Rozdział 2 - Rejestracja znaków towarowych. - Znaki towarowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.14.73

Akt utracił moc

Wersja od: 30 marca 1963 r.

Rozdział  2.

Rejestracja znaków towarowych.

Art.  5.

1. Jako znak towarowy może być zarejestrowany rysunek, obrazek, kompozycja kolorystyczna, litera, cyfra, wyraz, liczba, forma plastyczna lub inne oznaczenie, które nadają się do odróżniania towarów wytwarzanych lub wprowadzanych do obrotu przez określone przedsiębiorstwo od tego samego rodzaju towarów wytwarzanych lub wprowadzanych do obrotu przez inne przedsiębiorstwa.

2. Rejestracja znaku towarowego może nastąpić tylko na rzecz oznaczonego przedsiębiorstwa i dla określonych towarów wchodzących w zakres jego działalności.

Art.  6.

Do dokonania rejestracji znaku towarowego jest właściwy Urząd Patentowy Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, zwany w następnych przepisach Urzędem Patentowym.

Art.  7.

1. Przez zarejestrowanie znaku towarowego staje się przedmiotem wyłączności używanie znaku, a w szczególności umieszczanie go na towarach, dla których został zarejestrowany, albo na ich opakowaniu, wprowadzanie tak oznaczonych towarów do obrotu oraz umieszczanie znaku na cennikach, rachunkach, zawiadomieniach, listach handlowych i innych pismach, mających związek z wytwarzaniem lub wprowadzaniem do obrotu tych towarów.

2. Wyłączność używania znaku towarowego rozciąga się na cały obszar Państwa. Trwa ona dziesięć lat od daty zgłoszenia znaku w Urzędzie Patentowym do rejestracji. Wyłączność ta może być każdorazowo na wniosek przedłużona przez Urząd Patentowy na następny okres dziesięciu lat.

Art.  8.

1. Znak towarowy przedsiębiorstwa, mającego siedzibę tylko w państwie obcym, może być zarejestrowany w Polsce jedynie wówczas, gdy jest zarejestrowany w tym państwie dla tego samego rodzaju towarów.

2. Znak towarowy takiego przedsiębiorstwa korzysta w Polsce z ochrony na podstawie ustawy o tyle, o ile państwo, w którym znajduje się siedziba tego przedsiębiorstwa, zapewnia polskim znakom towarowym taką samą ochronę, jak krajowym znakom towarowym.

Art.  9.

Wyłączone są od rejestracji znaki, które nie posiadają dostatecznych znamion odróżniających. Dotyczy to w szczególności znaków, które zawierają tylko samą nazwę służącą do oznaczania towaru w obrocie, oraz znaków, które wskazują jedynie na rodzaj towaru, jego właściwości, jakość, przeznaczenie, miejsce pochodzenia, sposób lub czas wytworzenia.

Art.  10.

1. Wyłączone są od rejestracji znaki, które mogłyby wprowadzać odbiorców w błąd co do pochodzenia towarów.

2. Przepis ust. 1 stosuje się w szczególności w przypadku, gdy zgłoszony do rejestracji znak jest podobny do znaku towarowego, zarejestrowanego już w Polsce z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innego przedsiębiorstwa dla towarów tego samego rodzaju, albo gdy jest on podobny do znaku nawet nie zarejestrowanego w Polsce, ale znanego powszechnie jako znak dla towarów tego samego rodzaju, pochodzących z innego przedsiębiorstwa.

3. Znaki uważa się za podobne, gdy różnice między nimi są tego rodzaju, że w zwykłych warunkach obrotu mogłyby ujść uwadze odbiorcy, albo gdy między znakami zachodzi różnica tylko co do środków oddziaływania na odbiorcę, w szczególności gdy jeden znak określa ten sam przedmiot słownie, a drugi graficznie.

Art.  11.

Jeżeli zgłoszony do rejestracji znak towarowy zawiera firmę, nazwę lub nazwisko zgłaszającego, nie wyłącza rejestracji tego znaku okoliczność, że firma, nazwa lub nazwisko albo inny wyraz o takim samym brzmieniu mieści się już w znaku towarowym, zarejestrowanym w Polsce na rzecz innego przedsiębiorstwa dla towarów tego samego rodzaju, albo w znaku nawet nie zarejestrowanym w Polsce, ale znanym powszechnie jako znak dla towarów tego samego rodzaju, pochodzących z innego przedsiębiorstwa. Jednakże gdyby wskutek rejestracji znaku towarowego mogła zachodzić możliwość wprowadzania odbiorców w błąd, dokonanie rejestracji znaku może być uzależnione od wprowadzenia do znaku niezbędnych zmian.

Art.  12.

Rejestracji znaku towarowego dla przedsiębiorstwa mającego siedzibę tylko w państwie obcym nie wyłącza okoliczność, że znak zgłoszony w Polsce do rejestracji różni się w nieistotnych szczegółach od znaku towarowego, zarejestrowanego na rzecz tego przedsiębiorstwa w innym państwie.

Art.  13.

1. Wyłączone są od rejestracji znaki, które zawierają:

1) herby, flagi lub godła Państwa Polskiego, województw, powiatów, miast i miejscowości, chyba że zgłaszający uzyska zezwolenie na używanie takiego znaku (ust. 3) lub wykaże, że posiadał dotychczas uprawnienie do używania takiego znaku;

2) odznaki honorowe oraz oznaczenia i stemple urzędowe, kontrolne lub gwarancyjne, jeżeli zgłaszający nie wykaże swego uprawnienia do ich używania w znaku;

3) nazwę odmiany rośliny, wpisaną do rejestru lub spisu odmian roślin uprawnych, chyba że znaki te są przeznaczone dla towarów innych niż materiał siewny tego gatunku rośliny uprawnej, do którego należy wpisana odmiana;

4) oznaczenie lub nazwę Czerwonego Krzyża, chyba że zgłaszające znak organy lub stowarzyszenia są uprawnione do używania takiego znaku;

5) herby, flagi lub godła państw obcych oraz oznaczenia i stemple urzędowe, kontrolne lub gwarancyjne tych państw, jeżeli zgłaszający nie wykaże swego uprawnienia do ich używania w znaku.

2. Wyłączone są również od rejestracji znaki, które stanowią naśladownictwo oznaczeń wymienionych w ust. 1.

3. Zezwoleń na używanie znaków towarowych, zawierających herby, flagi lub godła, określone w ust. 1 pkt 1, udziela w szczególnie uzasadnionych przypadkach Prezes Urzędu Patentowego, a gdy znak zawiera herb, flagę lub godło województwa, powiatu, miasta lub miejscowości - w uzgodnieniu z prezydium właściwej rady narodowej.

Art.  14.

Znak, który naruszałby prawa innych osób, może być zarejestrowany tylko za zgodą uprawnionych. Dotyczy to w szczególności znaków, naruszających prawo do firmy, cudze dobra osobiste lub prawa autorskie.

Art.  15.

Wyłączone są od rejestracji znaki sprzeczne z porządkiem społecznym, obowiązującym prawem lub dobrymi obyczajami.

Art.  16.

Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w art. 17 i 18, pierwszeństwo do uzyskania rejestracji znaku towarowego oznacza się według daty zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym do rejestracji.

Art.  17.

Obywatelom państw obcych, należących do Międzynarodowego Związku Ochrony Własności Przemysłowej, a także obywatelom innych państw, jeżeli mają miejsce zamieszkania albo prowadzą rzeczywiste i poważne przedsiębiorstwo przemysłowe lub handlowe w jednym z państw, należących do tego Związku, służy na zasadach określonych w umowach międzynarodowych pierwszeństwo do uzyskania w Polsce rejestracji znaku towarowego według daty pierwszego prawidłowego zgłoszenia tego znaku do rejestracji w jednym z tych państw, jeżeli zgłoszenie znaku w Urzędzie Patentowym do rejestracji nastąpi w okresie sześciu miesięcy od tej daty.

Art.  18.

Na zasadach, które określi Prezes Rady Ministrów w drodze rozporządzenia, pierwszeństwo do uzyskania rejestracji znaku towarowego, umieszczonego na towarach wystawionych na publicznej wystawie (targach) w Polsce lub za granicą, oznacza się według daty wystawienia, jeżeli zgłoszenie znaku do rejestracji zostanie dokonane przed upływem sześciu miesięcy od tej daty.

Art.  19.

Jeżeli rejestracja znaku towarowego narusza przepisy ustawy tylko w odniesieniu do niektórych towarów, dla jakich znak ten został zarejestrowany, podlega ona unieważnieniu w części, przez wykreślenie tych towarów z rejestru znaków towarowych.

Art.  20.

Prawo z rejestracji znaku towarowego zostanie uznane za wygasłe, jeżeli po dokonaniu rejestracji znak stał się niezgodny z przepisami ustawy.

Art.  21.

Każdy może żądać ustalenia przez Urząd Patentowy, że między określonym zarejestrowanym znakiem towarowym a znakiem towarowym zarejestrowanym na jego rzecz albo między określonym zarejestrowanym znakiem towarowym a znakiem nie zarejestrowanym, którego używa lub zamierza używać, nie zachodzi podobieństwo wyłączające rejestrację.

Art.  22.

1. Każdy, kto ma w tym interes prawny, może żądać unieważnienia w całości lub części prawa z rejestracji znaku towarowego z mocy art. 9, 10, 13, 14 lub 15 albo wydania decyzji o wygaśnięciu prawa z rejestracji znaku towarowego z mocy art. 20.

2. Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej może wystąpić w ważnym interesie społecznym o unieważnienie rejestracji znaku towarowego lub o wydanie decyzji o wygaśnięciu prawa z rejestracji albo przystąpić do toczącego się postępowania w tej sprawie.

Art.  23.

O unieważnieniu i wygaśnięciu prawa z rejestracji znaku towarowego ogłasza się w organie Urzędu Patentowego "Wiadomości Urzędu Patentowego".