Art. 5. - ZSRR-Polska. Konwencja o trybie badania incydentów i zatargów granicznych. Moskwa.1933.06.03.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.90.698

Akt utracił moc

Wersja od: 4 listopada 1933 r.

Artykuł  5.

Postanowienia wspólnie przyjęte przez Przedstawicieli do spraw granicznych lub ich Pełnomocników, wyczerpujące dany spór, incydent lub zatarg, uważane są za ostateczne. Wyjątek stanowią postanowienia przyjęte zgodnie z pkt. 11 art. 4 niniejszej Konwencji, kiedy wypłacana suma przekracza sumę maksymalną, ustanowioną dla wszystkich takich rozrachunków przez Umawiającą się Stronę płacącą i zakomunikowaną w drodze dyplomatycznej drugiej Umawiającej się Stronie. W tych wypadkach przyjęte decyzje nabierają mocy po zatwierdzeniu ich przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej i Ludowy Komisarjat Spraw Zagranicznych Związku Socjalistycznych Republik Rad.

Kwestje, co do których nie osiągnięto porozumienia pomiędzy Pełnomocnikami Przedstawicieli do spraw granicznych, przekazywane są do rozpatrzenia przez tych Przedstawicieli.

Kwestje, co do których pomiędzy Przedstawicielami do spraw granicznych nie osiągnięto porozumienia, przekazywane są do rozstrzygnięcia w drodze dyplomatycznej.