Rozdział 4 - Ochrona prawa z rejestracji znaku towarowego oraz prawa do znaku powszechnie znanego. - Znaki towarowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1985.5.17

Akt utracił moc
Wersja od: 1 września 1998 r.

Rozdział  4

Ochrona prawa z rejestracji znaku towarowego oraz prawa do znaku powszechnie znanego.

Bezpodstawnie używający zarejestrowanego znaku towarowego lub znaku do niego podobnego dla towarów objętych rejestracją lub podobnych do nich, w sposób stwarzający niebezpieczeństwo wprowadzenia w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów, ponosi odpowiedzialność stosownie do przepisów niniejszego rozdziału.

1.
Uprawniony z tytułu rejestracji znaku towarowego może żądać zaprzestania działań naruszających jego prawo z rejestracji znaku towarowego lub grożących naruszeniem tego prawa.
2.
Uprawniony z tytułu rejestracji może również, na zasadach ogólnych, żądać naprawienia wyrządzonej szkody, wydania korzyści majątkowej, uzyskanej bez podstawy prawnej w następstwie naruszenia prawa z rejestracji, oraz ogłoszenia stosownego oświadczenia.
3.
W sprawach o naruszenie prawa z rejestracji sąd lub komisja arbitrażowa może orzec także o zajęciu towarów, opakowań i innych przedmiotów opatrzonych znakiem zarejestrowanym lub znakiem do niego podobnym oraz środków służących do reklamy i oznaczania towarów tym znakiem w celu zabezpieczenia roszczeń o usunięcie tych znaków przed wprowadzeniem tych towarów do obrotu oraz uniemożliwienia ich reklamy.
4.
Roszczenia z powodu naruszenia prawa z rejestracji znaku towarowego ulegają przedawnieniu z upływem trzech lat, w tym również w stosunkach między jednostkami gospodarki uspołecznionej.
1.
Roszczenia przewidziane w art. 20 przysługują uprawnionemu z tytułu rejestracji znaku towarowego od daty powiadomienia osoby używającej znaku towarowego o dokonanym zgłoszeniu tego znaku do rejestracji.
2.
Roszczeń, o których mowa w art. 20, można dochodzić po uzyskaniu rejestracji znaku towarowego.
1.
Uprawniony z licencji jest obowiązany powiadomić uprawnionego z tytułu rejestracji o działaniach osób trzecich naruszających prawo z rejestracji znaku towarowego.
2.
Uprawnionemu z licencji przysługuje prawo dochodzenia roszczeń przewidzianych w art. 20.

Każdy, kto ma w tym interes prawny, może żądać ustalenia przez Urząd Patentowy w postępowaniu spornym, że między zarejestrowanym znakiem towarowym a znakiem, którego używa lub zamierza używać, nie zachodzi podobieństwo grożące naruszeniem prawa z rejestracji tego znaku.

1.
Korzystający ze znaku powszechnie znanego w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, jeżeli znak ten nie jest zarejestrowany, może żądać:
1)
unieważnienia prawa z rejestracji wydanego z naruszeniem przepisu art. 9 ust. 1 pkt 2,
2)
zaprzestania używania tego znaku lub znaku podobnego przez inne przedsiębiorstwo dla towarów tego samego rodzaju, gdy zachodzi niebezpieczeństwo wprowadzenia w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów.
2.
Korzystający ze znaku powszechnie znanego może dochodzić roszczeń określonych w ust. 1 w terminie pięciu lat od daty rejestracji tego samego lub podobnego znaku towarowego lub od daty rozpoczęcia używania tego samego lub podobnego znaku przez inne przedsiębiorstwo w zależności od tego, który termin upływa później.
3.
Po upływie terminu określonego w ust. 2 korzystający ze znaku powszechnie znanego może żądać jedynie dokonania w znaku stosownych zmian wyłączających niebezpieczeństwo wprowadzenia w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów.
4.
W razie gdy naruszający prawo do znaku powszechnie znanego w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działał w złej wierze, roszczeń określonych w ust. 1 można dochodzić również po upływie okresu pięcioletniego.