Rozdział 3 - Prawa z rejestracji znaku towarowego. - Znaki towarowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.14.73

Akt utracił moc

Wersja od: 30 marca 1963 r.

Rozdział  3.

Prawa z rejestracji znaku towarowego.

Art.  24.

Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w art. 25 i 26, znak towarowy może przejść na inną osobę tylko wraz z przedsiębiorstwem, na którego rzecz został zarejestrowany, albo z częścią tego przedsiębiorstwa.

Art.  25.

Przeniesienie prawa z rejestracji znaku towarowego bez przedsiębiorstwa lub bez części przedsiębiorstwa, w którego skład znak ten wchodzi, może nastąpić tylko w przypadkach, gdy nie zachodzi możliwość wprowadzania odbiorców w błąd co do pochodzenia towarów, w szczególności pod warunkiem należytego ujawnienia na towarach, opatrzonych znakiem towarowym, firmy, nazwy lub nazwiska nabywcy prawa z rejestracji oraz miejsca wytwarzania tych towarów.

Art.  26.

1. W przypadkach i pod warunkami określonymi w art. 25 przedsiębiorstwo, na rzecz którego został zarejestrowany znak towarowy, może w drodze umowy upoważnić inne przedsiębiorstwo do używania znaku towarowego (umowa licencyjna).

2. Jeżeli w umowie licencyjnej inaczej nie postanowiono, udzielenie licencji nie wyklucza możliwości udzielenia dalszej licencji na używanie znaku towarowego, a także jednoczesnego używania znaku towarowego przez przedsiębiorstwo, na rzecz którego znak jest zarejestrowany.

Art.  27.

Do przeniesienia prawa z rejestracji znaku towarowego lub do ustanowienia licencji na jego używanie jest potrzebna umowa na piśmie, z podpisami urzędowo poświadczonymi, oraz wpis do rejestru znaków towarowych.

Art.  28.

1. W razie zbycia przedsiębiorstwa lub części przedsiębiorstwa, w którego skład wchodzi zarejestrowany znak towarowy lub licencja na używanie takiego znaku, nabywca przedsiębiorstwa nie może wykonywać przeciwko osobom trzecim uprawnień wynikających z rejestracji znaku towarowego lub z licencji na jego używanie, dopóki przejście prawa z rejestracji lub przejście licencji nie będzie ujawnione w rejestrze znaków towarowych.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie wydzierżawienia przedsiębiorstwa lub obciążenia go użytkowaniem.

Art.  29.

1. Przedsiębiorstwo, na którego rzecz został zarejestrowany znak towarowy, może zrzec się prawa z rejestracji tego znaku przez oświadczenie wobec Urzędu Patentowego. Do skuteczności tego oświadczenia jest potrzebna wyrażona w tym samym trybie zgoda osób, których prawa mogłyby być na skutek zrzeczenia naruszone.

2. W razie zrzeczenia się prawa z rejestracji Urząd Patentowy wyda decyzję o wygaśnięciu prawa z rejestracji znaku i zarządzi wykreślenie go z rejestru znaków towarowych.

Art.  30.

Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia ustalić odmienne zasady przenoszenia i zrzekania się praw z rejestracji znaków towarowych, dokonanej na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej.

Art.  31.

Gdy nie zarejestrowany w Polsce znak jest znany powszechnie jako znak określonego przedsiębiorstwa, a inne przedsiębiorstwo zgłosiło do rejestracji podobny znak towarowy dla tego samego rodzaju towarów lub uzyskało jego rejestrację, pierwsze przedsiębiorstwo może żądać odrzucenia zgłoszenia lub unieważnienia rejestracji albo może żądać zarejestrowania tego znaku na swoją rzecz lub przeniesienia na niego prawa z rejestracji za zwrotem kosztów zgłoszenia lub rejestracji.

Art.  32.

1. Przedsiębiorstwo, w którego skład wchodzi zarejestrowany znak towarowy lub licencja na używanie tego znaku, może wystąpić przeciwko każdemu o zaniechanie działań, które naruszają prawa wynikające z rejestracji tego znaku towarowego albo z licencji na jego używanie.

2. Takie samo uprawnienie przysługuje osobie, która nabyła prawo rzeczowe na przedsiębiorstwie, oraz dzierżawcy przedsiębiorstwa.

Art.  33.

1. Kto naruszył prawa wynikające z rejestracji znaku towarowego, jest obowiązany na zasadach ogólnych wydać uprawnionemu uzyskane korzyści, naprawić wyrządzoną szkodę i usunąć skutki naruszenia prawa.

2. Winny naruszenia prawa (ust. 1) obowiązany jest ponadto do ogłoszenia w czasopismach stosownego oświadczenia albo wyroku sądowego lub orzeczenia komisji arbitrażowej, a także, gdy działał rozmyślnie, do udzielenia zadośćuczynienia za krzywdę moralną przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej.

3. Przy rozstrzyganiu w sprawie o naruszenie prawa (ust. 1) zostanie na wniosek uprawnionego również wydane postanowienie o usunięciu podrobionych znaków z towarów, opakowań, cenników i innych pism, o zapasie podrobionych znaków oraz o przyrządach służących do podrabiania znaku i jego zamieszczania.

Art.  34.

Roszczenia z powodu naruszenia prawa, wynikającego z rejestracji znaku towarowego, ulegają przedawnieniu z upływem trzech lat. Bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia wymagalności roszczenia, oddzielnie co do każdego naruszenia. Bieg przedawnienia ulega zawieszeniu w okresie pomiędzy datą zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym do rejestracji a datą zarejestrowania tego znaku.