Żołnierze zawodowi wyznaczeni do pełnienia służby poza granicami państwa w składzie misji specjalnych organizacji międzynarodowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1992.34.147

Akt utracił moc

Wersja od: 15 czerwca 1993 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 24 marca 1992 r.

w sprawie żołnierzy zawodowych wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa w składzie misji specjalnych organizacji międzynarodowych.

Na podstawie art. 20 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1992 r. Nr 8, poz. 31) i art. 25 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do żołnierzy zawodowych wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa:

1) w składzie polskich kontyngentów wojskowych wydzielonych z Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej do misji specjalnych organizacji międzynarodowych, w tym zwłaszcza Organizacji Narodów Zjednoczonych,

2) na stanowiskach obserwatorów wojskowych w misjach specjalnych organizacji międzynarodowych,

- zwanych dalej "żołnierzami".

2. Zgodę na wyznaczenie do pełnienia służby poza granicami państwa, o której mowa w art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1992 r. Nr 8, poz. 31), żołnierz wyraża w formie pisemnego oświadczenia, wskazującego również misję specjalną, w której godzi się pełnić służbę, i czas jej pełnienia.

3. Do pełnienia służby poza granicami państwa, o której mowa w ust. 1, wyznacza żołnierzy Minister Obrony Narodowej lub określony przez niego organ wojskowy.

§  2.

1. Żołnierze przez czas pełnienia służby poza granicami państwa zachowują wszystkie uprawnienia i świadczenia, w tym prawo do uposażenia i innych należności pieniężnych, przysługujące im z tytułu pełnienia czynnej służby wojskowej na ostatnio zajmowanym w kraju stanowisku służbowym, z uwzględnieniem powstałych w tym czasie zmian mających wpływ na wysokość uposażenia lub na prawo do innych należności pieniężnych.

2. Po zakończeniu pełnienia służby poza granicami państwa żołnierzom, którzy z tego powodu byli zwolnieni ze stanowisk służbowych w kraju, zapewnia się powrót na uprzednio zajmowane lub równorzędne stanowisko służbowe, chyba że w czasie pełnienia tej służby powstały przesłanki do wyznaczenia żołnierza na niższe stanowisko służbowe, określone w ustawie wymienionej w § 1 ust. 2.

§  3.

1. W czasie pełnienia służby poza granicami państwa żołnierz podlega Ministrowi Obrony Narodowej lub określonemu przez niego organowi wojskowemu.

2. Z tytułu wykonywanych zadań służbowych żołnierz może podlegać także przełożonemu kierującemu działalnością misji specjalnej, w której pełni służbę poza granicami państwa.

§ 4. Żołnierz może być w każdym czasie odwołany do kraju przez Ministra Obrony Narodowej lub określony przez niego organ wojskowy:

1) w razie niewywiązywania się z zadań służbowych lub nienależytego ich wykonywania,

2) w razie naruszenia dyscypliny wojskowej albo popełnienia czynu, który narusza honor i godność żołnierską,

3) na wniosek przedstawiciela państwa, w którym działa misja specjalna, organizacji międzynarodowej, która wysłała misję, lub misji specjalnej, w której pełni służbę,

4) na wniosek żołnierza, jeżeli nie upłynął czas wskazany w oświadczeniu, o którym mowa w § 1 ust. 2.

§  5.

1. Żołnierzom, niezależnie od uprawnień i świadczeń, o których mowa w § 2 ust. 1, przysługują:

1) bezpłatne zakwaterowanie i wyżywienie, na zasadach i według norm określonych przez Ministra Obrony Narodowej na podstawie odrębnych przepisów;

2) jednorazowa należność pieniężna;

3) dodatek zagraniczny;

4) dodatek wojenny;

5) walutowy dodatek rodzinny;

6) dodatkowe umundurowanie, wyekwipowanie i uzbrojenie, na zasadach i według norm określonych przez Ministra Obrony Narodowej na podstawie odrębnych przepisów;

7) bezpłatna pomoc lecznicza oraz bezpłatne zaopatrzenie w leki i artykuły sanitarne;

8) bezpłatny przewóz:

a) z kraju do rejonu działania misji specjalnej i z powrotem w związku z rozpoczęciem i zakończeniem pełnienia służby poza granicami państwa oraz bezpłatne wyżywienie w czasie przewozu,

b) z rejonu działania misji specjalnej do kraju i z powrotem w przypadkach losowych;

9) płatny urlop dodatkowy po powrocie do kraju po zakończeniu służby poza granicami państwa;

10) świadczenia odszkodowawcze w razie wypadku lub choroby pozostającej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa, wynikające z ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 53, poz. 342, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i z 1989 r. Nr 35, poz. 192), a także świadczenia przewidziane w ustawie z dnia 16 grudnia 1972 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 29, poz. 139, z 1984 r. Nr 52, poz. 270, z 1985 r. Nr 20, poz. 85, z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 36, poz. 206 i Nr 92, poz. 540 oraz z 1991 r. Nr 94, poz. 422), jeżeli zdarzenie powodujące prawo do tych świadczeń zaistniało w czasie pełnienia służby poza granicami państwa.

1a. 1 Żołnierzom mogą być przyznawane nagrody uznaniowe z utworzonego na ten cel funduszu nagród. Fundusz nagród tworzy się w wysokości 1% sumy dodatków zagranicznych wypłaconych żołnierzom w danym miesiącu.

2. 2 Świadczenia określone w ust. 1 pkt 1 i 3-5 oraz ust. 1a nie przysługują obserwatorom wojskowym. Świadczenie określone w ust. 1 pkt 1 przysługuje jednak obserwatorowi wojskowemu w okresie przygotowania do wyjazdu od dnia rozpoczęcia wykonywania zadań służbowych poza garnizonem stacjonowania jednostki wojskowej, w której pełni służbę, do dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej w przejściu granicznym oraz po powrocie od dnia przekroczenia granicy państwowej w drodze powrotnej do wyznaczonego dnia stawienia się w jednostce wojskowej, w której pełni służbę.

3. Jeżeli organizacja międzynarodowa finansująca misję specjalną nie wypłaci obserwatorom wojskowym diet na zakwaterowanie i wyżywienie, przysługują im diety oraz zwrot kosztów noclegów, płatne w walutach obcych, na zasadach określonych w przepisach w sprawie pokrywania kosztów podróży służbowych poza granicami kraju.

§  6.

1. Bezpłatne zakwaterowanie i wyżywienie, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 1, przysługuje również w okresie przygotowania do wyjazdu od dnia rozpoczęcia wykonywania zadań służbowych poza garnizonem stacjonowania jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę, do dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej w przejściu granicznym, a także po powrocie od dnia przekroczenia granicy państwowej w drodze powrotnej do wyznaczonego dnia stawienia się w jednostce wojskowej, w której żołnierz pełni służbę.

2. Bezpłatne zakwaterowanie i wyżywienie po powrocie do kraju nie przysługuje jednak w okresie korzystania przez żołnierza z urlopu dodatkowego, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 9.

§ 7. 3  

1. Jednorazową należność pieniężną, o której mowa w § 5 ust. 1 pkt 2, wypłaca się w złotych po wyznaczeniu w skład polskiego kontyngentu wojskowego (na stanowisko obserwatora wojskowego) - w wysokości uposażenia przysługującego żołnierzowi zawodowemu w stopniu wojskowym plutonowego z wysługą do dwóch lat, na stanowisku służbowym zaliczonym do trzydziestej drugiej grupy uposażenia.

2. Jednorazowa należność pieniężna podlega zwrotowi w razie:

1) cofnięcia przez żołnierza zgody, o której mowa w § 1 ust. 2, przed wyjazdem z kraju, chyba że zostało to spowodowane przypadkiem losowym,

2) cofnięcia przez organ wojskowy wyznaczenia żołnierza do pełnienia służby poza granicami państwa z przyczyn określonych w § 4 pkt 2 przed wyjazdem z kraju

-jeżeli żołnierz zobowiązał się do zwrotu tej należności.

§  8.

1. Dodatek zagraniczny, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 3, przysługuje od dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej w przejściu granicznym do dnia przekroczenia tej granicy w drodze powrotnej.

2. Dodatek zagraniczny nie może być niższy niż 20% wynagrodzenia walutowego, o którym mowa w § 3 ust. 4 i 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie wynagrodzenia i świadczeń przysługujących pracownikom polskich placówek dyplomatycznych i urzędów konsularnych (Dz. U. Nr 71, poz. 307 i Nr 119, poz. 519), obowiązującego w państwie, w którym działa misja specjalna, a przeciętna stawka tego dodatku nie może przekroczyć kwoty ustalonej na ten cel na jednego członka misji specjalnej w jej budżecie przez organizację międzynarodową finansującą tę misję.

3. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, określa tabelę stanowisk służbowych i grupy ich zaszeregowania oraz stawki dodatku zagranicznego w poszczególnych grupach zaszeregowania w zależności od warunków działania misji specjalnej, zakresu wykonywanych zadań służbowych oraz ponoszonej odpowiedzialności.

§  9.

1. Dodatek wojenny, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 4, przysługuje od dnia rozpoczęcia działań wojennych w rejonie działania misji specjalnej, a wygasa z dniem następującym po dniu zakończeniu działań wojennych.

2. Dzień rozpoczęcia i zakończenia działań wojennych stwierdza, w drodze obwieszczenia, Minister Spraw Zagranicznych.

3. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, określa stawkę dodatku wojennego w wysokości jednakowej dla wszystkich żołnierzy, w zależności od rodzaju i rozmiaru zagrożenia wynikającego z działań wojennych.

§ 10. Do dodatków, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 3 i 4, stosuje się odpowiednio przepisy rozdziałów 4 i 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18).

§  11.

1. Walutowy dodatek rodzinny, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 5, przysługuje, jeżeli organizacja międzynarodowa finansująca misję specjalną wymaga przebywania za granicą wraz z żołnierzem jego małżonki albo na wniosek żołnierza Minister Obrony Narodowej wyrazi zgodę na przebywanie żołnierza za granicą wraz z małżonką oraz dziećmi, gdy organizacja międzynarodowa, która wysłała misję specjalną, to dopuszcza.

2. Walutowy dodatek rodzinny wypłaca się na zasadach i w stawkach określonych w § 8-10 rozporządzenia wymienionego w § 8 ust. 2.

§ 11a. 4 Nagrody uznaniowe, o których mowa w § 5 ust. 1a, przyznaje, w formie pieniężnej, dowódca polskiego kontyngentu wojskowego na zasadach określonych w odrębnych przepisach dla żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową w jednostkach wojskowych.

§  12.

1. 5 Dodatki, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 3-5 oraz nagrody uznaniowe określone w § 5 ust. 1a, wypłaca się w USD albo w innej walucie wymienialnej.

2. Wysokość dodatku zagranicznego i walutowego dodatku rodzinnego ustala się w stawkach miesięcznych, a dodatku wojennego - w stawce dziennej. Dodatek zagraniczny i walutowy dodatek rodzinny za jeden dzień oblicza się w wysokości 1/30 części ich stawki miesięcznej.

3. Wypłata dodatków, o których mowa w ust. 1, następuje miesięcznie z dołu, w ostatnim dniu roboczym miesiąca, w miejscu pełnienia służby poza granicami państwa. Na wniosek żołnierza dodatki te mogą być przekazywane na imienne rachunki walutowe w banku krajowym, pisemnie wskazanym przez żołnierza.

4. 6 Szczegółowy tryb wypłaty należności, dodatków i nagród, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 2-5 i ust. 1a, określa Minister Obrony Narodowej.

§ 13. Świadczenia, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 7, przysługują w terminie określonym w § 8 ust. 1.

§  14.

1. W przypadku określonym w § 11 ust. 1 przewóz, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 8, przysługuje również małżonce oraz dzieciom żołnierza.

2. W przypadku powrotu do kraju z innych przyczyn niż wymienione w § 5 ust. 1 pkt 8, koszty przewozu ponosi żołnierz.

§  15.

1. Urlop dodatkowy, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 9, przysługuje w wymiarze jednego dnia za każde rozpoczęte dziesięć dni służby poza granicami państwa. Urlop ten wykorzystuje się bezpośrednio przed wyznaczonym dniem stawienia się w jednostce wojskowej, w której żołnierz pełni służbę.

2. Uposażenie za czas urlopu dodatkowego wypłaca się w walucie polskiej.

3. 7 Łączny wymiar urlopu, o którym mowa w ust. 1, nie może przekraczać 30 dni kalendarzowych.

§ 16. Żołnierzom wykonującym zadania służbowe poza rejonem działania misji specjalnej przysługują diety oraz zwrot kosztów przejazdów, dojazdów i noclegów, płatne w walutach obcych, na zasadach określonych w przepisach w sprawie pokrywania kosztów podróży służbowych poza granicami kraju.

§  17.

1. Żołnierzom przysługuje obowiązkowe ubezpieczenie na zasadach określonych w zarządzeniu nr 14 Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 2 listopada 1977 r. w sprawie określenia grup pracowników podlegających ubezpieczeniu od następstw nieszczęśliwych wypadków na koszt Ministerstwa Spraw Zagranicznych w związku z wypadkami przy pracy.

2. Ubezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, jest niezależne od innych ubezpieczeń wynikających z przepisów regulujących ubezpieczenia żołnierzy pełniących służbę poza granicami państwa.

3. 8 Dodatek zagraniczny, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 3, wlicza się do podstawy obliczenia wysokości jednorazowego odszkodowania pieniężnego przysługującego w razie wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą wojskową, zaistniałych podczas lub w związku ze służbą pełnioną poza granicami państwa. Wysokość tego dodatku ustala się według określonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego średniego kursu złotego w stosunku do waluty, w jakiej był on wypłacany - obowiązujący w dniu wypłaty.

§ 18. Przepisy rozporządzenia stosuje się również do żołnierzy pełniących w dniu wejścia w życie rozporządzenia służbę poza granicami państwa w misjach specjalnych organizacji międzynarodowych działających w tym dniu. Jednakże żołnierzom tym nie wypłaca się wyrównania świadczenia określonego w § 5 ust. 1 pkt 2.

§ 19. Rozporządzenie nie narusza postanowień umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.

§ 20. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 5 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 maja 1993 r. (Dz.U.93.44.203) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 czerwca 1993 r.

² § 5 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 maja 1993 r. (Dz.U.93.44.203) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 czerwca 1993 r.

³ § 7 ust. 2 dodany, przy czym dotychczasowa treść oznaczona jako ust. 1, przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 maja 1993 r. (Dz.U.93.44.203) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 czerwca 1993 r

⁴ § 11a dodany przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 maja 1993 r. (Dz.U.93.44.203) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 czerwca 1993 r.

⁵ § 12 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 maja 1993 r. (Dz.U.93.44.203) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 czerwca 1993 r.

⁶ § 12 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 maja 1993 r. (Dz.U.93.44.203) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 czerwca 1993 r.

⁷ § 15 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 maja 1993 r. (Dz.U.93.44.203) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 czerwca 1993 r.

⁸ § 17 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 maja 1993 r. (Dz.U.93.44.203) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 czerwca 1993 r.