Art. 34. - Zobowiązania podatkowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1946.27.173

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1949 r.

Art.  34. ⁴

1. Na wniosek dłużnika zobowiązanie podatkowe ulega potrąceniu z jego wzajemną, bezsporną i wymagalną wierzytelnością wobec Skarbu Państwa.

2. Wierzytelnościami, określonymi w ust. 1, są również kwoty nadmiernie lub nienależnie uiszczone tytułem zobowiązań podatkowych oraz kosztów egzekucyjnych; kwoty te ulegają zaliczeniu na poczet innych płatnych zobowiązań podatkowych dłużnika, a w ich braku ulegają zwrotowi w gotówce.

3. W przypadku uszkodzenia, zniszczenia lub zaginięcia znaku podatkowego (art. 33 ust. 3) nie powstaje prawo żądania wymiany znaku ani zwrotu podatku. Minister Skarbu może zezwalać na wyjątki od tego przepisu.

4. O dokonaniu potrącenia (zaliczenia) władza zawiadomi równocześnie dłużnika.

5. Na wniosek podatnika lub płatnika władza podatkowa powinna w terminie tygodniowym udzielić mu odpisu jego konta podatkowego.

6. Nadpłaty, podlegające zwrotowi lub zaliczeniu, oprocentowuje się w stosunku 4 od sta rocznie, licząc od dnia wpłaty sumy uznanej za niesłusznie pobraną.

7. Żądanie zwrotu nadpłaty przedawnia się z upływem następnego roku kalendarzowego po roku, w którym nadpłata powstała.

8. Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio do zobowiązań podatkowych na rzecz związków samorządu terytorialnego.

⁴ Art. 34 zmieniony przez art. 31 pkt 2 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o podatku obrotowym (Dz.U.48.52.413) z dniem 1 stycznia 1949 r.