Art. 12. - ZSRR-Polska. Konwencja konsularna. Warszawa.1958.01.21.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1958.32.145

Akt utracił moc

Wersja od: 8 maja 1958 r.

Artykuł  12

1. Konsul i pracownicy konsulatu mogą być wezwani do złożenia zeznań w charakterze świadków w sprawach cywilnych i karnych. Wezwanie powinno posiadać formę pisma urzędowego bez wskazania na możliwość zastosowania jakichkolwiek środków w przypadku niestawiennictwa. Sąd lub urząd pragnący uzyskać zeznania podejmie niezbędne kroki, aby nie spowodować zakłóceń w wykonywaniu obowiązków urzędowych przez powyższe osoby.

2. Konsul i pracownicy konsulatu mogą odmówić złożenia zeznań w charakterze świadków przed sądami lub organami władzy państwa przyjmującego w sprawach dotyczących działalności urzędowej tych osób oraz odmówić okazania korespondencji i dokumentów urzędowych. Jeżeli sąd lub organ władzy państwa przyjmującego uzna odmowę za nieuzasadnioną, skieruje sprawę do rozstrzygnięcia na drodze dyplomatycznej.

3. Konsul, powołując się na ważne okoliczności służbowe lub chorobę, może prosić o przesłuchanie go w innym terminie albo w pomieszczeniu urzędowym konsulatu lub w mieszkaniu.