Rozdział 4 - Zgłaszanie, wykrywanie i likwidowanie chorób zakaźnych zwierząt - Zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt, badanie zwierząt rzeźnych i mięsa oraz Inspekcja Weterynaryjna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1999.66.752 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 2008 r.

Rozdział  4

Zgłaszanie, wykrywanie i likwidowanie chorób zakaźnych zwierząt

Art.  19. 

1. 71  W razie podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej u zwierzęcia wymienionej w załączniku nr 1 do ustawy, jego posiadacz jest obowiązany do:

1) 72  natychmiastowego zawiadomienia o tym właściwego miejscowo organu Inspekcji Weterynaryjnej lub wójta (burmistrza, prezydenta miasta) albo najbliższego zakładu leczniczego dla zwierząt,

2) pozostawienia zwierząt w miejscu ich stałego przebywania i niewprowadzania tam innych zwierząt,

3) uniemożliwienia osobom postronnym dostępu do pomieszczeń lub miejsc, w których znajdują się zwierzęta podejrzane o zakażenie lub zwłoki zwierzęce,

4) 73  wstrzymania się od wywożenia, wynoszenia i sprzedaży mięsa, środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, niejadalnych surowców zwierzęcych, zwłok zwierzęcych, środków żywienia zwierząt, ściółki i innych przedmiotów znajdujących się w miejscu, w którym wystąpiła choroba,

5) udostępnienia zwierząt i zwłok zwierzęcych do badań i zabiegów weterynaryjnych, a także udzielania pomocy przy wykonywaniu badań i zabiegów,

6) udzielania organom Inspekcji Weterynaryjnej oraz osobom działającym w imieniu tych organów wyjaśnień i podawania informacji, które mogą mieć znaczenie do wykrycia choroby i źródeł zakażenia lub zapobiegania jej szerzeniu.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ciąży również na osobach mających styczność ze zwierzętami w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych lub zawodowych. Obowiązkiem lekarza weterynarii jest ponadto poinformowanie posiadacza zwierzęcia o obowiązkach określonych w ust. 1 i nadzorowanie ich wykonania do czasu przybycia powiatowego lekarza weterynarii lub osoby przez niego upoważnionej.

3. 74  Wójt (burmistrz, prezydent miasta) lub zakład leczniczy dla zwierząt niezwłocznie informuje organ Inspekcji Weterynaryjnej o otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.

4. Powiatowy lekarz weterynarii po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ust. 2 i 3, podejmuje niezwłocznie czynności w celu wykrycia lub wykluczenia choroby zakaźnej. W razie uzasadnionego podejrzenia choroby zakaźnej lub jej stwierdzenia rejonowy lekarz weterynarii stosuje odpowiednio środki przewidziane w art. 22.

Art.  20.  ⁷⁵

1. Lekarze weterynarii są obowiązani do prowadzenia dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej z wykonywanych zabiegów leczniczych i profilaktycznych oraz stosowanych produktów leczniczych.

2. Posiadacz zwierząt gospodarskich jest obowiązany do prowadzenia książki leczenia zwierząt, odrębnie dla każdego gospodarstwa i poszczególnych gatunków zwierząt.

3. Lekarz weterynarii leczący zwierzęta dokonuje wpisów w książce leczenia zwierząt, o której mowa w ust. 2.

4. Minister właściwy do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej, określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób prowadzenia dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej, o której mowa w ust. 1, oraz sposób prowadzenia i wzór książki leczenia zwierząt, o której mowa w ust. 2, mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej oraz zapewnienie możliwości ustalenia przebiegu leczenia zwierzęcia i zastosowanych u niego produktów leczniczych.

Art.  20a.  ⁷⁶

1. Tworzy się system gromadzenia i przekazywania informacji dotyczących występowania chorób zakaźnych, o których mowa w art. 3.

2. Powiatowy lekarz weterynarii prowadzi księgę chorób zakaźnych zwierząt zawierającą informacje o chorobach podlegających:

1) natychmiastowemu zgłoszeniu,

2) rejestracji.

3. 77  Lekarze weterynarii, o których mowa w art. 20 ust. 1, przekazują właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii miesięczne informacje o chorobach podlegających rejestracji.

4. Powiatowi lekarze weterynarii przekazują wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii:

1) informacje o chorobach zakaźnych zwierząt, o których mowa w art. 3 ust. 1, natychmiast po ich wystąpieniu oraz za każdy miesiąc w formie zbiorczej,

2) 78  zbiorcze informacje miesięczne o występowaniu chorób, o których mowa w art. 3 ust. 2.

5. Wojewódzcy lekarze weterynarii, w trybie określonym w ust. 4, przekazują informacje Głównemu Lekarzowi Weterynarii, który wykonując postanowienia konwencji i umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, powiadamia Komisję Europejską, właściwe organizacje międzynarodowe oraz inne kraje o występowaniu chorób zakaźnych zwierząt w Rzeczypospolitej Polskiej.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór księgi chorób zakaźnych zwierząt, wzory raportów oraz sposoby przekazywania informacji o występowaniu chorób zakaźnych zwierząt, mając na względzie ujednolicenie sposobu zbierania i przekazywania danych dotyczących występowania chorób zakaźnych zwierząt.

Art.  21.  ⁷⁹

 Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) procedury postępowania przy zwalczaniu poszczególnych chorób zakaźnych zwierząt, a w szczególności procedury stwierdzania i wygaszania ognisk tych chorób oraz sposób prowadzenia dokumentacji w tym zakresie,

2) procedurę uznawania obszaru kraju lub regionu za urzędowo wolny od chorób, o których mowa w pkt 1,

3) programy zapobiegania lub eliminacji określonych chorób zakaźnych zwierząt, wskazując podmioty zobowiązane do realizacji zadań określonych w tych programach

- mając na względzie zapobieganie rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych zwierząt, ochronę zdrowia ludzi i zwierząt, jak również możliwości przemieszczania zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego między obszarami o różnym statusie zdrowotnym.

Art.  21a.  ⁸⁰

1. W powiatach, województwach, a także w skali kraju przygotowuje się i poddaje stałej aktualizacji plany gotowości zwalczania chorób zakaźnych zwierząt. W planach tych zostaną przydzielone zadania organom administracji rządowej i samorządowej, a także poszczególnym podmiotom na wypadek wystąpienia chorób zakaźnych zwierząt.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia:

1) zakres współpracy organów administracji rządowej i samorządowej oraz poszczególnych podmiotów w tworzeniu i wykonywaniu planów gotowości, o których mowa w ust. 1, oraz ich udziału w strukturach organizacyjnych zespołów kryzysowych,

2) wykaz chorób, co do których należy sporządzać plany gotowości ich zwalczania

- kierując się potrzebą szybkiego i skutecznego likwidowania ognisk chorób zakaźnych zwierząt oraz stopniem zaraźliwości poszczególnych chorób.

3. Plany gotowości zwalczania chorób zakaźnych określonych w przepisach, o których mowa w ust. 2 pkt 2, przygotowują odpowiednio powiatowy lekarz weterynarii, wojewódzki lekarz weterynarii, Główny Lekarz Weterynarii, powołując w swoich strukturach organizacyjnych zespoły kryzysowe.

Art.  22. 

W celu wykrywania i likwidowania chorób zakaźnych zwierząt powiatowy lekarz weterynarii może:

1) nakazać odosobnienie, strzeżenie lub obserwację zwierząt chorych albo podejrzanych o zakażenie,

2) 81  zakazać wydawania świadectw miejsca pochodzenia zwierząt lub świadectw zdrowia zwierząt,

3) skierować do uboju sanitarnego albo nakazać zabicie zwierząt chorych lub podejrzanych o zakażenie,

4) 82  nakazać oczyszczenie i odkażenie pomieszczeń oraz środków transportu, a także odkażenie, zniszczenie lub usunięcie w sposób wykluczający niebezpieczeństwo szerzenia się choroby zakaźnej: środków żywienia zwierząt, ściółki, nawozu, narzędzi i innych przedmiotów, z którymi stykały się zwierzęta chore lub podejrzane o zakażenie,

5) zakazać osobom, które były lub mogły być w styczności ze zwierzętami chorymi na chorobę zakaźną lub podejrzanymi o zakażenie, czasowego opuszczania miejsca wystąpienia choroby zakaźnej,

6) nakazać odkażanie odzieży i rzeczy osób, które były lub mogły być w styczności ze zwierzętami chorymi lub podejrzanymi o zakażenie,

7) zakazać wstępu określonym osobom do miejsc przebywania zwierząt,

8) 83  zakazać karmienia zwierząt określonymi środkami żywienia zwierząt lub pojenia z określonych zbiorników i ujęć wody,

8a) 84  wyznaczyć określone miejsce jako ognisko choroby zakaźnej,

9) 85  wyznaczyć określone miejsca, w odniesieniu do których obowiązuje zakaz wprowadzania, przeprowadzania i wyprowadzania zwierząt lub sprowadzania i wywożenia mięsa, środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych produktów zwierzęcych, zwłok zwierzęcych i środków żywienia zwierząt,

10) 86  nakazać badanie kliniczne zwierząt oraz badanie prób laboratoryjnych pobranych od zwierzęcia lub zwłok zwierzęcych, jak również przeprowadzenie sekcji zwłok zwierzęcych,

11) nakazać leczenie i inne zabiegi na zwierzętach,

12) zakazać używania zwierząt w celu rozmnażania lub nakazać ich trzebienie,

13) 87  określać sposób postępowania ze zwierzętami chorymi albo podejrzanymi o zakażenie, zwłokami zwierzęcymi, mięsem, środkami spożywczymi pochodzenia zwierzęcego i niejadalnymi produktami zwierzęcymi oraz środkami żywienia zwierząt zakażonymi lub podejrzanymi o zakażenie,

14) nakazać podmiotom zajmującym się ubojem zwierząt przeprowadzenie uboju sanitarnego za zwrotem kosztów związanych z tym ubojem,

15) nakazać na określonym obszarze odstrzał sanitarny zwierząt.

Art.  23. 

1. Na obszarach, na których występuje choroba zakaźna lub bezpośrednie zagrożenie jej wystąpienia, wojewoda, na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii, w drodze rozporządzenia, może:

1) wprowadzić czasowe ograniczenia w ruchu osobowym,

2) czasowo zakazać organizowania widowisk, zgromadzeń, pochodów lub nakazać czasowe zamknięcie zakładów pracy,

3) czasowo zakazać organizowania spędów, targów, wystaw zwierząt, polowań i odłowów zwierząt łownych,

4) ograniczyć albo zakazać obrotu towarami, zwłokami zwierzęcymi, surowcami i produktami rolnymi oraz innymi przedmiotami, które mogą spowodować szerzenie się choroby zakaźnej,

5) 88  określić obszary, na których występuje choroba zakaźna lub zagrożenie wystąpieniem choroby zakaźnej, jako obszary zakażone i zagrożone, oraz sposób ich oznakowania,

6) 89  nakazać przegląd zwierząt, oczyszczanie, odkażanie, deratyzację i dezynfekcję miejsc przebywania zwierząt lub miejsc przechowywania i przetwarzania zwłok zwierzęcych, mięsa, środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych produktów zwierzęcych, środków żywienia zwierząt, a także oczyszczanie i odkażanie środków transportu,

7) wyznaczać określone obszary, na których obowiązuje zakaz wprowadzania, przeprowadzania i wyprowadzania towarów, zwłok zwierzęcych, surowców i produktów rolnych oraz innych przedmiotów, które mogą spowodować szerzenie się choroby zakaźnej.

2. Rozporządzenie wojewody, wydane w związku z wystąpieniem choroby zakaźnej zwierząt lub bezpośrednim zagrożeniem jej wystąpienia, wchodzi w życie z dniem podania do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie, a następnie jest ogłaszane w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

3. 90  Na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii wojewoda uchyla wydane rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2.

Art.  24. 

1. W razie wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt lub bezpośredniego zagrożenia jej wystąpienia na terenie całego kraju lub jego części, minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, może zarządzić środki przewidziane w art. 23 ust. 1, a ponadto nakazać przeprowadzenie powszechnych badań, szczepień, leczenia i innych zabiegów na zwierzętach wrażliwych na chorobę zakaźną.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi zasady wprowadzania czasowych zakazów opuszczania miejsca wystąpienia choroby zakaźnej, o których mowa w art. 22 pkt 5, oraz czasowych ograniczeń w ruchu osobowym, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1.

Art.  25. 

1. 91  Za konie, bydło, świnie, owce i kozy, drób, jelenie i daniele utrzymywane w warunkach fermowych zabite z nakazu organów Inspekcji Weterynaryjnej lub skierowane do uboju sanitarnego albo za wymienione zwierzęta padłe w wyniku zastosowania zabiegów nakazanych przez te organy - przysługuje odszkodowanie ze środków budżetu państwa.

2. 92  Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w wysokości wartości rynkowej zwierzęcia.

3. 93  Wartość rynkową zwierząt określa się na podstawie średniej z trzech kwot oszacowania przyjętych przez właściwego powiatowego lekarza weterynarii oraz dwóch rzeczoznawców wyznaczonych przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta).

3a. 94  Odszkodowanie przysługuje również za zniszczone z nakazów organów Inspekcji Weterynaryjnej środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego, środki żywienia zwierząt oraz sprzęt, który nie może być poddany dezynfekcji.

3b. 95  Osobie, która poniosła wydatki związane z transportem, w trakcie wykonywania nakazów, o których mowa w ust. 1 i 3a, przysługuje zwrot faktycznie poniesionych wydatków ze środków budżetu państwa.

4. Odszkodowanie nie przysługuje:

1) 96  jeżeli posiadacz zwierzęcia nie zastosował się do obowiązków określonych w art. 7 ust. 4, 4a, 4b, 4c i art. 19 ust. 1 oraz nałożonych na podstawie art. 22-24,

2) 97  jeżeli posiadacz wprowadził do swojego gospodarstwa zwierzę, o którym wiedział, że jest chore lub podejrzane o zakażenie, albo zwierzę nieoznakowane lub bez świadectwa zdrowia bądź paszportu zwierzęcia, jeżeli takie warunki były wymagane na podstawie art. 7,

3) 98  za zwierzęta oraz środki i sprzęt, o których mowa w ust. 3a:

a) stanowiące własność podmiotów prowadzących działalność w zakresie:

– 99  handlu zwierzętami, mięsem, środkami spożywczymi pochodzenia zwierzęcego, niejadalnymi surowcami zwierzęcymi, środkami żywienia zwierząt,

– uboju zwierząt i przetwarzania mięsa,

– skupu i przetwarzania zwłok zwierzęcych i niejadalnych surowców zwierzęcych,

– transportu zwierząt, mięsa, zwłok zwierzęcych i niejadalnych surowców zwierzęcych,

b) sprowadzone z zagranicy z naruszeniem art. 10 i 11 i 14-16.

5. Decyzję w sprawie odszkodowania wydaje powiatowy lekarz weterynarii. Decyzja o przyznaniu odszkodowania jest ostateczna. Posiadacz zwierzęcia niezadowolony z wysokości przyznanego odszkodowania może, w terminie miesiąca od daty doręczenia decyzji w tej sprawie, wnieść powództwo do sądu rejonowego.

6. Osobom, którym nie przysługuje odszkodowanie, a które przyczyniły się do szybkiej likwidacji choroby zakaźnej, Główny Lekarz Weterynarii, na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii, może przyznać nagrodę.

7. Wypłacone odszkodowania, o których mowa w ust. 1, nie podlegają zajęciu na pokrycie należności publicznych, jeżeli zostaną wykorzystane na odtworzenie wcześniej posiadanego stanu zwierząt.

8. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb powoływania i odwoływania rzeczoznawców, ich kwalifikacje i zasady wynagradzania oraz szczegółowe zasady oszacowywania zwierząt.

9. 100  Minister właściwy do spraw rolnictwa określi tryb i sposób ustalania odszkodowania, o którym mowa w ust. 3a, uwzględniając wartość rynkową zniszczonych produktów oraz sprzętu.

Art.  25a.  ¹⁰¹

1. Wprowadza się obowiązek rejestracji lub zwalczania chorób lub biologicznych czynników chorobotwórczych, które mogą być w naturalny sposób przenoszone na człowieka ze zwierzęcia lub przez środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego, zwanych dalej "zoonozami".

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

1) wykaz zoonoz,

2) procedury monitorowania poszczególnych zoonoz oraz sposoby postępowania w przypadku wystąpienia choroby lub wykrycia biologicznych czynników chorobotwórczych

- kierując się potrzebą ochrony zdrowia i życia ludzi oraz mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej.

3. Do zwalczania zoonoz stosuje się odpowiednio przepisy art. 19-21 i art. 22-25.

⁷¹ Art. 19 ust. 1 zdanie wstępne zmienione przez art. 2 pkt 19 lit. a) ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2002 r.

⁷² Art. 19 ust. 1 pkt 1:

- zmieniony przez art. 2 pkt 19 lit. b) ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 9 lit. a) ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.

⁷³ Art. 19 ust. 1 pkt 4 zmieniony przez art. 48 pkt 4 ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt (Dz.U.01.123.1350) z dniem 26 października 2002 r.

⁷⁴ Art. 19 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 9 lit. b) ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.

⁷⁵ Art. 20 zmieniony przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.

⁷⁶ Art. 20a dodany przez art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2003 r.

⁷⁷ Art. 20a ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.

⁷⁸ Art. 20a ust. 4 pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.

⁷⁹ Art. 21:

- zmieniony przez art. 2 pkt 20 ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.

⁸⁰ Art. 21a:

- dodany przez art. 2 pkt 21 ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.

⁸¹ Art. 22 pkt 2 zmieniony przez art. 2 pkt 22 lit. a) ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁸² Art. 22 pkt 4:

- zmieniony przez art. 2 pkt 22 lit. b) ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 13 lutego 2002 r.

- zmieniony przez art. 48 pkt 5 lit. a) ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt (Dz.U.01.123.1350) z dniem 26 października 2002 r. Zmiana nie została naniesiona na tekst ze względu na swą bezprzedmiotowość.

- zmieniony przez art. 1 pkt 14 lit. a) ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.

⁸³ Art. 22 pkt 8 zmieniony przez art. 48 pkt 5 lit. b) ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt (Dz.U.01.123.1350) z dniem 26 października 2002 r.

⁸⁴ Art. 22 pkt 8a dodany przez art. 1 pkt 14 lit. b) ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.

⁸⁵ Art. 22 pkt 9:

- zmieniony przez art. 2 pkt 22 lit. c) ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 13 lutego 2002 r.

- zmieniony przez art. 48 pkt 5 lit. c) ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt (Dz.U.01.123.1350) z dniem 26 października 2002 r. Zmiana nie została naniesiona na tekst ze względu na swą bezprzedmiotowość.

⁸⁶ Art. 22 pkt 10 zmieniony przez art. 1 pkt 14 lit. c) ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.

⁸⁷ Art. 22 pkt 13:

- zmieniony przez art. 2 pkt 22 lit. c) ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 13 lutego 2002 r.

- zmieniony przez art. 48 pkt 5 lit. d) ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt (Dz.U.01.123.1350) z dniem 26 października 2002 r. Zmiana nie została naniesiona na tekst ze względu na swą bezprzedmiotowość.

⁸⁸ Art. 23 ust. 1 pkt 5 zmieniony przez art. 1 pkt 15 ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.

⁸⁹ Art. 23 ust. 1 pkt 6:

- zmieniony przez art. 2 pkt 23 lit. a) ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 13 lutego 2002 r.

- zmieniony przez art. 48 pkt 6 ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt (Dz.U.01.123.1350) z dniem 26 października 2002 r. Zmiana nie została naniesiona na tekst ze względu na swą bezprzedmiotowość.

⁹⁰ Art. 23 ust. 3 dodany przez art. 2 pkt 23 lit. b) ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 13 lutego 2002 r.

⁹¹ Art. 25 ust. 1 zmieniony przez art. 2 pkt 24 lit. a) ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2002 r.

⁹² Art. 25 ust. 2:

- zmieniony przez art. 2 pkt 24 lit. b) ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 13 lutego 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 16 lit. a) ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.

⁹³ Art. 25 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 16 lit. b) ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.

⁹⁴ Art. 25 ust. 3a dodany przez art. 2 pkt 24 lit. c) ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2003 r.

⁹⁵ Art. 25 ust. 3b dodany przez art. 1 pkt 16 lit. c) ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.

⁹⁶ Art. 25 ust. 4 pkt 1 zmieniony przez art. 1 pkt 16 lit. d) tiret pierwsze ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.

⁹⁷ Art. 25 ust. 4 pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 16 lit. d) tiret pierwsze ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.

⁹⁸ Art. 25 ust. 4 pkt 3 zdanie wstępne zmienione przez art. 1 pkt 16 lit. d) tiret drugie ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.

⁹⁹ Art. 25 ust. 4 pkt 3 lit. a) tiret pierwsze zmienione przez art. 48 pkt 7 ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt (Dz.U.01.123.1350) z dniem 26 października 2002 r.

¹⁰⁰ Art. 25 ust. 9 dodany przez art. 2 pkt 24 lit. d) ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2003 r.

¹⁰¹ Art. 25a:

- dodany przez art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.