Zmiany niektórych praw do gruntu na prawo wieczystego użytkowania lub użytkowania.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1962.15.67

Akt utracił moc

Wersja od: 9 marca 1962 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA GOSPODARKI KOMUNALNEJ

z dnia 26 stycznia 1962 r.

w sprawie zmiany niektórych praw do gruntu na prawo wieczystego użytkowania lub użytkowania.

Na podstawie art. 41 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz. U. Nr 32, poz. 159) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Powołane w rozporządzeniu artykuły bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz. U. Nr 32, poz. 159).

2. Określenie "tereny państwowe" używane jest w rozporządzeniu w znaczeniu ustalonym w art. 1.

§ 2. Prawem wieczystego użytkowania stają się następujące prawa do gruntu przysługujące osobom fizycznym i osobom prawnym, nie będącym jednostkami państwowymi oraz organizacjami społecznymi w rozumieniu art. 3 ust. 2, a także spółdzielniom budownictwa mieszkaniowego:

1) prawa własności czasowej,

2) prawa użytkowania ustanowione jako prawa wieczyste na gruncie na podstawie dekretu z dnia 10 grudnia 1952 r. o odstępowaniu przez Państwo nieruchomego mienia nierolniczego na cele mieszkaniowe oraz na cele budownictwa indywidualnych domów jednorodzinnych (Dz. U. Nr 49, poz. 326),

3) prawa zabudowy - ustanowione na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o prawie zabudowy (Dz. U. Nr 50, poz. 280),

4) prawa wieczystej dzierżawy, prawa zabudowy i prawa własności czasowej - ustanowione na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279).

§ 3. Prawem użytkowania stają się następujące prawa do gruntu, przysługujące organizacjom społecznym (art. 3 ust. 2):

1) prawa wymienione w § 2 pkt 1, 3 i 4,

2) prawa zarządu i użytkowania terenów państwowych (lub jedno z tych praw) ustanowione na podstawie dekretu z dnia 26 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych (Dz. U. z 1952 r. Nr 4, poz. 31) lub na podstawie dekretu z dnia 8 marca 1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich (Dz. U. Nr 13, poz. 87 z późniejszymi zmianami),

3) prawa wieloletniej dzierżawy terenów państwowych, ustanowione na podstawie przepisów dekretu z dnia 6 grudnia 1946 r. o przekazywaniu przez Państwo mienia nierolniczego na obszarze Ziem Odzyskanych i b. Wolnego Miasta Gdańska (Dz. U. Nr 70, poz. 389 z późniejszymi zmianami).

§ 4. Prawa zarządu i użytkowania (lub jedno z tych praw) terenów państwowych, ustanowione na podstawie dekretów wymienionych w § 3 pkt 2 na rzecz osób prawnych nie będących jednostkami państwowymi ani organizacjami społecznymi (art. 3 ust. 2) lub na rzecz spółdzielni budownictwa mieszkaniowego, stają się prawem wieczystego użytkowania, jeżeli budynki i urządzenia znajdujące się na użytkowanym terenie zostały nabyte od Państwa przez te osoby prawne lub spółdzielnie albo przez nie wybudowane z własnych środków.

§ 5. Jeżeli na terenie państwowym, na którym zostało ustanowione prawo zarządu i użytkowania lub jedno z tych praw na rzecz spółdzielni budownictwa mieszkaniowego, znajdują się budynki, do których mają zastosowanie przepisy o sprzedaży przez Państwo domów mieszkalnych i działek budowlanych, a budynki te nie zostały przez spółdzielnię nabyte, zmiana dotychczasowego prawa na prawo wieczystego użytkowania następuje w razie nabycia tych budynków.

§  6.

1. Poza przypadkami przewidzianymi w § 4 i § 5 prawa zarządu i użytkowania (lub jedno z tych praw) terenów państwowych, ustanowione na podstawie dekretów wymienionych w § 3 pkt 2 na rzecz spółdzielni budownictwa mieszkaniowego lub osób prawnych nie będących jednostkami państwowymi ani organizacjami społecznymi, zostaną na wniosek tych spółdzielni lub osób prawnych zmienione na prawo wieczystego użytkowania w drodze decyzji organu gospodarki mieszkaniowej prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej, jeżeli nie stoją temu na przeszkodzie plany zagospodarowania przestrzennego i jeżeli teren jest używany zgodnie z jego przeznaczeniem.

2. Jeżeli przewidziana w ust. 1 zmiana dotychczasowego prawa do gruntu na prawo wieczystego użytkowania nie nastąpi, stosuje się przepisy o dzierżawie (art. 8).

§ 7. Wieloletnie dzierżawy terenów państwowych ustanowione w drodze umów zawartych z osobami fizycznymi lub spółdzielniami budownictwa mieszkaniowego na podstawie dekretów wymienionych w § 2 pkt 2 i w § 3 pkt 3 podlegają zmianie na prawa wieczystego użytkowania, jeżeli na dzierżawionym terenie znajdują się budynki, do których mają zastosowanie przepisy o sprzedaży przez Państwo domów mieszkalnych i działek budowlanych i budynki te zostaną nabyte przez dzierżawcę terenu.

§ 8. Prawa zabudowy ustanowione przed wejściem w życie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o prawie zabudowy zostaną z urzędu zamienione na prawa wieczystego użytkowania lub użytkowania w drodze decyzji organu gospodarki mieszkaniowej prezydium powiatowej (miejskiej) rady narodowej, jeżeli nie stoją temu na przeszkodzie plany zagospodarowania przestrzennego.

§ 9. Przewidzianą w §§ 4, 5 i 7 zmianę dotychczasowego prawa do gruntu na prawo wieczystego użytkowania stwierdza organ gospodarki mieszkaniowej prezydium właściwej powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej.

§  10.

1. Okres trwania wieczystego użytkowania powstałego w wyniku zmiany dotychczasowego prawa (§ 2 i §§ 4-8) odpowiada okresowi trwania dotychczasowego prawa. Jeżeli dotychczasowe prawo było prawem wieczystym, okres trwania wieczystego użytkowania wynosi 99 lat licząc od dnia powstania prawa ulegającego zmianie. Jeżeli ulegające zmianie prawo do gruntu było ustanowione na czas nie określony, okres trwania wieczystego użytkowania określa organ gospodarki mieszkaniowej prezydium właściwej powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej przy uwzględnieniu przepisów art. 13.

2. Osoby zainteresowane mogą wystąpić z wnioskiem o przedłużenie wieczystego użytkowania na okres 99 lat lub na okres krótszy nie niżej 40 lat (art. 13); wniosek taki organ do spraw gospodarki mieszkaniowej prezydium właściwej rady narodowej uwzględni, jeżeli nie stoją temu na przeszkodzie plany zagospodarowania przestrzennego i jeżeli teren jest używany zgodnie z jego przeznaczeniem.

§ 11. Z wnioskiem o ujawnienie w księdze wieczystej zmiany dotychczasowego prawa do gruntu na prawo wieczystego użytkowania lub użytkowania może obok osób zainteresowanych wystąpić również organ gospodarki mieszkaniowej prezydium właściwej miejskiej rady narodowej (rady narodowej osiedla).

§ 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.