Rozdział B - TARYFA TELEGRAFICZNA. 2 - Zmiana taryfy pocztowej, telegraficznej i telefonicznej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.88.490

Akt utracił moc

Wersja od: 1 listopada 1927 r.

B.

TARYFA TELEGRAFICZNA. ²

I.

Obrót wewnętrzny.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

II.

Obrót z zagranicą.

Opłaty od wyrazu telegramu do zagranicy, oparte na postanowieniach umów międzynarodowych i odnośnego międzynarodowego regulaminu telegraficznego, zawarte są w "Zagranicznej taryfie telegraficznej" (wydawn. Gen. Dyr. Poczt i Tel.) i wyrażone we frankach i centymach złotych.

Powyższe opłaty przelicza się na złote polskie według obowiązującej każdocześnie równowartości złotego polskiego do franka złotego.

C.

TARYFA TELEFONICZNA

ważna na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

I.

Sieć telefoniczna,

§ 1. Sieć telefoniczna państwa polskiego składa się z:

a) Sieci lokalnych,

b) Połączeń międzymiastowych, tworzących razem sieć międzymiastową.

Korzystanie z sieci lokalnej dostępne jest za opłatą abonamentu (§ 13).

Za korzystanie z sieci międzymiastowej opłaca się należytości od poszczególnej rozmowy (§ 27).

§ 2. Sieci lokalne służą do porozumiewania się między sobą mieszkańców pewnego określonego terytorjum, mającego własny ośrodek życia miejscowego (przeważnie terytorjum powiatu z ośrodkiem w mieście powiatowem).

Sieć lokalna może posiadać:

a) jedną tylko centralę główną lub

b) jedną centralę główną oraz jedną lub kilka centrali pomocniczych, zależnie od miejscowych warunków.

§ 3. Centrala główna sieci lokalnej mieści się przeważnie w mieście powiatowem, w poszczególnych wypadkach również w większym ośrodku przemysłowym lub handlowym.

Centrale pomocnicze znajdują się w mniejszych miastach.

Określenie charakteru poszczególnych centrali i przynależności ich do pewnej sieci lokalnej należy do kompetencji Dyrekcji Poczt i Telegr.

§ 4. Teren, obsługiwany przez centralę główną lub pomocniczą, stosownie do odległości od niej, dzieli się na dwie strefy:

a) pierwsza strefa obejmuje teren, leżący W promieniu 1-go, 2-ch lub 3-ch kilometrów od centrali głównej lub pomocniczej, a to zależnie od ilości abonentów danej sieci, a mianowicie;

dla sieci z ilością do 50 abonentów teren w promieniu 1 klm.

dla sieci z ilością od 51 do 600 abonentów teren w promieniu 2 klm.,

dla sieci z ilością od 601 wzwyż abonentów teren w promieniu 3 klm.

b) druga strefa obejmuje pozostały teren poza granicą pierwsze strefy,

§ 5. Sieć międzymiastową tworzą połączenia między wszystkiemi stacjami centralnemi oraz pomocniczemi odrębnych sieci lokalnych; dostępna jest ona do użytku publicznego za opłatą od poszczególnej rozmowy której wysokość określa się w zależności od czasu trwania rozmowy i wzajemnej odległości krańcowych stacyj łączących.

II.

Należytości.

A. Opłaty za przyłączenie i przeniesienie aparatów.

§ 6. Kto chce zostać abonentem telefonicznym płaci za oddanie do użytku aparatu telefonicznego następujące należytości, a mianowicie:

a) abonenci, zamieszkali w obrębie strefy pierwszej za połączenie z centralą bez względu na ilość abonentów tejże jednorazowo po 20 złotych za każde 100 mtr. lub ich część rzeczywistej długości linji telefonicznej;

b) abonenci, zamieszkali w drugiej strefie, oprócz opłaty podług punktu a) ponadto za każde 100 mtr. lub część ich rzeczywistej długości linji telefonicznej, położonej poza strefą pierwszą po 25 zł,;

c) za roboty instalacyjne w lokalu abonenta pobiera się: za założenie telefonu jednorazowo 1$ zł" za założenie zaś dodatkowej słuchawki Jednorazowo 5 złotych.

O ile zachodzi potrzeba ustawienia nowych słupów, obowiązek ich dostarczenia do miejsca budowy w odpowiednie* ilości i jakości ciąży na nowym abonencie,

W razach wyjątkowych słupy mogą być dostarczone przez Zarząd Poczt i Telegrafów, za zwrotem wartości tychże i kosztów transportu do miejsca ustawienia.

Aparaty, które są przeznaczone do umieszczenia W ubikacjach wilgotnych, winien na żądanie właściwej Dyrekcji Poczt i Telegrafów zakupić abonent. Stają się one jego własnością.

§ 7. Przyłączenie aparatu dodatkowego zwyczajnego lub szeregowego, dzwonka dodatkowego, tarczy spadkowej lub kontaktów zatyczkowych uskutecznia się za jednorazową opłatą ryczałtową, a mianowicie:

a) za przyłączenie w tym samym pokoju co i aparat główny 15 złotych;

b) za przyłączenie w tem samem mieszkaniu co i aparat główny 18 złotych;

c) za przyłączenie w tym samym budynku co i aparat główny 20 złotych;

d) o ile aparat dodatkowy ma być ustawiony w, innym budynku,- płaci abonent, oprócz opłaty ryczałtowej (20 złotych), za linję, łączącą aparat główny; z do Jaśkowym, jak za linję dla aparatu głównego, t. j. należytości według § 6, przyczem ma zastosowanie uwaga z § 6 co do słupów,

Powyższe urządzenia dodatkowe mogą być uskuteczniane tylko wówczas, gdy są stosowane w okręgu odnośnej Dyrekcji Poczt i Telegrafów.

Inne urządzenia dodatkowe (ochronne, podsłuchowe i t. p.) mogą być uskuteczniane za zgodą właściwej Dyrekcji Poczt i Telegrafów i za zwrotem jej kosztów własnych.

§ 8. Do centrali państwowej mogą być również przyłączone za zgodą właściwej Dyrekcji P. i T. egzystujące lub nowo powstające telefoniczne centrale prywatne pod następującemi warunkami:

a) system urządzeń centrali prywatnej winien odpowiadać systemowi urządzeń centrali państwowej;

b) wszystkie aparaty, obsługiwane przez taką centralę, mają się znajdować w jednej posiadłości;

c) liczba aparatów centrali prywatnej nie może być mniejszą niż 6;

d) obsługa oraz konserwacja centrali aparatów i urządzeń wewnętrznych należy wyłącznie do właścicieli centrali prywatnej;

e) na każde 10 aparatów centrali prywatnej musi wypadać niemniej niż jedno połączenie z centralą państwową, przyczem ich budowę uskutecznia się za oplata należytości podług § 6,

Przy ilości aparatów dodatkowych do 5 włącznie urządzenie centrali i utrzymanie aparatów wchodzi bezwzględnie w zakres działania Zarządu Poczt i Telegrafów podług norm dla aparatów dodatkowych. Obsługa centrali w tym wypadku należy do abonenta.

§ 9. Za przeniesienie aparatu głównego lub dodatkowego względnie dzwonka dodatkowego, pobiera się jednorazowo opłaty jak następuje:

złotych

a) za przeniesienie w tym samym pokoju 15

b) za przeniesienie do innego pokoju lego samego lokalu 18

c) za przeniesienie do innego lokalu tego samego budynku 20

d) za przeniesienie do innego budynku na tej samej lub innej posesji, prócz ryczałtowej opłaty (20 złotych) według punktu c), dopłaca abonent za każde 100 metrów lub ich część rzeczywistej długości linji nowej lub przedłużenia użytkowanej dotychczas:

w obrębie strefy pierwszej 20

w obrębie strefy drugiej 25

e) za wymianę aparatu telefonicznego ściennego na stołowy i odwrotnie na żądanie abonenta 15

f) gdy dwóch abonentów zamienia wzajemnie mieszkania lub pomieszczenia zawodowe, w których są stacje telefoniczne i zatrzymują dawne swe numera tych stacyj, pobiera się jednorazową ryczałtową opłatę od każdego abonenta po 5

g) gdy abonent żąda zmiany numeru z jakichkolwiekbądź powodów, pobiera się jednorazowo ryczałtową opłatę 5

Ponadto w sprawie nowych słupów obowiązują postanowienia § 6, Co do należytości budowlanych, obowiązują te same zastrzeżenia, co przy § 6.

§ 10. Opłaty powyższe pobiera się zgóry przed oddaniem telefonu do użytku. Zwraca się je tylko w tym wypadku, jeżeli aparat telefoniczny nie mógł być oddany do użytku abonenta z winy Zarządu Telefonów. Jeżeli jednak ubiegający się o telefon po wniesieniu podania, a przed oddaniem mu telefonu do użytku, prośbę swą cofnął, a Zarząd Telefonów poniósł już od tej chwili jakie wydatki z powodu przygotowań lub rozpoczęcia budowy, jeżeli wogóle jakakolwiek budowę rozpoczęto, winien jest proszący wydatki te zwrócić. Przy obliczaniu takich wydatków nie uwzględnia się wartości użytych już materjałów, jeżeli one nic nie straciły na tej wartości i dadzą się ponownie użyć.

§ 11. Za współużywanie państwowych słupów telegraficznych i telefonicznych dla prywatnych urządzeń, tudzież za wynajęcie żył kablowych dla tych samych celów:

zł. gr.

a) na słupach drewnianych za. każde 100 metrów pojedynczego przewodu kwartalnie 1

b) na słupach żelaznych za każde 100 mtr. pojedynczego przewodu kwartalnie w obu wypadkach bez różnicy ilości drutu przewodów państwowych na słupach umieszczonych 1.35

c) za wynajęcie pojedynczej żyły kablowej za każde 100 metrów kwartalnie 1.35

d) za wynajęcie podwójnej żyły kablowej za każde 100 metrów kwartalni 3

Należytości, wymienione pod lit. a, b, c, i d § 11 za współużywanie państwowych urządzeń telegraficznych i telefonicznych przez prywatnych koncesjonarjuszów, mieszczą już w sobie należytości za konserwacje przewodów koncesjonowanych, którą wykonywać maja. tylko techniczne organa państwowe. Dopuszczenie organów koncesjonarjuszów prywatnych do konserwacji tych przewodów jest niedopuszczalne ze względów zasadniczych. Wykonanie dowieszania na linjach państwowych koncesjonowanych przewodów telefonicznych należy wyłącznie do państwowych organów.

Wykonanie to uskuteczniać się będzie za zwrotem rzeczywistych kosztów budowy, t. j. robocizny i materjałów, lub też za zwrotem, rzeczywistych kosztów robocizny przez koncesjonarjusza, o ile on sam dostarczy materjałów. Materjały, dostarczone przez koncesjonariusza winny w zupełności odpowiadać typom państwowym.

W razie wygaśnięcia, unieważnienia lub zrzeczenia się koncesji, zdjęcie prywatnych urządzeń telefonicznych z linij państwowych wykonują tylko państwowe organa techniczne za zwrotem rzeczywistych kosztów, które ponosi koncesjonarjusz.

Koszty pod a) i b) winny być uiszczone przez koncesjoriarjusza przed rozpoczęciem robót linjowych.

§ 12. Wszystkie przepisy i taryfy, zawarte w powyższych paragrafach, rozciągają się również na sieć podmiejska warszawską, którą należy uważać za siec lokalną (§ 2), a jej centralę poza Warszawą za pomocniczą względem centrali głównej w Warszawie.

Dla abonentów załączonych bezpośrednio lub pośrednio t. j. zapomocą centrali pomocniczych, którzy pragną korzystać ze stałej komunikacji telefonicznej w obrębie całej sieci lokalnej w Warszawie, wysokość abonamentu zasadniczego określa się jak dla sieci o ilości abonentów ponad 5.000.

Abonenci warszawskiej sieci telefonicznej podmiejskiej, oprócz opłat przewidzianych w § 11, obowiązani są opłacać Jeszcze dodatkowe należytości za użytkowanie kabla podziemnego, zapomocą którego są połączeni z centralą podmiejską.

Opłata ta wynosi za każde bezpośrednie połączenie z tą centralą 16 złotych miesięcznie.

B. Opłaty abonamentowe za korzystanie z sieci lokalnej.

§ 13. Wysokość opłaty abonamentowej dla abonentów połączonych z centralą główną lub pomocniczą zapomocą oddzielnych dla każdego abonenta przewodów, uzależnia się od:

a) kategorji abonamentu,

b) grupy, do której jest zaliczona dana sieć,

c) strefy, w obrębie której znajduje się aparat abonenta.

§ 14. Rozróżnia się następujące kategorje abonamentu:

a) Abonament prywatny. Do tej kategorji należą aparaty założone w mieszkaniach prywatnych i przeznaczone wyłącznie do użytku abonenta i jego rodziny. Aparaty w mieszkaniach osób zawodów wyzwolonych (lekarzy, adwokatów, inżynierów, dentystów, felczerów, akuszerek i t. p.), mogą być zaliczone do tej kategorji wtedy tylko, gdy osoby powyższe nie zatrudniają w tych mieszkaniach pomocników, lub innych pracowników, oraz gdy odwiedzająca ich klijentela nie ma dostępu do telefonu.

b) Abonament zbiorowy. Do tej kategorji zaliczają się aparaty urządzone w instytucjach państwowych, społecznych, handlowych lub przemysłowych, w kantorach, agenturach, sklepach, domach zdrowia, ambulatoriach, szkołach, kancelariach, biurach adwokackich i t. p. i przeznaczone do użytku abonenta i osób u niego pracujących,

c) Abonament publiczny. Do tej kategorii zaliczają się aparaty dostępne dla publiczności, jak to; w hotelach, restauracjach, kawiarniach, cukierniach, teatrach, giełdach, klubach, salach ogólnych domów bankowych, dla lokatorów jednego domu i t. p., również i sklepach, gdzie aparat założony jest w miejscu dostąpiłem dla użytku publiczności,

d) Abonament towarzyski. Do tej kategorji zaliczała się aparaty dwóch, trzech lub czterech różnych abonentów, połączonych ze stacją centralną zapomocą jednego wspólnego przewodu.

Jeżeli telefon aboneniowy składa się z aparatu głównego i jednego lub kilku aparatów dodatkowych (bocznych) i poszczególne aparaty są używane w zakresie rozmaitych kategoryj, wówczas zalicza się wszystkie aparaty, t. zn. całe urządzenie abonentowe do najwyższej kategorji, jaka w danym wypadku wchodzi w rachubę.

§ 15. W zależności od ilości abonentów, załączonych do danej centrali, bądź to głównej, bądź pomocnicznej, zalicza się ona do grupy.

I-szej przy ilości abonentów do 25

II-ej przy ilości abonentów od 26 do 50

III-ej przy ilości abonentów od 51 do 600

IV-ej przy ilości abonentów od 601 do 5000 V-ej przy ilości abonentów ponad 5.000

§ 16*). Oplata abonamentowa w zależności od kategorji abonamentu i grupy wynosi w pierwszej strefie:

	Ilość abonentów sieci	W strefie pierwszej t.j. w promieniu km.	Abonam. miesięczny			Abonam. towarzyski miesięcznie
Grupa			prywatny	zbiorowy	publiczny	w dwójkę	w trójkę	w czwórkę
			złotych
I	do 25	1	3	4	7	2,50	2	1,50
II	od 26-50	1	4	7	10	3	2,50	2
III	od 51-600	2	8	10	14	6	5	4
IV	od 601-5.000	3	12	15	21	9	8	7
V	ponad 5.000	3	16	21	30	12	10	9

Ponadto o ile do abonowanego aparatu załączone są dodatkowo aparaty i przyrządy, umieszczone w tym samym budynku, od abonenta pobiera się miesięcznie;

a) za każdy aparat dodatkowy zwyczajny 50% opłaty abonamentowej za aparat główny -w zależności od grupy,

b) za każdy dodatkowy aparat szeregowy przy jednem połączeniu z centralą 55%, przy dwóch połączeniach z centrala 60%, przy trzech połączeniach z centralą 65%, przy więcej jak trzech połączeniach z centralą 70% opłaty za aparat główny w zależności od grupy,

c) za dodatkowy dzwonek lub tarczę spadkową- 50 groszy,

d) za dodatkową słuchawkę - 50 groszy,

e) za dodatkowy kontakt zatyczkowy - 1 złoty,

f) za bezpośrednie połączenie aparatów dwóch stacyj 25% opłaty za aparat główny, przyczem w danym wypadku ma zastosowanie również opłata określona w § 19 za konserwacje linji, łączącej aparaty obu stacyj,

Warunki utrzymania ewentualnych innych urządzeń dodatkowych ustala w każdym poszczególnym wypadku właściwa Dyrekcja Poczt i Telegrafów.

§ 17. Oznaczona w § 16 opłata zasadnicza dotyczy abonamentów w obrębie strefy pierwszej. Od abonamentów położonych poza strefą pierwszą, pobiera się oprócz zasadniczej jeszcze opłatę za konserwację linji, a mianowicie: rocznie po 2 zł. 40 gr. za każde 100 metrów lub cześć tychże rzeczywistej długości linji leżącej poza strefą pierwszą.

Za stacje sezonowe pobiera się od abonentów opłaty: za abonament za ¹/₂ roku, a za konserwację linji za cały rok.

Za aparaty abonentowe, oddane do użytku na czas trwania wystaw, zjazdów, kongresów, jarmarków widowisk i zawodów sportowych i t, p. opłacają abonenci oprócz całej należytości za instalację aparatów podług § 6 lit. c. abonament tylko za okres czasu, podczas którego aparaty będą czynne, najmniej jednak zawsze za 1 miesiąc, uzupełniony opłatą za roczną konserwację przewodów na całej przestrzeni od centrali do abonenta według stawek podanych w § 17 oraz opłatą za zdjęcie i ponów n e założenie aparatów według stawek podanych w § 9 lit. a.

O ile jednak w podobnych wypadkach chodzi O urządzenie telefonu w miejscach odludnych lub o znacznej odległości od centrali, idzie niema widoków na użycie przewodów dla innego abonenta po zamknięciu wystawy, kongresu i t. p., których urządzanie nie jest zapowiedziane na szereg lat zgóry, wówczas interesanci winni opłacić prócz należytości budowlanych jeszcze i należytość za uprzątnięcie przewodów i aparatów.

______

* Abonenci katowickiej sieci okręgowej, załączeni do centrali w Katowicach, Królewskiej Hucie i Szopienicach, należą do V grupy abonamentu; abonenci innych central pomocniczych katowickiej sieci okręgowej należą do IV grupy abonamentu.

Abonenci innych sieci poza katowicką siecią okręgową należą do grup od I-III, zależnie od ilości abonentów w danej sieci.

Abonenci poszczególnych czterech grup dzielą się na trzy kategorje według zasad, przewidzianych w § 14 lit. a), b) i c).

§ 18. W abonamencie towarzyskim opłatę za konserwację linji poza strefą pierwszą obliczona W stosunku do rzeczywistej długości całej linji wraz z odgałęzieniami według § 17, uiszczają poszczególni udziałowcy według zasady, iż każdy z nich płaci:

a) za te części linji, z których korzysta wspólnie z innymi udziałowcami, należność podzieloną przez ilość udziałowców, korzystających z danej części linji,

b) za część linji, która służy do jego wyłącznego użytku - całkowitą należność.

§ 19. Jeżeli aparat dodatkowy umieszczony jest w innym budynku niż główny, pobiera się oprócz zasadniczej opłaty według § 16 ponadto opłatę za konserwację linji po 2 zł. 40 gr. rocznie za każde 100 metrów lub część tychże rzeczywistej długości linji, łączącej aparat główny z dodatkowym.

§ 20. Abonenci, utrzymujący własnym kosztem prywatną centralę telefoniczną połączoną z centrala państwową, opłacają za każdą Ikrę łączącą według kategorii abonamentu zbiorowego- za każdy zaś aparat dodatkowy załączony do centrali prywatnej 25% opłaty za aparat główny, najmniej jednak 1 złoty 50 groszy miesięcznie od aparatu.

§ 21*). Abonenci stacyj pomocniczych za prawo korzystania z komunikacji telefonicznej w obrębie całej sieci lokalnej, opłacają. prócz zwykłego abonamentu według § 16 i należności za konserwację według § 17, należytość za odległość centrali pomocniczej od centrali głównej według poniższej tabelki:

Odległość stacji pomocniczej do centralnej, licząc w kierunku prostym:	Opłata za odległość rocznie złotych
do 10 klm.	24.-
od 11 do 20 klm.	36.-
od 21 do 30 "	50.-
od 31 do 40 "	72.-
od 41 wzwyż	90.-

Czas trwania rozmowy może być ograniczony do 6 minut, o ile istnieje więcej zgłoszeń na rozmowy za pośrednictwem tego samego przewodu, łączącego stację pomocniczą ze stacja centralną. Obsługa komutatora stacji pomocniczej odbywa się tylko w godzinach normalnych czynności danego urzędu.

______

*) § 21 nie obowiązuje na polskim Górnym Śląsku (patrz uwaga do § 16).

§ 22. Zaleczenie sieci telefonicznej do tej lub innej grupy odnośnie do wymiaru opłat odbywa się periodycznie na podstawie obliczenia ilości głównych aparatów abonentowych danej centrali w ostatnim dniu kwartału kalendarzowego, przyczem ilość stwierdzona w dniu 31.XII powoduje zmianę taryfy od dnia 1 kwietnia.

ilość stwier. w dn. 31.III powoduje zmianę tar, od 1 lipca,

dość stwier. w dn. 30.VI powoduje zmianę tar. od 1 października,

ilość stwier. w dn. 30.IX powoduje zmianę tar. od 1 stycznia.

Aparaty służbowe przy ustalaniu tej ilości nie są. brane w rachubę,

§ 23. Opłaty abonamentowe -winny być -wnoszone zgóry; pierwsza rata za czas od dnia otwarcia telefonu u abonenta do końca miesiąca kalendarzowego zaraz po otrzymaniu rachunku, następne zaś raty za każdy miesiąc kalendarzowy, t. j. W terminach pierwszego stycznia, pierwszego lutego i t. d,

Opłaty abonamentowe winny być uiszczone przez abonenta najpóźniej w ciągu 3 dni od dnia następnego po doręczeniu rachunku. Opłaty już wniesione zwrotowi podlegają tylko wtedy, jeżeli abonent nie z własnej winy nie mógł używać telefonu przez najmniej 15 dni, licząc od dnia, w którym o tem doniósł właściwemu urzędowi telefonicznemu. Zwrot oblicza się proporcjonalne za całą ilość dni, podczas których telefonu nie używano.

§ 24. W razie nieuregulowania należności w ciągu 7 dni, aparat abonenta wyłącza się z centrali, a po upływie dalszych 2 dni usuwa się z lokalu abonenta. W ciągu dni 30 od dnia, do którego abonament był opłacony, abonent może żądać ponownego zainstalowania zdjętego aparatu, przyczem uiszcza tylko należytość budowlaną za zainstalowanie aparatu i opłatę abonamentową od dnia, od którego rachunek był nieuregulowany. Wznowienie abonamentu po upływie dni 30 traktowane jest jako nowe przyłączenie, wobec czego abonent obowiązany jest uiścić należytości budowlane za wykonanie nowego połączenia.

§ 25. Abonenci nie mają prawa odstępować za opłatą umieszczonego u nich aparatu telefonicznego do użytku osób obcych.

W razie stwierdzenia nadążyć pod tym względem abonent pozbawiony będzie niezwłocznie komunikacji telefonicznej bez zwrotu wniesionych opłat.

C. Opłaty za rozmowy międzymiastowe.

§ 26. Czas trwania rozmowy międzymiastowej oblicza się według jednostek 3-minutowych, przyczem część 3 minut uważa się za całą jednostkę.

Odległość, według której określa się wysokość opłaty za jednostkę czasu oblicza się w linji powitetrznej pomiędzy głównemi stacjami, do których bezpośrednio załączeni są rozmawiający abonenci, względnie rozmównice.

Dla obliczenia tej odległości stosuje się system kwadratów taksowych według instrukcji podanej w spisie urzędów na str. VI.

§ 27. Rozmowy- międzymiastowe podlegające opłacie dzieła się na państwowe i prywatne. Prywatne dzielą się na zwyczajne i pilne.

Opłata za jednostkę 3 min- rozmowy międzymiastowej wynosi:

na odległość do 25 kl, po 30 groszy

na odległość do 50 kl. po 60 groszy

na odległość do 100 kl. po 120 groszy

na odległość do 200 kl. po 240 groszy

i za każde dalsze 100 kl, po 60 groszy

Za rozmowy pilne pobiera się opłatę potrójną.

Prasowe rozmowy międzymiastowe korzystają z 5070 zniżki, takież rozmowy Polskiej Agencji Telegraficznej w Warszawie i jej oddziałów prowincjonalnych z 75% zniżki w stosunku do obowiązującej taryfy. Powyższe rozmowy są niedozwolone jako rozmowy pilne; mogą być prowadzone miedzy godziną 18 a 9.

Oprócz wyżej wykazanej opłaty obowiązuje od każdej międzymiastowej rozmowy państwowej lub prywatnej opłata dodatkowa, a mianowicie: w wysokości 10 groszy, jeżeli suma wszystkich należytości pobranych z tytułu rozmowy nie przekracza 1 złotego, w -wysokości 20 groszy zaś, jeżeli suma tych należytości wynosi więcej, niż 1 złoty.

§ 28. Abonenci mogą zgłaszać rozmowy międzymiastowe z abonentami innych sieci, wymieniając naprzód nazwisko osoby, z którą chce się mówić lub wzywać do rozmównicy osoby, nie abonujące telefonu, zamieszkałe w miejscowym okręgu doręczeń,

a) W pierwszym wypadku pobiera się oprócz opłaty za rozmowę: za przesłanie nazwiska osoby wezwanej do rozmowy piątą część opłaty, przypadającej za 3 minutowa rozmowę do danej miejscowości; jeżeli rozmowę zgłoszoną jako pilną, oblicza się tę jedną piąta cześć należytości od taksy za rozmowę pilną.

Jeżeli zgłaszający rozmowę czy to w centrali, czy to w mównicy publicznej z jakiegokolwiekbądź powodu rozmowę cofnie, pobiera się cofnięcie 1/5 cześć opłaty przypadające; za jednostkę zwykłej rozmowy w danej relacji. Za cofnięcie rozmowy prasowej pobiera się 1/5 opłaty, przypadającej za rozmowę Placową. Cała należytość zwraca się tylko w wypadkach, jeżeli zgłoszona rozmowa nie przyszła do skutku z winy urzędu lub też złego stanu przewodu aibo aparatów,

Zgłoszenia mają ważność do końca godzin urzędowych w centralach o służbie ograniczonej, a w centralach o służbie "N" do godz. 24. Jeżeli zgłoszone rozmowy w ciągu tego czasu nie mogły być przeprowadzone, muszą być ponownie zgłoszone dnia następnego, o ile zgłaszający trwa w zamiarze przeprowadzenia rozmowy,

b) W drugim wypadku:

oprócz opłaty za przesłanie wezwania obliczone jak w p. a) ponadto za posłańca w obrębie miejscowego okręgu doręczeń 60 groszy.

§ 29. Jeżeli wzywający lub wezwany nie stawił się do rozmowy, rozmowę uważa się za cofniętą, przyczem pobiera się opłatę, jak za cofnięcie rozmowy w wysokości, jak powiedziano w § 28.

Za reklamacje wnoszone w sprawach rozmów telefonicznych międzymiastowych wynosi opłata jak za reklamacje pocztowe, które się uiszcza przez nalepianie znaczków pocztowych na podaniu.

§ 30. Za rozmowy miejscowe, prowadzone z rozmównic z abonentami tej samej co i rozmównica centrali, pobiera się po 15 groszy za każde 3 minuty rozmowy, za rozmowy, prowadzone z rozmównic z abonentami innych central, pobiera się opłaty według taryfy dla rozmów międzymiastowych,

D. Inne opłaty.

1. Połączenia poza godzinami urzędowemi.

§ 31. a) W ruchu miejscowym:

Za połączenie jednorazowe przez jedną noc lub jedno południe 20 groszy.

Miesięcznie za jednorazowe dziennie 3 zł.

Miesięcznie za dwurazowe dziennie 6 zł.

b) W ruchu zamiejscowym:

W ruchu zamiejscowym dopuszczalne są stałe połączenia nocne tylko na krótką odległość, jeżeli się temu nie sprzeciwiają względy technicznej natury i względy na korespondencję sieci przewodów, które w danym razie wchodzą w rachubę.

Zezwolenia udziela właściwa Dyrekcja Poczt i Telegrafów.

Prawo pierwszeństwa pomiędzy proszącymi przysługuje władzom państwowym, a w razie kolizji kilku władz, tej władzy, która pierwsza się zgłosiła. Jeżeli jednakże między konkurującemi władzami jest policja państwowa, to jej bezwarunkowo należy się pierwszeństwo.

Jeżeli do uskutecznienia połączeń takich potrzebne są jakie specjalne urządzenia techniczne, winien proszący zwrócić koszty ich zakupna i przysposobienia do użytku.

W ruchu międzymiastowym pobiera się;

a) za każde połączenie dwóch abonentów różnych miejscowości z centralami telefonicznemi bez nocnej służby potrójną należytość za rozmowę, jednakże najmniej 2 zł, 40 gr.

b) za połączenie abonenta w miejscowości bez służby nocnej z miejscowością ze służbą nocną, za każdą rozmowę nocną opłatę taryfową, prócz tego za wykonanie połączenia tak, jak w ruchu miejscowym 20 groszy.

W ruchu międzymiastowym miesięczny abonament na połączenia poza godzinami urzędowemi jest niedozwolony,

2. Spis abonentów.

§ 32. Za spis abonentów, który otrzymuje każdy główny telefon abonentowy z urzędu, pobiera się cenę kosztów, ustaloną przez Dyrekcję Poczt i Telegrafów, a zatwierdzoną przez Gen. Dyrekcję Poczt i Telegrafów.

Doręczenie odbywa się bezpłatnie.

Za każdy dalszy egzemplarz spisu poza pierwszym egzemplarzem urzędowym, czy to do użytku aparatu głównego, czy to dla aparatów bocznych, dopłaca żądający 25% dodatek do ceny kosztów.

To samo odnosi się do dodatków do spisu abonentów.

Każdy uczestnik, posiadający jeden główny aparat abonentowy, ma prawo do jednorazowego bezpłatnego umieszczenia w spisie; kto abonuje więcej aniżeli jeden aparat główny, ma prawo być tyle razy umieszczonym bezpłatnie, ile abonuje aparatów głównych.

Abonentów umieszcza się pod literą, którą sami oznaczą, w przeciwnym zaś razie, którą urząd uzna za stosowną.

Umieszczenie bezpłatne nie może przekraczać objętości trzech wierszy druku przy dwuszpaltowym układzie spisu.

Za każde umieszczenie dodatkowe pod innemi literami o objętości do trzech wierszy pobiera się po 50 groszy.

Treść umieszczenia można zastosować naogól do życzeń abonentów, jeżeli przeciw temu nie zachodzą jakie ważne przeszkody.

3. Nadawanie telegramów telefonem.

§ 33. Za telegramy nadawane telefonem przez abonentów pobiera się za każde 100 słów lub część tychże 20 groszy.

W razie, jeżeli abonent nadany przez telefon telegram cofnie przed odtelegrafowaniem go, nie zwraca mu się należności za pośrednictwo telefoniczne, t. zn. wstawia się ją do rachunku miesięcznego prócz należytości za cofnięcie telegramu,

Za telegramy nadeszłe, odtelefonowane abonentom, pobiera się za każde 100 słów lub część tychże 10 groszy.

Telegramy odtelefonowane uważa się za prawidłowo doręczone, niemniej jednak przesyła się ich oryginały abonentom przez pocztę, jako listy zwykłe bezpłatne.

4. Codzienne podawanie dokładnego czasu abonentom.

§ 34. Za codzienne podawanie abonentom dokładnego czasu o pewnej porze (w tych urzędach, w których ze względu na warunki służbowe może to być zaprowadzone) opłata miesięczna wynosi 50 gr.

5. Wcześniejsze zniesienie urządzeń abonentówych.

§ 35. Za wcześniejsze zniesienie urządzeń abonentowyeh, dokonane w dniu oznaczonym przez abonenta, za każdą stację główną lub boczną 6 złotych,

III.

Obrót z zagranicą.

Opłaty za rozmowy telefoniczne międzymiastowe.

§ 36. Opłaty za rozmowy telefoniczne do zagranicy, oparte na postanowieniach umów międzynarodowych i odnośnego międzynarodowego regulaminu telegraficznego, ogłaszane są przez Generalna Dyrekcję Poczt i Telegrafów w "Monitorze Polskim" i wyrażone we frankach i centymach złotych.

Powyższe opłaty przelicza się na złote polskie według obowiązującej każdocześnie -równowartości złotego polskiego do franka złotego.

² Taryfa telegraficzna zmieniona przez § 1 rozporządzenia z dnia 30 sierpnia 1927 r. (Dz.U.27.78.684) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1927 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.