Art. 10. - Zmiana ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2010.227.1482

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 2011 r.

Art.  10.

1. Stosunek pracy nawiązany na podstawie mianowania z pracownikiem jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli wykonującej zadania w zakresie organizacji i obsługi funkcjonowania Najwyższej Izby Kontroli pozostaje w mocy przez okres nie dłuższy niż 3 miesiące od dnia wejścia w życie ustawy, z zastrzeżeniem art. 11 ust. 1 i 4.

2. Prezes Najwyższej Izby Kontroli na wniosek pracownika, o którym mowa w ust. 1, spełniającego wymóg określony w art. 68 ust. 5 zdanie pierwsze ustawy zmienianej w art. 1, mianuje go na stanowisko wymienione w art. 66a pkt 3-9 ustawy zmienianej w art. 1, z zachowaniem dotychczasowego wynagrodzenia.

3. Prezes Najwyższej Izby Kontroli mianuje pracownika, o którym mowa w ust. 1, niespełniającego wymogu określonego w art. 68 ust. 5 zdanie pierwsze ustawy zmienianej w art. 1, na stanowisko wymienione w art. 66a pkt 3-9 ustawy zmienianej w art. 1, odpowiadające jego wiedzy i kwalifikacjom, na czas potrzebny do ukończenia aplikacji kontrolerskiej, jeżeli pracownik złożył wniosek o skierowanie na aplikację kontrolerską; art. 11 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4. Stosunek pracy nawiązany na podstawie mianowania z pracownikiem, o którym mowa w ust. 1, przekształca się w stosunek pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, jeżeli pracownik nie złożył wniosku, o którym mowa w ust. 2 albo wniosku o skierowanie na aplikację kontrolerską.