Art. 50. - Zmiana przepisów ustawy z dnia 16 grudnia 1906 r. o ubezpieczeniu pensyjnem funkcjonarjuszy w służbie prywatnej i niektórych funkcjonarjuszy w służbie publicznej (Austr. Dz. Ust z r. 1907 Nr 1) w brzmieniu, ustalonem rozporządzeniem cesarskiem z dn. 25 czerwca 1914 r. o ubezpieczeniu pensyjnem (Austr. Dz. Ust. Nr 138).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.59.370

Akt jednorazowy

Wersja od: 12 lipca 1921 r.

Art.  50.

Skreśla się art. II, V, VI.

Pierwsze cztery ustępy art. IV otrzymują brzmienie następujące:

"Zakład pensyjny może:

a) ubezpieczać swych członków w celu otrzymywania świadczeń wyższych ponad ustawowe;

b) ubezpieczać osoby zarobkujące niesamodzielnie, nie podlegające obowiązkowi ubezpieczenia, w celu otrzymywania zapewnionych ustawą niniejszą lub wyższych świadczeń, jeżeli osoby, podlegające obowiązkowi ubezpieczenia i pracujące w tem samem przedsiębiorstwie, są ubezpieczone w zakładzie pensyjnym;

c) ubezpieczać osoby, których miejsce zatrudnienia znajduje się. w b. zaborze rosyjskim, w celu otrzymywania przewidzianych ustawą niniejszą lub wyższych świadczeń, o ile te osoby podlegałyby obowiązkowi ubezpieczenia, gdyby miejsce ich zatrudnienia znajdowało się na ziemiach b. państwa austrjackiego, wchodzących w skład Rzeczypospolitej Polskiej.

Do przeprowadzenia ubezpieczenia świadczeń, wymienionych w ustępie pierwszym niniejszego artykułu, służy osobny oddział z odrębną administracją i rachunkowością.

Odnośne warunki ubezpieczeniowe i taryfy podlegają zatwierdzeniu Ministra Pracy i Opieki Społecznej".