Art. 27. - ZSRR-Polska. Umowa o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych. Warszawa.1957.12.28.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1958.32.147

Akt utracił moc

Wersja od: 16 listopada 1980 r.

Artykuł  27

Uznanie osoby za zaginioną lub zmarłą

1. Do uznania osoby za zaginioną lub zmarłą oraz do stwierdzenia zgonu właśiwe są organy Umawiającej się Strony, której obywatelem była ta osoba w czasie, gdy według ostatnich wiadomości pozostawała ona przy życiu.

2. Organy jednej Umawiającej się Strony mogą uznać obywatela drugiej Umawiającej się Strony za zaginionego lub zmarłego, jak również stwierdzić fakt jego śmierci na wniosek osób zamieszkałych na jej obszarze, jeżeli ich prawa i interesy znajdują uzasadnienie w ustawodawstwie tej Umawiającej się Strony. To orzeczenie będzie miało skutki prawne tylko na obszarze tej Umawiającej się Strony, której organ wydał to orzeczenie.

3. Orzeczenie wydane zgodnie z ustępem 2 może być uchylone lub zmienione przez organ, który wydał orzeczenie, jeżeli na obszarze Umawiającej się Strony, której obywatelem była osoba zaginiona, nastąpiło uznanie jej za zaginioną lub zmarłą przez organ tej Strony z oznaczeniem innej daty domniemanej śmierci lub gdy wniosek o uznanie jej za zaginioną lub zmarłą został prawomocnie oddalony lub odrzucony przez organ tej Strony.

4. W przypadkach przewidzianych w ustępach 1 i 2 organy umawiających się Stron stosują prawo swego państwa.