Zmiana ustawy z dnia 20 grudnia 1905 roku o pobieraniu na obszarze b. Galicji opłat szynkarskich (Dz. Ust. Kr. z r. 1906 Nr 11) oraz ustawy z dnia 13 lutego 1903 r. o pobieraniu na tymże obszarze opłaty konsumpcyjnej od piwa. (Dz. Ust. Kr. Nr 24).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.90.831

Akt utracił moc

Wersja od: 27 czerwca 1923 r.

USTAWA

z dnia 26 września 1922 r.

o zmianie ustawy z dnia 20 grudnia 1905 roku o pobieraniu na obszarze b. Galicji opłat szynkarskich (Dz. Ust. Kr. z r. 1906 № 11) oraz ustawy z dnia 13 lutego 1903 r. o pobieraniu na tymże obszarze opłaty konsumcyjnej od piwa. (Dz. Ust. Kr. № 24).

Art.  1. ¹

Począwszy od roku poborowego 1922 podwyższa się ustanowione w § 10 ustawy z dnia 20 grudnia 1905 r. (Dz. Ust. Kr. z r. 1906 № 11) dla poboru opłaty szynkarskiej stawki do wysokości czterystakrotnej dla płynów wyskokowych oraz dla wina, pół wina, sztucznego wina, wina owocowego, miodu i napojów miodowych, zaś do wysokości stokrotnej dla piwa.

Ustanowione w art. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1905 r. (Dz. Ust. Kr. z r. 1906 № 11), względnie dla miast Lwowa i Krakowa w § 1 ustawy z 13 lutego 1903 r. (Dz. Ust. Kr. № 24), stawki dla poboru opłaty konsumcyjnej od piwa podwyższa się, począwszy od roku poborowego 1923, również do wysokości stokrotnej.

Upoważnia się Ministra Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Skarbu do podwyższania lub zniżania tych stawek drogą rozporządzenia stosownie do obniżenia lub podwyższenia się wartości waluty.

Art.  2.

Uchyla się postanowienie art. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1905 r. (Dz. Ust. Kraj. z 1906 r. № 11), że opłaty szynkarskie przynieść mają rocznie oznaczoną tamże sumę minimalną, oraz postanowię nie § 11 tejże ustawy, że na wypadek, gdyby suma oznaczonych przez komisję szacunkową opłat szyn-karskich nie dosięgała oznaczonej minimalnej kwoty, nastąpić ma podwyższenie oznaczonych przez komisję kwot.

Tak samo odpada przewidziane w art. 11 tejże ustawy odpowiednie zniżenie wymiaru opłaty konsumcyjnej od piwa na wypadek, gdyby dochód z tej opłaty osiągnął oznaczoną tamże kwotę maksymalną.

Art.  3.

Przewidziane w § 20 ustawy z dnia 20 grudnia 1905 r. (Dz. Ust. Kraj. z 1906 r. № 11) i w § 9 ustawy z 13 lutego 1903 r. (Dz. Ust. Kraj. № 24) grzywny podwyższa się pięćsetkrotnie.

Art.  4.

Znosi się przewidziany w art. 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1905 r. (Dz. Ust. Kr. z 1906 roku № 11) obowiązek przekazywania z dochodu, uzyskanego z opłat szynkarskich i konsumcyjnych od piwa, kwoty 2,250,000 koron na rzecz miast, którym przysługiwało na ich obszarze prawo propinacji.

Art.  5.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Ministrowi Skarbu.

Art.  6.

Ustawa niniejsza obowiązuje z dniem ogłoszenia.

¹ Oznaczone w ust. 1 i 2 art. 1 nin. ustawy stawki opłat szynkarskich tudzież opłat konsumpcyjnych od piwa podwyższa się, począwszy od roku poborowego 1923, czterokrotnie, zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Skarbu z dnia 31 maja 1923 r. (Dz.U.23.63.480) zmieniającego nin. ustawę z dniem 27 czerwca 1923 r.