§ 6. - Znakowanie środków spożywczych, używek i substancji dodatkowych dozwolonych, przeznaczonych do obrotu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1994.86.402

Akt utracił moc
Wersja od: 3 kwietnia 1999 r.
§  6.
1.
Środki spożywcze znakuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, datą minimalnej trwałości lub terminem przydatności do spożycia, z tym że środki spożywcze nietrwałe mikrobiologicznie, łatwo psujące się oraz dietetyczne środki spożywcze i środki spożywcze dla niemowląt i dzieci do lat trzech znakuje się terminem przydatności do spożycia.
2.
Przepis ust. 1 nie dotyczy następujących środków spożywczych:
1)
świeżych owoców, warzyw i ziemniaków - nie obranych i nie rozdrobnionych,
2)
win i miodów pitnych,
3)
napojów o zawartości objętościowej powyżej 10% alkoholu,
4)
cukru,
5)
octu,
6)
soli, z wyjątkiem soli jodowanej,
7)
tytoniu i wyrobów tytoniowych.
3.
Datę minimalnej trwałości środka spożywczego znakuje się cyfrowo i poprzedza wyrazami:
1)
"najlepiej spożyć przed...", jeżeli jest podawany dzień i miesiąc - dla środka spożywczego o trwałości nie przekraczającej 3 miesięcy lub
2)
"najlepiej spożyć przed końcem...", jeżeli jest podawany miesiąc i rok - dla środka spożywczego o trwałości od 3 do 18 miesięcy lub rok dla środka spożywczego, którego trwałość przekracza 18 miesięcy. Środek spożywczy po upływie daty minimalnej trwałości nie może być przeznaczony do obrotu.
4.
Termin przydatności do spożycia znakuje się pełną datą cyfrową (dzień, miesiąc, rok), poprzedzoną wyrazami "należy spożywać przed...". Po upływie terminu przydatności do spożycia, środek spożywczy nie może być przeznaczony do obrotu i do spożycia.
5.
Jeżeli nie jest możliwe ze względów technicznych oznaczenie na opakowaniu po określeniu słownym daty cyfrowej, należy umieścić informację, w jakim miejscu opakowania znajduje się data; miejsce to powinno być widoczne bez otwierania opakowania.
6.
Dopuszcza się znakowanie datą minimalnej trwałości lub terminem przydatności do spożycia (zależnie od rodzaju środka spożywczego) oraz oznaczenie partii produkcyjnej na opakowaniach zbiorczych firmowych, pod warunkiem sprzedaży detalicznej bezpośrednio z tych opakowań:
1)
gumy do żucia, lodów formowanych, aromatów do ciast, drobnych trwałych wyrobów cukierniczych typu lizaki itp.,
2)
środków spożywczych o masie netto do 50 gramów, takich jak kostki bulionowe, serki topione, masło ekstra itp.
7.
Opakowania jednostkowe masła przeznaczonego do przechowywania w chłodniach znakuje się datą produkcji (dzień, miesiąc, rok) oraz określeniem "masło chłodnicze". Wprowadzenie masła chłodniczego do obrotu poprzedza się podaniem na opakowaniach zbiorczych daty minimalnej trwałości.