Znajdujące się na obszarze województw: warszawskiego, łódzkiego, kieleckiego, lubelskiego, białostockiego, nowogródzkiego, poleskiego, wołyńskiego i okręgu administracyjnego wileńskiego mienie osób nieobecnych, uznanych za zaginione lub za zmarłe; mienie, znajdujące się w zarządzie ustanowionym przez b. okupantów lub przymusowym zarządzie państwowym; mienie, należące do osób prawnych, pozbawionych możności wykonywania swych praw, oraz mienie przechodzące na własność Skarbu Polskiego na zasadzie art. XII Traktatu Pokoju między Polską a Rosją i Ukrainą.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.73.732

Akt utracił moc

Wersja od: 26 sierpnia 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 13 sierpnia 1924 r.

w sprawie znajdującego się na obszarze województw: warszawskiego, łódzkiego, kieleckiego, lubelskiego, białostockiego, nowogródzkiego, poleskiego, wołyńskiego i okręgu administracyjnego wileńskiego mienia osób nieobecnych, uznanych za zaginione lub za zmarłe; mienia, znajdującego się w zarządzie, ustanowionym przez b. okupantów lub przymusowym zarządzie państwowym; mienia, należącego do osób prawnych, pozbawionych możności wykonywania swych praw, oraz mienia, przechodzącego na własność Skarbu Polskiego na zasadzie art. XII Traktatu Pokoju między Polską a Rosją i Ukrainą.

Na podstawie art. 2 i 3 ustawy z dnia 4 lipca 1923 r. o organizacji i zakresie działania Głównego Urzędu Likwidacyjnego (Dz. U. R. P. № 75, poz. 583} zarządza się co następuje:

§ 1. Główny Urząd Likwidacyjny ustali stan faktyczny, względnie przeprowadzi rejestracją, wszelkich majątków, praw i interesów na obszarze województw: warszawskiego, łódzkiego, kieleckiego, lubelskiego, białostockiego, nowogródzkiego, poleskiego, wołyńskiego i okręgu administracyjnego wileńskiego:

a) należących do osób nieobecnych lub uznanych za zaginione lub zmarłe, o ile w ostatnim wypadku nie zostało ukończone postępowanie spadkowe (Dekret Naczelnika Państwa z dnia 16 grudnia 1918 r. w przedmiocie ochrony majątku nieobecnych właścicieli - Dz. P. P. P. № 21 poz. 68; ustawa z dn. 27 stycznia 1922 w przedmiocie zmiany i uzupełnienia niektórych przepisów obowiązującego w b. Królestwie Polskim; Kodeksu Cywilnego z r. 1825 oraz ustawy postępowania cywilnego, dotyczących nieobecnych i zaginionych - Dz. U. R. P. № 11 poz. 87, oraz rozporządzeń Rady Ministrów z dn. 13 maja 1922 r. -Dz. U. R. P. № 43 poz. 360 i z dn. 26 marca 1924 r. -Dz. U. R. P. № 32 poz. 326),

b) znajdujących się. w zarządzie, ustanowionym przez b. okupantów lub w przymusowym zarządzie państwowym na zasadzie dekretu Naczelnika Państwa z dnia 16 grudnia 1918 r. (Dz. P. P. P. № 21 poz. 67) oraz rozporządzeń Rady Ministrów z dn. 9 sierpnia 1921 r. (Dz. U. R. P. № 71 poz. 474) i z dn. 24 sierpnia 1922 r. (Dz. U. R. P. №78, poz. 705),

c) należących do osób prawnych, pozbawionych możności wykonywania swych praw,

d) przechodzących na własność Skarbu Polskiego na zasadzie art. XII Traktatu Pokoju pomiędzy Polską a Rosją i Ukrainą, podpisanego w Rydze dnia 18 marca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 49, poz. 300).

§ 2. W miarę wykonania zadań, wskazanych w § 1 niniejszego rozporządzenia, Główny Urząd Likwidacyjny będzie donosił o wynikach właściwym urzędom prokuratorskim i Prokuratorji Generalnej Rzeczypospolite; Polskiej, lub też porozumiewał się z właściwemi urzędami i władzami w celu powzięcia dalszych decyzji.

§ 3. W cela wykonania zadań, powierzonych przez niniejsze rozporządzenie, poleca się Głównemu Grzędowi Likwidacyjnemu zwracać się do właściwych ministerstw i władz administracyjnych i samorządowych o wszelkie informacje i materjały oraz wszelka pomoc i współdziałanie przy przeprowadzaniu ankiet i rejestracji, zarządzonych przez Główny Urząd Likwidacyjny.

§ 4. Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Prezesowi Głównego Urzędu Likwidacyjnego.

§ 5. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.