Rozdział 3 - Zabezpieczenie finansowe - Zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2013.1155 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 10 lipca 2015 r.

Rozdział  3

Zabezpieczenie finansowe

1.
Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych w przypadku:
1)
niezawarcia umowy z organizacją odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego,
2)
wygaśnięcia lub rozwiązania umowy z organizacją odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego,
3)
otwarcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego

- jest obowiązany do wniesienia zabezpieczenia finansowego na dany rok kalendarzowy, przeznaczonego na sfinansowanie zbierania, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych, powstałego z tego samego rodzaju sprzętu, określonego w załączniku nr 1 do ustawy, który został przez niego wprowadzony.

2.
Podstawę obliczenia wysokości zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w ust. 1, stanowi w przypadku:
1)
wprowadzającego sprzęt, który nie jest wpisany do rejestru - masa sprzętu, który zamierza wprowadzić w danym roku kalendarzowym;
2)
wprowadzającego sprzęt wpisanego do rejestru - masa sprzętu wprowadzonego w poprzednim roku kalendarzowym.
3.
Wysokość zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w ust. 1, oblicza się jako iloczyn stawki opłaty produktowej dotyczącej recyklingu zużytego sprzętu oraz masy sprzętu, o której mowa w ust. 2.
4.
Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych, wpisany do rejestru, wnosi zabezpieczenie finansowe, o którym mowa w ust. 1, w terminie do dnia 30 czerwca roku, którego dotyczy to zabezpieczenie.
5.
Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych, który nie jest wpisany do rejestru, wnosi zabezpieczenie finansowe, o którym mowa w ust. 1, przed złożeniem wniosku o wpis do rejestru.
1.
Zabezpieczenie finansowe, o którym mowa w art. 18 ust. 1, może mieć formę:
1)
depozytu wpłacanego na odrębny rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej;
2)
umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wprowadzającego sprzęt za niewykonanie obowiązku zbierania, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania zużytego sprzętu oraz złożenia polisy lub innego dokumentu potwierdzającego zawarcie tej umowy do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej;
3)
gwarancji bankowej złożonej do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
2.
Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2, albo gwarancja bankowa, o której mowa w ust. 1 pkt 3, powinny stwierdzać, że w razie niewykonywania obowiązku zbierania, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania zużytego sprzętu zakład ubezpieczeń albo bank ureguluje zobowiązania na rzecz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
3.
W przypadku wnoszenia zabezpieczenia finansowego w formie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2, lub gwarancji bankowej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, gwarantem może być wyłącznie instytucja finansowa upoważniona do gwarantowania długu celnego.
3a.
Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przekazuje do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, w terminie do dnia 31 lipca, informację o złożonym zabezpieczeniu finansowym, o którym mowa w art. 18 ust. 1.
4.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Głównego Inspektora Ochrony Środowiska i Prezesa Zarządu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady współpracy pomiędzy instytucjami finansowymi, o których mowa w ust. 3, a Głównym Inspektorem Ochrony Środowiska i Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz wzory formularzy zabezpieczenia finansowego w formie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2, i gwarancji bankowej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, w celu zapewnienia sfinansowania zbierania, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania zużytego sprzętu.
5.
Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, termin powstania obowiązku ubezpieczenia, biorąc w szczególności pod uwagę konieczność zapewnienia sfinansowania zbierania, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania zużytego sprzętu.
1.
Główny Inspektor Ochrony Środowiska w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym wniesiono zabezpieczenie finansowe, o którym mowa w art. 18 ust. 1, dokonuje rozliczenia tego zabezpieczenia.
2.
W razie stwierdzenia, że wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych nie osiągnął wymaganych poziomów zbierania, odzysku lub recyklingu zużytego sprzętu oraz nie wniósł opłaty produktowej, Główny Inspektor Ochrony Środowiska orzeka, w drodze decyzji, o przeznaczeniu środków pochodzących z zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w art. 18 ust. 1, na poczet pokrycia tej opłaty produktowej.
3.
Jeżeli wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych wskazał w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 31 ust. 1 pkt 2 2 , że osiągnął wymagane poziomy zbierania, odzysku i recyklingu zużytego sprzętu, Główny Inspektor Ochrony Środowiska orzeka, w drodze decyzji, o zwrocie wniesionego przez niego zabezpieczenia finansowego.
4.
Jeżeli wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych wniósł zabezpieczenie finansowe w wysokości wyższej niż opłata produktowa wskazana w rocznym sprawozdaniu, o którym mowa w art. 67, Główny Inspektor Ochrony Środowiska orzeka, w drodze decyzji, o zwrocie wniesionego przez niego zabezpieczenia finansowego w wysokości wynikającej z różnicy pomiędzy środkami należnymi z zabezpieczenia finansowego a należną opłatą produktową.
5.
Wydanie decyzji, o których mowa w ust. 3 i 4, nie stanowi przeszkody do wydania decyzji, o której mowa w art. 69 ust. 1.
2 Obecnie art. 31 nie zawiera ust. 1 pkt 2.