Art. 4. - Zmiana ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1993.4.14

Akt obowiązujący

Wersja od: 22 sierpnia 2001 r.

Art.  4.

1. Do dnia 30 grudnia 1992 r. nie udziela się patentów na środki żywności, środki farmaceutyczne i związki chemiczne.

2. Na warunkach określonych w ust. 3-8 uprawniony z patentu w jednym z państw należących do Międzynarodowego Związku Ochrony Własności Przemysłowej na środki żywności, środki farmaceutyczne lub związki chemiczne może przejściowo uzyskać prawo wyłącznego wytwarzania i sprzedaży tych produktów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Urząd Patentowy udzieli prawa wyłącznego, o którym mowa w ust. 2, jeżeli:

1) przed datą określoną w ust. 1 uprawniony z patentu uzyskał pierwszą zgodę na obrót produktu w jakimkolwiek państwie i w ciągu sześciu miesięcy od jej uzyskania wystąpi o zgodę na sprzedaż produktu w Polsce, składając jednocześnie w Urzędzie Patentowym wniosek o udzielenie prawa,

2) produkt spełnia wymogi dopuszczenia do obrotu w Polsce,

3) w dniu zgłoszenia w kraju pierwotnej rejestracji wynalazek odpowiadał warunkom określonym w art. 10-12 ustawy o wynalazczości,

4) do dnia złożenia wniosku, o którym mowa w pkt 1, produkt nie był w Polsce sprzedawany,

5) wytwarzanie produktu w Polsce ma na celu zaspokojenie potrzeb polskiego rynku i jest ekonomicznie uzasadnione.

4. Termin, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, nie jest przywracalny.

5. Do uzyskania i wykonywania prawa, o którym mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o wynalazczości.

6. Nie stanowi naruszenia prawa, o którym mowa w ust. 2, sprzedaż takich samych produktów przez osoby trzecie, przed podjęciem przez uprawnionego produkcji w wymiarze zaspokajającym potrzeby rynku polskiego.

7. Prawo wyłącznego wytwarzania i sprzedaży produktu wygasa najpóźniej z upływem dnia, do którego udzielona została ochrona w kraju pierwotnej rejestracji, przy czym nie może ono trwać dłużej niż 20 lat.

8. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty jednorazowej od wniosku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, oraz opłat okresowych pobieranych w związku z udzieloną ochroną.