Art. 24. - Zniesienie służebności w województwie kieleckiem, lubelskiem, łódzkiem, warszawskiem i w zachodniej części województwa białostockiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.10.74

Akt obowiązujący

Wersja od: 12 czerwca 1938 r.

Art.  24.

1. Wynagrodzenia za przymusowo znoszone służebności pastwiskowe i leśne (opałowe, budulcowe, zbieranie posuszu i ściółki) winno być wyznaczone, o ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, w przydatnych dla dziedzin władnących użytkach rolnych, leśnych, nie mających znaczenia ochronnego, lub w innych (torfowych itp.) i przedewszystkiem z tych obszarów, na których te służebności mogą być prawnie wykonywane.

2. Lasy, mające znaczenie ochronne, tylko wtedy mogą być włączone do obszaru wydzielonego jako wynagrodzenie za służebności, gdy stanowią enklawy, nieprzekraczające 20% obszaru leśnego lub gruntów z pod lasu.

3. 7 Wynagrodzenie za służebności pastwiskowe winno być wydzielone w użytkach rolnych lub w gruntach z pod lasu bez rosnącego na nim drzewostanu, a za służebności leśne wraz z drzewostanem. Jednak za zgodą obu stron wynagrodzenie w gruntach wraz z drzewostanem może być wydzielone i za służebności pastwiskowe, a w gruntach bez drzewostanu - i za służebności leśne. Wynagrodzenie w gruntach wraz z drzewostanem za służebności pastwiskowe oraz wynagrodzenie w gruntach bez drzewostanu lub w użytkach rolnych za służebności leśne może być wydzielone częściowo lub w całości także bez zgody stron w przypadkach niemożności innego wydzielania (cz. 1) lub w przypadkach, uzasadnionych względami ogólno-gospodarczemi.

4. Jako wynagrodzenie za znoszone służebności nie mogą być wydzielone grunty, których przynależność jest przedmiotem sporu sądowego.

⁷ Art. 24 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 marca 1933 r. (Dz.U.33.29.251) zmieniającej nin. rozporządzenie z mocą ustawy z dniem 14 maja 1933 r.