§ 1. - Zmiany i sprostowanie rozporządzenia z dnia 14 maja 1924 r. o przerachowaniu zobowiązań prywatno-prawnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.56.566

Akt jednorazowy
Wersja od: 30 czerwca 1924 r.
§  1.
W rozporządzeniu z dnia 14 maja 1924 r. o przerachowaniu zobowiązań prywatno-prawnych (Dz. U. R. P. № 42, poz. 441) wprowadza się następujące zmiany i sprostowania:
a)
§ 8 uchyla się;
b)
przed ustępem § 11 zaczynającym się od słów: "także zabezpieczone hipotecznie wierzytelności z pożyczek..." wstawia się opuszczoną cyfrę "3";
c)
ustęp 1 § 12 uzupełnia się w sposób następujący: "Należności z tytułu zaległych kuponów nie będą przy podziale uwzględnione. Wyjątek stanowić będą należnośi z tytułu zaległych kuponów od listów zastawnych Wileńskiego Banku Ziemskiego";
d)
po § 25 dodaje się następujący nowy paragraf:

"§ 25-a. Należności z umów ubezpieczenia, nie wymienionych w §§ 18-25, przerachowuje się na 10% sumy, obliczonej według stawki skali § 2 z umownego czasu płatności, o ile przepisy o odpowiedzialności za zwłokę nie uzasadniają wyższej miary przerachowania";

e)
po § 35 dodaje się następujący nowy paragraf:

"Należności i zobowiązania kolei".

§ 35-a. 1. Niżej wymienione należności i zobowiązania kolei przerachowuje się w sposób następujący:

a) jeżeli wierzytelność powstała z tytułu wywłaszczenia gruntów, względnie budynków-w pełnych stawkach według skali § 2;

b) jeżeli wierzytelność powstała z tytułu zajęcia, względnie użytkowania gruntów i budynków lub też z tytułu czynszów dzierżawnych za place, magazyny, rampy, wagony, oddane do użytku prywatnego, wreszcie z tytułu postojowego, utrzymania bocznic, naprawy wagonów prywatnych lub zajęcia przez nie torów kolejowych-na 50% sumy, obliczonej według skali § 2;

c) jeżeli wierzytelność powstała z tytułu mylnego wymiaru należności przewozowych, względnie niewyrównania należności przewozowych kredytowanych, lub też zaginięcia, uszkodzenia oraz przekroczenia terminu dostawy przesyłek, wreszcie z tytułu odpowiedzialności za szkody i straty z racji pożarów i nieszczęśliwych wypadków-na 10% sumy, obliczonej według skali § 2.

2. Odsetki oblicza się od przerachowanych w ten sposób kapitałów.

3. Suma wynikająca z przerachowania wierzytelności wymienionych pod a) wraz z odsetkami nie może być wyższą od przeciętnej ceny takich samych nieruchomości, jak wywłaszczone w dniu uiszczenia zapłaty.

4. Do wierzytelności, objętych niniejszem paragrafem, nie stosuje się przepisów co do dopuszczalności ustalania innej miary przerachowania w drodze orzeczenia sądowego.

f)
W ustępie 1 § 36 zamiast omyłkowo powołanego ustępu 2 § 3 zostaje powołany ustęp 2 § 4;
g)
Punkt e) § 41 uchyla się.