ZSRR-Polska. Umowa o polsko-radzieckiej granicy państwowej. Moskwa.1945.08.16.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.35.167

Akt obowiązujący

Wersja od: 5 lutego 1946 r.

UMOWA

między Rzecząpospolitą Polską i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko - radzieckiej granicy państwowej.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

PREZYDENT KRAJOWEJ RADY NARODOWEJ

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu szesnastym sierpnia tysiąc dziewięćset czterdziestego piątego roku podpisana została w Moskwie między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich umowa o polsko - radzieckiej granicy państwowej o następującym brzmieniu dosłownym:

UMOWA

między

RZECZĄPOSPOLITĄ POLSKĄ

i

ZWIĄZKIEM SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RADZIECKICH

o polsko-radzieckiej granicy państwowej.

Prezydent Krajowej Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej i Prezydium Rady Najwyższej Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, pragnąc uregulować sprawę granicy państwowej między Polską i Związkiem SRR w duchu przyjaźni i zgody, postanowili w tym celu zawrzeć niniejszą Umowę i mianowali swych Pełnomocników: (pominięto),

którzy, po wymianie swych Pełnomocnictw, uznanych za sporządzone w należytej formie i w całkowitym porządku, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  1.

Zgodnie z decyzją Konferencji Krymskiej ustalić granicę państwową między Rzecząpospolitą Polską i Związkiem SRR wzdłuż "linii Curzona" z odchyleniami od niej na rzecz Polski w niektórych rejonach od pięciu do ośmiu kilometrów, zgodnie z załączoną mapą, w skali 1:500.000, ustępując Polsce dodatkowo:

a) obszar położony na wschód od "linii Curzona" do rzeki Bug i rzeki Sołokija, na południe od miasta Kryłow z odchyleniem na rzecz Polski, nie przekraczającym trzydziestu kilometrów;

b) część obszaru Puszczy Białowieskiej na odcinku Niemirów-Jałówka, leżącego na wschód od "linii Curzona", łącznie z Niemirowem, Hajnówką, Białowieżą i Jałówką, z odchyleniem na rzecz Polski nie przekraczającym 17 kilometrów.

Artykuł 2.

Zgodnie z brzmieniem artykułu pierwszego granica państwowa między Rzecząpospolitą Polską i Związkiem SRR przebiega wzdłuż następującej linii:

od punktu, położonego około 0,6 kilometra na południowy zachód od źródła rzeki San, na północny wschód w kierunku źródła rzeki San i dalej z biegiem rzeki San środkiem jej nurtu do punktu, położonego na południe od miejscowości Solina, dalej na wschód od Przemyśla, na zachód od Rawy Ruskiej do rzeki Sołokija, stąd wzdłuż rzeki Sołokija i rzeki Bug na Niemirów-Jałówkę, pozostawiając po stronie polskiej, wymienioną w artykule pierwszym część obszaru Puszczy Białowieskiej i stąd do zbiegu granic Rzeczypospolitej Polskiej, Litewskiej SRR i Prus Wschodnich, pozostawiając Grodno po stronie ZSRR.

Przeprowadzenie w terenie granic, wymienionych w niniejszym artykule, dokonane będzie przez Mieszaną Komisję Polsko-Radziecką, z siedzibą w Warszawie, która zbierze się nie później niż w 15 dni po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych.

Artykuł  3.

Aż do ostatecznego rozstrzygnięcia zagadnień terytorialnych przy uregulowaniu pokojowym, część granicy Polsko-Radzieckiej, przylegająca do morza Bałtyckiego, zgodnie z decyzją Konferencji Berlińskiej, będzie przebiegała wzdłuż linii od punktu na wschodnim wybrzeżu Zatoki Gdańskiej, oznaczonego na załączonej mapie - ku wschodowi, na północ od miasta Braunsberg - Goldapp do punktu, w którym ta linia zbiega się z linią graniczną opisaną w artykule drugim niniejszej Umowy.

Artykuł 4.

Umowa niniejsza podlega ratyfikacji, która nastąpić winna możliwie najrychlej. Umowa wchodzi w życie od chwili wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która odbędzie się w Warszawie.

Sporządzono w Moskwie 16 sierpnia 1945 roku w dwu egzemplarzach, każdy w języku polskim i rosyjskim, przy czym oba teksty posiadają jednakową moc.

Po zaznajomieniu się z powyższą Umową, uznana ona została za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza się, że jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona oraz że będzie niezmiennie zachowywana.

W Warszawie, dnia 4 lutego 1946 roku.