§ 2. - Zmiany i uzupełnienia Części I Taryfy Ogólnej na przewóz towarów, zwłok i zwierząt kolejami żelaznemi w Polsce.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.68.602

Akt jednorazowy
Wersja od: 3 sierpnia 1927 r.
§  2.
W załączniku A. Postanowienia o przewozie zwierząt żywych.

Art. 6 i 7 otrzymują brzmienie następujące:

"Art. 6.

1. Wysyłający powinien przed załadowaniem nakarmić i napoić zwierzęta, których przewóz potrwa przypuszczalnie 24 godziny lub dłużej. Jeżeli przewóz trwa ponad 36 godzin, należy poić zwierzęta najpóźniej co 36 godzin. Pojenie i karmienie zwierząt w drodze jest rzeczą dozorców i powinno odbywać się na stacjach do tego przeznaczonych (art. 49 p. 4). Przy nadawaniu zwierząt bez dozoru, nadawca powinien w liście przewozowym umieścić wskazówkę, gdzie i jak zamierza uskutecznić pojenie i karmienie. Jeżeli nadawca nie da takich wskazówek, kolej może odmówić przyjęcia przesyłki do przewozu. Jeżeli jednak kolej przyjmie taką przesyłkę, to uskutecznia sama karmienie i pojenie zwierząt na koszt i odpowiedzialność nadawcy. Kolej nie odpowiada za szkodę, wynikłą z powodu niekarmienia lub niepojenia zwierząt, jak również za szkodę z powodu nieodpowiedniego wykonania tych czynności.

2. Paszę lub karm potrzebne w drodze, o ile są załadowane do wagonu, w którym mieszczą się zwierzęta, przewozi się bezpłatnie w ilościach, określonych w taryfie.

Art. 7.

Dozorców powinno być nie więcej, niż jeden na wagon, a nie mniej, niż jeden na cztery wagony. Warunki przejazdu dozorcy określa taryfa",