Dział 1 - Zobowiązania podatkowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.49.452

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1967 r.

Dział I.

Przepisy ogólne.

Art.  1.

Zobowiązanie do świadczenia określonej sumy pieniężnej z tytułu obowiązku podatkowego (zobowiązanie podatkowe) wynika bądź z zaistnienia okoliczności, z którymi prawo łączy powstanie takiego obowiązku, bądź z opartej na prawie decyzji władzy.

Art.  2.

1. Zobowiązanie podatkowe powstaje z chwilą doręczenia decyzji ustalającej to zobowiązanie podatnikowi, a w razie śmierci podatnika jego spadkobiercom.

2. Jeżeli prawo przewiduje obowiązek wykonania zobowiązania podatkowego bez uprzedniego doręczenia decyzji, zobowiązanie powstaje z chwilą zaistnienia okoliczności, z którymi prawo łączy powstanie takiego obowiązku.

Art.  3.

1. Minister Finansów może zarządzić zaniechanie ustalania zobowiązania podatkowego w całości lub w części, jeżeli sprawa jest małej wagi lub szczególne okoliczności sprawy tego wymagają. Zarządzenie zaniechania może obejmować również zwolnienie od obowiązku uzyskania karty rejestracyjnej.

2. Minister Finansów może przenieść uprawnienia określone w ust. 1 na organa finansowe.

Art.  4.

1. Jeżeli w myśl szczególnych przepisów zobowiązanie podatkowe oblicza się według skali progresywnej, zobowiązanie podatkowe ustala się w ten sposób, aby z podstawy opodatkowania wyższego stopnia po potrąceniu podatku nie pozostało mniej, niż pozostaje z najwyższej podstawy opodatkowania bezpośrednio niższego stopnia po potrąceniu podatku przypadającego na ten stopień.

2. Jeżeli po potrąceniu przypadającej kwoty podatku pozostaje z ustalonej podstawy opodatkowania mniej niż wynosi najwyższa podstawa opodatkowania wolna od podatku, należy podatek wymierzyć tylko w wysokości nadwyżki ponad kwotę najwyższej podstawy opodatkowania wolnej od podatku.

Art.  5.

Minister Finansów może określać zasady zaokrąglania podstawy opodatkowania i kwoty należności przy ustalaniu zobowiązań podatkowych, podstawy obliczania i kwoty odsetek (dodatku) za zwłokę oraz podstawy obliczania i kwoty kosztów egzekucyjnych.

Art.  6.

Jeżeli w myśl szczególnego przepisu prawnego zobowiązanie podatkowe opiera się na innym zobowiązaniu podatkowym (podstawowym), decyzje ustalające lub zmieniające rozmiar zobowiązania podstawowego powodują odpowiednie ustalenia lub zmiany zobowiązania podatkowego, opartego na zobowiązaniu podstawowym.

Art.  7.

Dłużnikiem jest każda osoba, na której ciąży obowiązek wykonania zobowiązania podatkowego.

Art.  8.

Nie uiszczone w terminie płatności zobowiązanie podatkowe (zaległość) wraz z odsetkami (dodatkiem) za zwłokę i kosztami egzekucyjnymi podlega przymusowemu ściągnięciu od dłużnika w trybie egzekucji administracyjnej.

Art.  9.

1. Jeżeli istnieje uzasadniona podstawa do przyjęcia, że zobowiązanie podatkowe nie zostanie uiszczone w terminie, może ono być zabezpieczone na majątku dłużnika przed terminem płatności.

2. Zabezpieczenia można dokonać także przed ustaleniem zobowiązania podatkowego (wymiaru, zaliczki lub przedpłaty). W tym przypadku organ finansowy ustala w przybliżeniu na podstawie posiadanych materiałów w odrębnej decyzji wysokość należności podlegającej zabezpieczeniu.

3. Jeżeli zachodzi uzasadniona podstawa do przyjęcia, że rzeczy, będące w obrocie handlowym, nie zostały w ogóle lub należycie opodatkowane, organ finansowy może zabezpieczyć należności podatkowe na tych rzeczach bez względu na to, w czyim władaniu one się znajdują. Zabezpieczenie następuje bez względu na prawa innych osób, chyba że udowodnią one nabycie swych praw w dobrej wierze.

4. Fakt nabycia rzeczy we wskazanym przez nabywcę przedsiębiorstwie lub od osoby trudniącej się zawodowo czynnościami handlowymi uzasadnia istnienie dobrej wiary, jeżeli na sprzedaż rzeczy wystawiono rachunek, chyba że nabywca wiedział o uchyleniu rzeczy spod opodatkowania.

5. Zabezpieczenie następuje w trybie egzekucji administracyjnej.