Zmiana ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin oraz ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2009.219.1709

Akt utracił moc

Wersja od: 22 grudnia 2009 r.

USTAWA

z dnia 2 grudnia 2009 r.

o zmianie ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin oraz ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich

Art.  1.

W ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 87, z późn. zm. ¹ ) wprowadza się następujące zmiany:

1) uchyla się art. 5;

2) art. 64 otrzymuje brzmienie:

"Art. 64. W sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio: art. 12-14, 70, 74, 83, 88-93, 102, art. 103 ust. 3, art. 107, 107a, 114 i 126-144 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227).".

Art.  2.

W ustawie z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395, z późn. zm. ² ) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Świadczenie pieniężne, zwane dalej "świadczeniem", przysługuje osobom, które w okresie podlegania represjom określonym w ustawie były obywatelami polskimi i są nimi obecnie.";

2) art. 7 otrzymuje brzmienie:

"Art. 7. W sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.".

Art.  3.

Do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy ustaw, o których mowa w art. 1 i 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art.  4.

1. Osoby, którym, przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, odmówiono prawa do świadczeń lub wypłaty świadczeń przysługujących na podstawie przepisów ustaw, o których mowa w art. 1 i 2, z powodu braku miejsca pobytu lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mogą, w terminie 36 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, złożyć wniosek o wznowienie postępowania.

2. W przypadku ustalenia prawa do świadczeń lub wypłaty świadczeń na skutek wniosku, o którym mowa w ust. 1, wypłata następuje od miesiąca złożenia wniosku o ustalenie prawa do świadczeń lub od miesiąca wstrzymania wypłaty tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od dnia 1 maja 2004 r.

Art.  5.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2010 r.

¹ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 181, poz. 1515, z 2003 r. Nr 56, poz. 498 i Nr 210, poz. 2036, z 2004 r. Nr 121, poz. 1264, Nr 191, poz. 1954, Nr 210, poz. 2135 i Nr 281, poz. 2779, z 2005 r. Nr 10, poz. 65, z 2007 r. Nr 82, poz. 559, z 2008 r. Nr 208, poz. 1308 i Nr 228, poz. 1507 oraz z 2009 r. Nr 161, poz. 1278.

² Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 28, poz. 257, z 2001 r. Nr 154, poz. 1788, z 2003 r. Nr 110, poz. 1060 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 725.