§ 10. - Zmiana rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 30 listopada 1922 r. celem wykonania ustawy z dnia 26 września 1922 r. o opłacie za nadzór nad zakładami ubezpieczeń w związku z ustawą z dnia 6 grudnia 1923 r. o zastosowaniu stałej jednostki do obliczania danin, niektórych innych dochodów publicznych oraz kredytów, udzielanych przez instytucje państwowe i samorządowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.12.108

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1924 r.

§ 10. Sumy, otrzymane przy przeliczeniach na franki złote zaokrągla się do dziesiętnych części franka - w górę, jeżeli się odrzuca 5 lub więcej setnych, w dół w wypadku przeciwnym.

Jeżeli z przeliczenia należnej sumy franków złotych na marki polskie, dokonanego przy wpłacie opłaty do kasy skarbowej, wyniknie suma marek polskich niepodzielna przez dziesięć tysięcy, a zarazem cztery ostatnie cyfry tworzą liczbę 5.000 lub więcej, to zaokrągla się ją wzwyż do kwoty podzielnej przez dziesięć tysięcy; jeśli ostatnie cztery cyfry tworzą liczbę niższa niż 5.000, to cyfry te zastępuje się zerami.