Zmniejszenie obciążenia niektórych grup podatników podatkiem wyrównawczym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1971.14.136

Akt utracił moc

Wersja od: 30 grudnia 1972 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 22 maja 1971 r.

w sprawie zmniejszenia obciążenia niektórych grup podatników podatkiem wyrównawczym.

Na podstawie art. 13 ustawy z dnia 13 grudnia 1957 r. o podatku wyrównawczym (Dz. U. z 1971 r. Nr 14, poz. 140) zarządza się, co następuje:

§ 1. Podwyższa się do 120.000 zł kwotę określoną w art. 3 i art. 8 ustawy z dnia 13 grudnia 1957 r. o podatku wyrównawczym (Dz. U. z 1971 r. Nr 14, poz. 140), od której zależy powstanie obowiązku podatkowego w podatku wyrównawczym dla następujących grup podatników osiągających wyłącznie przychody w rozumieniu przepisów o podatku od wynagrodzeń:

1) profesorów, docentów i samodzielnych pracowników naukowo-badawczych,

2) członków związków twórczych właściwych ze względu na rodzaj twórczości, z wyjątkiem Stowarzyszenia "ZAIKS", uzyskujących przychody z twórczości lub działalności literackiej, publicystycznej, plastycznej i artystycznej,

3) innych osób, uzyskujących bądź wyłącznie przychody ze stosunku pracy w jednostkach gospodarki uspołecznionej, bądź też inne przychody, jeżeli nie przekraczają one 25% ogólnego przychodu podatnika.

§  2.

1. 1 Obniża się stawki podatku wyrównawczego od przychodów uzyskiwanych przez osoby wymienione w § 1 pkt 1 i 2 oraz od przychodów ze stosunku pracy uzyskiwanych przez osoby wymienione w § 1 pkt 3:

- 5% od pierwszych 12.000 zł nadwyżki,

- 15% od drugich 12.000 zł nadwyżki,

- 30% od trzecich 12.000 zł nadwyżki,

- 40% od pozostałej nadwyżki.

2. 2 Jeżeli osoby wymienione w § 1 pkt 3 osiągają obok przychodów ze stosunku pracy inne przychody, w pierwszej kolejności ustala się nadwyżkę pochodzącą z przychodów ze stosunku pracy i oblicza się podatek od tej części nadwyżki według stawek określonych w ust. 1, a od pozostałych części nadwyżki według stawek określonych w art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku wyrównawczym, właściwych dla kolejnych części nadwyżki.

3. W wypadku wymienionym w ust. 2, jeżeli podatnikowi przysługuje prawo odliczenia od przychodów kwot określonych w art. 3 ust. 2 pkt 2 lit. b), c), d) ustawy o podatku wyrównawczym, kwoty te przy ustalaniu nadwyżki odlicza się w pierwszej kolejności od przychodów ze stosunku pracy. Kwoty, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 lit. c) i pkt 3 lit. a) ustawy o podatku wyrównawczym, dolicza się do innych przychodów, a kwoty wymienione w art. 3 ust. 2 pkt 3 lit. b) odlicza się od tych przychodów.

§ 2a. 3 Podwyższa się kwoty określone w art. 3 ust. 2 pkt 1 lit. c) ustawy o podatku wyrównawczym do 400.000 zł.

§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do przychodów osiąganych od dnia 1 kwietnia 1971 r.

¹ § 2 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 28 grudnia 1972 r. (Dz.U.72.55.373) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 1972 r.

² § 2 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 28 grudnia 1972 r. (Dz.U.72.55.373) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 1972 r.

³ § 2a dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 28 grudnia 1972 r. (Dz.U.72.55.373) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 1972 r.