Zmiana ustawy z dnia 23 lipca 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla osób pozostałych po uczestnikach ruchu podziemnego i partyzanckiego, poległych w walce o wyzwolenie Polski spod najazdu hitlerowskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.65.528

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1949 r.

USTAWA

z dnia 30 grudnia 1949 r.

o zmianie ustawy z dnia 23 lipca 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla osób pozostałych po uczestnikach ruchu podziemnego i partyzanckiego, poległych w walce o wyzwolenie Polski spod najazdu hitlerowskiego.

Art.  1.

W ustawie z dnia 23 lipca 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla osób, pozostałych po uczestnikach ruchu podziemnego i partyzanckiego, poległych w walce o wyzwolenie Polski spod najazdu hitlerowskiego (Dz. U. R. P. Nr 30, poz. 180) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 1 otrzymuje brzmienie:

"Art. 1. Prawo do zasiłków i pomocy służy osobom, pozostałym po uczestnikach demokratycznego ruchu podziemnego lub partyzanckiego, którzy ponieśli śmierć w związku z walką o wyzwolenie Polski i zabezpieczenie w niej władzy ludowej.",

2) przepisy art. 2 lit. a) i b) otrzymują brzmienie:

a) wdowę, chociażby związku małżeńskiego nie zawarto w formie prawem przepisanej, jeżeli pozostawała w trwałej spólnocie małżeńskiej z poległym i nie posiada samodzielnych środków utrzymania,

b) dzieci urodzone z małżeństwa, uprawnione, przysposobione oraz dzieci pozamałżeńskie i pasierbów do 18 roku życia, a jeżeli kształcą się w szkołach wyższych lub zawodowych - do chwili ukończenia nauki nie dłużej jednak niż do 25 roku życia pod warunkiem, że nie pobierają stypendium wyższego od przyznanego zasiłku.",

3) art. 4 otrzymuje brzmienie:

"Art. 4 (1) Wysokość zasiłku dla osób, wymienionych w art. 2 lit. a), wynosi 3.800 zł miesięcznie.

(2) Wysokość zasiłku dla każdej osoby, wymienionej w art. 2 lit. b) i c), wynosi 2.800 zł miesięcznie.

(3) Łączna kwota zasiłków, przypadających osobom pozostałym (art. 2), nie może przekraczać sumy 13.000 zł.

(4) Wysokość zasiłków w roku 1949 wynosi dla osób, wymienionych w ust. 1 - 3.500 zł miesięcznie, a dla osób, wymienionych w ust. 2 - 2.500 zł miesięcznie; łączna kwota zasiłków, przypadających osobom pozostałym (art. 2), nie może przekraczać w roku 1949 - sumy 12.000 zł.

(5) Osoby, wymienione w art. 2 lit. a) i b), oraz wdowcy odpowiadający warunkom, wymienionym pod lit. c) tegoż artykułu, mają pierwszeństwo przed rodzicami, rodzice zaś przed innymi uprawnionymi osobami.

(6) W przypadkach, gdy uprawnionym z mocy niniejszej ustawy służy także z jakiegokolwiek innego tytułu zaopatrzenie ze Skarbu Państwa, monopolu lub przedsiębiorstwa państwowego albo instytucji ubezpieczeń społecznych, uprawniony ma prawo wyboru.

(7) Minister Pracy i Opieki Społecznej może w porozumieniu z Ministrem Skarbu zmienić w drodze rozporządzenia kwoty, wymienione w ust. (1), (2) i (3).",

4) w art. 5:

a) ust. (1) otrzymuje brzmienie:

"(1) Jeżeli osoba uprawniona do zasiłków ma lub uzyska środki, zapewniające jej egzystencję, prawo do zasiłków ulega zawieszeniu na czas posiadania tych środków.",

b) dodaje się nowe ust. (3) i (4) w brzmieniu:

"(3) O zwrocie kwot nienależnie pobranych tytułem zasiłków orzekają wojewódzkie komisje kwalifikacyjne.

(4) Przymusowe ściąganie kwot nienależnie pobranych tytułem zasiłków następuje w trybie, przewidzianym w dekrecie z dnia 28 stycznia 1947 r. o egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych (Dz. U. R.P. Nr 21, poz. 84).",

5) w art. 7 skreśla się pkt a) i oznacza się następne punkty literami a), b) i c),

6) w art. 8:

a) w ust. (2) wyrazy: "Krajowej Radzie Narodowej" zastępuje się wyrazami: "Radzie Państwa",

b) w ust. (3) wyrazy: "Prezydium Krajowej Rady Narodowej, które" zastępuje się wyrazami: "Rada Państwa, która",

c) dodaje się nowy ust. (4) w brzmieniu:

"(4) Główna Komisja Kwalifikacyjna sprawuje nadzór nad działalnością komisyj kwalifikacyjnych przy powiatowych i wojewódzkich radach narodowych".

Art.  2.

Osoby, posiadające prawo do zasiłków i pomocy, mogą być pozbawione tego prawa w drodze weryfikacji orzeczeniem wojewódzkiej komisji kwalifikacyjnej.

Art.  3.

Weryfikacji podlegają prawa wszystkich osób do zasiłków i pomocy, wynikające z prawomocnych orzeczeń, wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art.  4.

Do przeprowadzenia postępowania weryfikacyjnego powołane są wojewódzkie komisje kwalifikacyjne w trybie, przewidzianym dla przyznawania zasiłków i pomocy.

Art.  5.

Po przeprowadzeniu postępowania weryfikacyjnego wojewódzka komisja kwalifikacyjna wydaje orzeczenie, w którym: albo utrzymuje prawo do zasiłków i pomocy, albo orzeka o pozbawieniu go.

Art.  6.

Upoważnia się Ministra Pracy i Opieki Społecznej do ogłoszenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej w drodze obwieszczenia jednolitego tekstu ustawy z dnia 23 lipca 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla osób, pozostałych po uczestnikach ruchu podziemnego i partyzanckiego, poległych w walce o wyzwolenie Polski spod najazdu hitlerowskiego.

Art.  7.

Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy traci moc obowiązującą dekret z dnia 26 października 1949 r. o zmianie ustawy z dnia 23 lipca 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla osób pozostałych po uczestnikach ruchu podziemnego i partyzanckiego, poległych w walce o wyzwolenie Polski spod najazdu hitlerowskiego (Dz. U. R. P. Nr 55, poz. 434).

Art.  8.

Wykonanie ustawy porucza się Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrami: Obrony Narodowej, Skarbu, Administracji Publicznej, Zdrowia, Oświaty, Górnictwa i Energetyki, Przemysłu Ciężkiego, Przemysłu Lekkiego, Przemysłu Rolnego i Spożywczego, Handlu Wewnętrznego oraz Handlu Zagranicznego.

Art.  9.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1949 r.