zawodowej, lubc)
działa jako przedstawiciel lub pośrednik osób, o których mowa w lit. a lub b;11)
poza manipulowaniem lub usiłowaniem manipulowania, o którym mowa w pkt 5, działanie zawodnika lub innej osoby zmierzające do zniechęcenia osoby zgłaszającej naruszenie przepisów antydopingowych lub grożenie osobie zgłaszającej naruszenie przepisów antydopingowych.2.
Współpracę, o której mowa w ust. 1 pkt 10, uznaje się za doping w sporcie, jeżeli zawodnik lub inna osoba podejmująca tę współpracę nie przedstawi dowodów potwierdzających, że współpraca z osobą o statusie osoby pomagającej w przygotowaniu do współzawodnictwa sportowego nie była związana ze sportem, z wykonywaniem pracy zawodowej lub że nie można było tej współpracy uniknąć.3.
Zakaz współpracy z osobą, o której mowa w ust. 1 pkt 10 lit. b, trwa przez okres 6 lat, licząc od dnia rozstrzygnięcia w postępowaniu karnym, dyscyplinarnym lub dotyczącym odpowiedzialności zawodowej, albo przez okres odbywania kary orzeczonej w tym postępowaniu, jeżeli jej wymiar przekracza 6 lat.4.
Za doping w sporcie nie uznaje się przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 6 lub 8, jeżeli są one uzasadnione względami leczniczymi, a zawodnik otrzymał zgodę na używanie danej substancji zabronionej lub metody zabronionej na zasadach określonych w załączniku nr 2 do konwencji, o której mowa w art. 2 pkt 1.