Art. 25. - Zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt, badanie zwierząt rzeźnych i mięsa oraz Inspekcja Weterynaryjna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1999.66.752 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 2008 r.
Art.  25. 
1.  91
 Za konie, bydło, świnie, owce i kozy, drób, jelenie i daniele utrzymywane w warunkach fermowych zabite z nakazu organów Inspekcji Weterynaryjnej lub skierowane do uboju sanitarnego albo za wymienione zwierzęta padłe w wyniku zastosowania zabiegów nakazanych przez te organy - przysługuje odszkodowanie ze środków budżetu państwa.
2.  92
 Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w wysokości wartości rynkowej zwierzęcia.
3.  93
 Wartość rynkową zwierząt określa się na podstawie średniej z trzech kwot oszacowania przyjętych przez właściwego powiatowego lekarza weterynarii oraz dwóch rzeczoznawców wyznaczonych przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta).
3a.  94
 Odszkodowanie przysługuje również za zniszczone z nakazów organów Inspekcji Weterynaryjnej środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego, środki żywienia zwierząt oraz sprzęt, który nie może być poddany dezynfekcji.
3b.  95
 Osobie, która poniosła wydatki związane z transportem, w trakcie wykonywania nakazów, o których mowa w ust. 1 i 3a, przysługuje zwrot faktycznie poniesionych wydatków ze środków budżetu państwa.
4. 
Odszkodowanie nie przysługuje:
1) 96
 jeżeli posiadacz zwierzęcia nie zastosował się do obowiązków określonych w art. 7 ust. 4, 4a, 4b, 4c i art. 19 ust. 1 oraz nałożonych na podstawie art. 22-24,
2) 97
 jeżeli posiadacz wprowadził do swojego gospodarstwa zwierzę, o którym wiedział, że jest chore lub podejrzane o zakażenie, albo zwierzę nieoznakowane lub bez świadectwa zdrowia bądź paszportu zwierzęcia, jeżeli takie warunki były wymagane na podstawie art. 7,
3) 98
 za zwierzęta oraz środki i sprzęt, o których mowa w ust. 3a:
a)
stanowiące własność podmiotów prowadzących działalność w zakresie:
99
 handlu zwierzętami, mięsem, środkami spożywczymi pochodzenia zwierzęcego, niejadalnymi surowcami zwierzęcymi, środkami żywienia zwierząt,
uboju zwierząt i przetwarzania mięsa,
skupu i przetwarzania zwłok zwierzęcych i niejadalnych surowców zwierzęcych,
transportu zwierząt, mięsa, zwłok zwierzęcych i niejadalnych surowców zwierzęcych,
b)
sprowadzone z zagranicy z naruszeniem art. 10 i 11 i 14-16.
5. 
Decyzję w sprawie odszkodowania wydaje powiatowy lekarz weterynarii. Decyzja o przyznaniu odszkodowania jest ostateczna. Posiadacz zwierzęcia niezadowolony z wysokości przyznanego odszkodowania może, w terminie miesiąca od daty doręczenia decyzji w tej sprawie, wnieść powództwo do sądu rejonowego.
6. 
Osobom, którym nie przysługuje odszkodowanie, a które przyczyniły się do szybkiej likwidacji choroby zakaźnej, Główny Lekarz Weterynarii, na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii, może przyznać nagrodę.
7. 
Wypłacone odszkodowania, o których mowa w ust. 1, nie podlegają zajęciu na pokrycie należności publicznych, jeżeli zostaną wykorzystane na odtworzenie wcześniej posiadanego stanu zwierząt.
8. 
Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb powoływania i odwoływania rzeczoznawców, ich kwalifikacje i zasady wynagradzania oraz szczegółowe zasady oszacowywania zwierząt.
9.  100
 Minister właściwy do spraw rolnictwa określi tryb i sposób ustalania odszkodowania, o którym mowa w ust. 3a, uwzględniając wartość rynkową zniszczonych produktów oraz sprzętu.
91 Art. 25 ust. 1 zmieniony przez art. 2 pkt 24 lit. a) ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2002 r.
92 Art. 25 ust. 2:

- zmieniony przez art. 2 pkt 24 lit. b) ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 13 lutego 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 16 lit. a) ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.

93 Art. 25 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 16 lit. b) ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.
94 Art. 25 ust. 3a dodany przez art. 2 pkt 24 lit. c) ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2003 r.
95 Art. 25 ust. 3b dodany przez art. 1 pkt 16 lit. c) ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.
96 Art. 25 ust. 4 pkt 1 zmieniony przez art. 1 pkt 16 lit. d) tiret pierwsze ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.
97 Art. 25 ust. 4 pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 16 lit. d) tiret pierwsze ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.
98 Art. 25 ust. 4 pkt 3 zdanie wstępne zmienione przez art. 1 pkt 16 lit. d) tiret drugie ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. (Dz.U.03.52.450) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 kwietnia 2003 r.
99 Art. 25 ust. 4 pkt 3 lit. a) tiret pierwsze zmienione przez art. 48 pkt 7 ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt (Dz.U.01.123.1350) z dniem 26 października 2002 r.
100 Art. 25 ust. 9 dodany przez art. 2 pkt 24 lit. d) ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. (Dz.U.01.129.1438) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2003 r.