Art. 11. - ZSRR-Polska. Konwencja o trybie badania incydentów i zatargów granicznych. Moskwa.1933.06.03.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.90.698

Akt utracił moc
Wersja od: 4 listopada 1933 r.
Artykuł  11.

Przedstawicielom do spraw granicznych i ich Pełnomocnikom, a także osobom, o których mowa w ust. 3 art. 9 niniejszej Konwencji, udziela się prawa do przekraczania granicy państwowej w związku z załatwianiem granicznych sporów, incydentów lub zatargów, na podstawie osobistych dowodów wyżej wymienionych osób, zaopatrzonych w wizy Przedstawicieli do spraw granicznych drugiej Umawiającej się Strony.

Wizy dla Przedstawicieli do spraw granicznych i ich Pełnomocników, a także dla sekretarzy i tłumaczy wydawane są na wielokrotne przekraczanie granicy państwowej w ciągu wskazanego w wizie terminu, który nie powinien być dłuższy nad 3 miesiące. Przedstawiciele miejscowych organów ochrony granicy i eksperci otrzymują wizy na jednorazowe przejście granicy państwowej.

Przejście granicy państwowej odbywa się w punktach wskazanych w art. 8 niniejszej Konwencji, o ile Przedstawiciele do spraw granicznych nie umówią się co do innego miejsca przekroczenia granicy państwowej. O dniu i godzinie przejścia granicy państwowej należy zawczasu, a w każdym razie nie później jak na 12 godzin naprzód, zawiadomić odnośny organ ochrony granicy drugiej strony, który obowiązany jest wysłać na punkt przejściowy swego Przedstawiciela.

Przedstawiciele do spraw granicznych i ich Pełnomocnicy, a także osoby wymienione w ust. 3 art. 9 niniejszej Konwencji mają prawo przekraczać granicę państwową w umundurowaniu służbowem i z bronią.