Zmiany w postanowieniach o opodatkowaniu piwa na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.114.917

Akt utracił moc
Wersja od: 12 listopada 1923 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 8 listopada 1923 r.
w przedmiocie zmian w postanowieniach o opodatkowaniu piwa na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Na mocy art. 2 ustawy z dnia 10 maja 1921 r. o regulowaniu podatków od spożycia, zużycia względnie produkcji na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. № 41 poz. 243), oraz ustawy z dnia 16 marca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 30 poz. 183) zarządza się co następuje:
Ustanowioną w § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 11 października 1923 r. w przedmiocie zmian w opodatkowaniu piwa na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. № 104 poz. 812) opłatę akcyzową od słodu przerabianego na piwo w b. dzielnicy rosyjskiej podwyższa się z kwoty 480.000 do kwoty 1.440.000 mk. polskich od każdych 16.38 kg. (1 puda) wagi słodu, przeznaczonego do przeróbki na piwo.

Opłatę akcyzową, jaką uiszczać maja browary przerabiające w ciągu roku nie więcej niż 32.760 kg. (dwa tysiące pudów) słodu, podwyższa się z kwoty 400.000 do kwoty 1.200.000 mk. polskich od każdych 16.38 kg. (jednego puda) wagi słodu.

Ustanowioną w § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 października 1923 r. (Dz. U. R. P. № 104 poz. 812) opłatę akcyzową od piwa sprowadzonego za osobnem zezwoleniem Ministerstwa Skarbu do b. dzielnicy rosyjskiej z zagranicy podwyższą się z kwoty 800.000 do 'kwoty 2.400.000 mk. od każdych 100 litrów piwa.
Ustanowioną w § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 października 1923 r. w przedmiocie zmian w opodatkowaniu piwa na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. № 104 poz. 812) opłatą akcyzową od bryczki piwnej, określoną od hektolitra taj brzeczki i od każdego stopnia ekstraktu zależnie od rozmiarów rocznej produkcji browaru na obszarze b. dzielnicy austrjackiej podwyższa się jak następuje:
a)
dla browarów przerabiających do 10.000 hekt. piwa z kwoty 45.000 do kwoty 138.000 mkp;
b)
dla browarów przerabiających do 30.000 hektolitrów piwa z kwoty 47.000 do kwoty 141.000 mk. polskich.
c)
dla browarów przerabiających do 50.000 hektolitrów piwa z kwoty 48.000 do kwoty 144.000 mk. polskich.
d)
dla browarów przerabiających do 70.000 hektolitrów piwa z kwoty 49.000 do kwoty 147.000 mk. polskich.
e)
dla browarów przerabiających ponad 70.000 hl. piwa z kwoty 50.000 do kwoty 150.000 mk. polskich.
Postanowienia § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 października 1923 r. (Dz. U. R. P. № 104 poz. 812) dotyczące zwrotu opłat pobranych od piwa wywożonego zagranice, zmienia się o tyle, że:
1)
wywożącym piwo zwraca się bez względu na zawartość ekstraktu w pierwotnej brzeczce, z której to piwo wyrobiono, za każdy hektolitr piwa po 600.000 mk. polskich,
2)
wytwórcom piwa zwraca się za każdy stopień ekstraktu wywiezionego piwa z wytwórni zagranicą po 120.000 mk. polskich.
Paragraf 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 października 1923 r. (Dz. U. R. P. № 104 poz. 812) w przedmiocie zmian w opodatkowaniu piwa na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej otrzymuje brzmienie następujące:

"Od piwa sprowadzonego za osobnem zezwoleniem Ministerstwa Skarbu do b. dzielnicy austrjackiej z zagranicy pobiera się oprócz opłaty celnej, dodatkową opłatę akcyzową od każdego hektolitra piwa i każdego stopnia ekstraktu pierwotnej brzeczki podstawowej po 150.000 marek polskich, najmniej jednak 2.400.000 marek.

Ustanowiony w § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 11 października 1923 r. (Dz. U. R. P. № 104 poz. 812) podatek od piwa na obszarze b. dzielnicy pruskiej i na obszarze Województwa Śląskiego ustala się w sposób następujący:

Podatek od jednego hektolitra piwa słabego Sporządzonego z brzeczki podstawowej, zawierającej do 8% ekstraktu, wynosi przy produkcji rocznej od pierwszych 10.000 hektolitrów po 1.030.000 mk. polskich; za dalsze 20.000 hektolitrów po 1.140.000 mk. polskich; powyżej 30.000 hektolitrów po 1.200.000 mk. polskich.

Powyższy podatek oblicza się od piwa pełnego o zawartości powyżej 8 - 13% ekstraktu brzeczki podstawowej o 62,5% wyżej, czyli przy produkcji:

1)
do 10.000 hektolitrów po 1.785.000 mk.
2)
za dalsze 20.000 hektolitrów po 1.855.000 "
3)
powyżej 30.000 hektolitrów po 1.950.000 mk.

polskich za każdy hektolitr.

Od piwa mocnego o zawartości powyżej 13% ekstraktu brzeczki podstawowej dolicza się do stopy podatkowej, unormowanej dla piwa pełnego, za każde dalsze 4% ekstraktu brzeczki podstawowej połowę stopy podatkowej ustanowionej dla piwa słabego.

Ustanowiony w § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 października 1923 r. (Dz. U. R. P. № 104 poz. 812) podatek od warek domowych podnosi się do kwoty 375.000 mk. polskich od hektolitra.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Skarbu.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 12 listopada 1923 r. na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.