Zniesienie fundacji.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1952.25.172

Akt obowiązujący
Wersja od: 23 maja 1989 r.

DEKRET
z dnia 24 kwietnia 1952 r.
o zniesieniu fundacji. *

Na podstawie art. 4 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 19 lutego 1947 r. o ustroju i zakresie działania najwyższych organów Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy z dnia 28 marca 1952 r. o upoważnieniu Rządu do wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr 17, poz. 100) - Rada Ministrów postanawia, a Rada Państwa zatwierdza, co następuje:

Znosi się fundacje.

Majątek zniesionych fundacji przyjmuje się na własność Państwa.

Państwo poręcza użytkowanie przejętych na własność majątków fundacji lub ich części, stanowiących gospodarstwo rolne proboszczów albo przeznaczonych do wykonywania kultu religijnego - na dotychczasowe cele w granicach i na zasadach, określonych w ustawie z dnia 20 marca 1950 r. o przejęciu przez Państwo dóbr martwej ręki, poręczeniu proboszczom posiadania gospodarstw rolnych i utworzeniu Funduszu Kościelnego (Dz. U. R. P. Nr 9, poz. 87).

Majątek zniesionych fundacji przechodzi z mocy prawa na własność Państwa z dniem wejścia w życie niniejszego dekretu bez odszkodowania, wolny od jakichkolwiek obciążeń z wyjątkiem przewidzianych w niniejszym dekrecie.

1.
Pozostają nienaruszone prawa użytkowania nieruchomości ziemskich lub ich części należących do zniesionych fundacji i przejętych na rzecz Państwa, przysługujące bezrolnym, małorolnym i średniorolnym chłopom, wynikające z ważnie zawartych umów dzierżawnych, obowiązujących w dniu wejścia w życie niniejszego dekretu, oraz służebności gruntowe na rzecz małorolnych i średniorolnych gospodarstw rolnych.
2.
Wszelkie inne umowy i tytuły prawne, mające za przedmiot użytkowanie lub używanie przejętego majątku zniesionych fundacji lub jego części, mogą być przez właściwego ministra niezwłocznie rozwiązane lub uznane za wygasłe bez odszkodowania.
1.
Obciążające majątek zniesionych fundacji zobowiązania o charakterze publiczno-prawnym, zobowiązania na rzecz polskich osób prawnych prawa publicznego oraz zobowiązania, mające swe źródło w stosunku najmu pracy - pozostają w mocy.
2.
Rada Ministrów może na wniosek właściwego ministra uznać, że pozostają w mocy oprócz mających swe źródło w stosunku najmu pracy inne jeszcze zobowiązania o charakterze prywatno-prawnym, obciążające majątek danej fundacji.

Właściwi ministrowie 1 obejmą majątki fundacji, podlegające przejęciu na własność Państwa.

Właściwi ministrowie 2 określą mienie ruchome i nieruchome, należące do poszczególnych fundacji, a podlegające przejęciu na rzecz Państwa,

ustalą, w jakim zakresie zakłady i instytucje dotychczas utrzymywane przez zniesione fundacje będą nadal utrzymywane przez podległe im resorty,

przekażą przejęty majątek fundacji w zarząd i użytkowanie zakładom i instytucjom, których działalność realizuje te same lub podobne cele, jak zniesionych fundacji.

Ministrowie mogą swe uprawnienia, określone w niniejszym dekrecie, przekazać podległym organom.

1. 3
Przepisów niniejszego dekretu nie stosuje się do fundacji, mających siedzibę za granicą.
2. 4
Przepisów niniejszego dekretu nie stosuje się również do fundacji, których majątek znajduje się w całości lub w części za granicą.
3. 5
Majątek fundacji określonych w ust. 1 i 2 nie podlega przejęciu na własność Państwa.

W zakresie unormowanym niniejszym dekretem tracą moc obowiązującą dotychczasowe przepisy o fundacjach, a w szczególności przepisy dekretu z dnia 7 lutego 1919 r. o fundacjach i o zatwierdzaniu darowizn i zapisów (Dz. Pr. P. P. Nr 15, poz. 215, Dz. U. R. P. z 1928 r. Nr 38, poz. 372, z 1947 r. Nr 66, poz. 400 i Nr 73, poz. 468).

Wykonanie dekretu porucza się Prezesowi Rady Ministrów oraz zainteresowanym ministrom.

Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

*Nieruchomości lub ich części, pozostające w dniu 23 maja 1989 r. we władaniu kościelnych osób prawnych, podlegające przepisom nin. dekretu, a zostały poręczone, postawione, wydzierżawione, wynajęte lub przekazane kościelnym osobom prawnym stają się z mocy prawa ich własnością, zgodnie z art. 60 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.U.89.29.154).
1 Z dniem 1 czerwca 1975 r., w odniesieniu do fundacji, których majątki służyły lub miały służyć celom kultu religijnego oraz innym celom związanym z działalnością kościołów, związków wyznaniowych, zakonów i organizacji religijnych, wojewoda zgodnie z § 2 pkt 20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 maja 1975 r. w sprawie określenia zadań i uprawnień należących do do powiatowych rad narodowych i naczelników powiatów, które przejmują wojewódzkie rady narodowe i wojewodowie (Dz.U.75.17.94).
2 Z dniem 1 czerwca 1975 r., w odniesieniu do fundacji, których majątki służyły lub miały służyć celom kultu religijnego oraz innym celom związanym z działalnością kościołów, związków wyznaniowych, zakonów i organizacji religijnych, wojewoda zgodnie z § 2 pkt 20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 maja 1975 r. w sprawie określenia zadań i uprawnień należących do do powiatowych rad narodowych i naczelników powiatów, które przejmują wojewódzkie rady narodowe i wojewodowie (Dz.U.75.17.94).
3 Art. 10 ust. 1 według numeracji ustalonej przez art. 1 dekretu z dnia 31 grudnia 1956 r. o uzupełnieniu przepisów o zniesieniu fundacji (Dz.U.57.1.3) z dniem 12 stycznia 1957 r.
4 Art. 10 ust. 2 dodany przez art. 1 dekretu z dnia 31 grudnia 1956 r. o uzupełnieniu przepisów o zniesieniu fundacji (Dz.U.57.1.3) z dniem 12 stycznia 1957 r.
5 Art. 10 ust. 3 dodany przez art. 1 dekretu z dnia 31 grudnia 1956 r. o uzupełnieniu przepisów o zniesieniu fundacji (Dz.U.57.1.3) z dniem 12 stycznia 1957 r.