Art. 41. - Zmiana ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2015.1991

Akt obowiązujący
Wersja od: 7 września 2019 r.
Art.  41. 
1. 
Farmaceuta, który na podstawie dotychczasowych przepisów rozpoczął szkolenie specjalizacyjne w danej dziedzinie i nie uzyskał potwierdzenia zakończenia szkolenia specjalizacyjnego przez wojewodę, o którym mowa w art. 107o ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 6, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, albo ukończył szkolenie specjalizacyjne i nie został dopuszczony do PESF, może przystąpić do PESF w danej dziedzinie, w której rozpoczął albo ukończył szkolenie specjalizacyjne, zgodnie z przepisami niniejszej ustawy, o której mowa w art. 6, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, z zastrzeżeniem ust. 2-4.
2. 
Farmaceuta, o którym mowa w ust. 1, składa do właściwego wojewody, wydrukowany z SMK, wniosek o potwierdzenie zrealizowania szkolenia specjalizacyjnego zgodnie z programem specjalizacji.
3. 
Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera następujące dane:
1)
imię (imiona) i nazwisko;
2)
datę i miejsce urodzenia;
3)
numer PESEL - a w przypadku jego braku - cechy dokumentu potwierdzającego tożsamość: nazwę i numer dokumentu oraz kraj wydania;
4)
obywatelstwo (obywatelstwa);
5)
adres do korespondencji, numer telefonu i adres poczty elektronicznej, jeżeli posiada;
6)
dziedzinę, w której było realizowane szkolenie specjalizacyjne;
7)
nazwę i adres jednostki szkolącej, w której było odbywane szkolenie specjalizacyjne;
8)
stopień albo tytuł naukowy, imię i nazwisko kierownika specjalizacji;
9)
informacje o skróceniu albo przedłużeniu szkolenia specjalizacyjnego.
4. 
Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, dołącza się w postaci papierowej dokumentację, określoną w dotychczasowych przepisach.
5. 
Wojewoda, w terminie 14 dni od dnia otrzymania kompletnej dokumentacji, o której mowa w ust. 4, przekazuje ją właściwemu konsultantowi krajowemu i zwraca się o weryfikację, w terminie 14 dni od dnia jej przekazania, czy wnioskodawca odbył szkolenie specjalizacyjne zgodnie z jego programem. Konsultant krajowy przekazuje właściwemu wojewodzie rozstrzygnięcie i przekazuje zwrotnie dokumentację, która jest następnie przechowywana przez wojewodę zgodnie z przepisami art. 5 i art. 6 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach.
6. 
W przypadku niezrealizowania przez wnioskodawcę programu szkolenia specjalizacyjnego, właściwy konsultant krajowy wskazuje brakujące elementy.
7. 
Wojewoda niezwłocznie po uzyskaniu informacji od konsultanta krajowego:
1)
potwierdza zakończenie szkolenia specjalizacyjnego;
2)
w przypadku, o którym mowa w ust. 6, kieruje do zrealizowania brakującego elementu programu szkolenia specjalizacyjnego i przedłuża okres trwania szkolenia specjalizacyjnego na czas niezbędny do realizacji tego elementu.
8. 
Wojewoda zawiadamia wnioskodawcę o rozstrzygnięciu, o którym mowa w ust. 7, za pomocą SMK.
9. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 7 pkt 2, wnioskodawca po zrealizowaniu brakującego elementu programu szkolenia specjalizacyjnego i potwierdzeniu tego przez kierownika specjalizacji w karcie szkolenia specjalizacyjnego może wystąpić z wnioskiem o potwierdzenie przez wojewodę zakończenia szkolenia specjalizacyjnego. Przepisy ust. 2-8 stosuje się.