Art. 2. - Zmiana ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.145.1534

Akt utracił moc

Wersja od: 25 czerwca 2004 r.

Art.  2.

1. Wnioski kościelnych osób prawnych, o których mowa w:

1) art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz. U. Nr 66, poz. 287, z późn. zm.¹⁾),

2) art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 73, poz. 324, z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668 oraz z 2004 r. Nr 68, poz. 623),

3) art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Chrześcijan Baptystów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 480, z późn. zm.²⁾)

- mogą być zgłaszane w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy. Roszczenia niezgłoszone w tym terminie wygasają.

2. Wnioski, o których mowa w art. 47 ust. 1 ustawy powołanej w ust. 1 pkt 1, składa się do Komisji Regulacyjnej do Spraw Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Do wniosków stosuje się przepisy art. 47-50 ustawy powołanej w ust. 1 pkt 1.

3. Wnioski, o których mowa w art. 24 ust. 1 ustawy powołanej w ust. 1 pkt 2 oraz w art. 40 ust. 1 ustawy powołanej w ust. 1 pkt 3, składa się do Międzykościelnej Komisji Regulacyjnej. Do wniosków stosuje się przepisy art. 38a-38g ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania.