Art. 38. - Zmiana przepisów ustawy z dnia 16 grudnia 1906 r. o ubezpieczeniu pensyjnem funkcjonarjuszy w służbie prywatnej i niektórych funkcjonarjuszy w służbie publicznej (Austr. Dz. Ust z r. 1907 Nr 1) w brzmieniu, ustalonem rozporządzeniem cesarskiem z dn. 25 czerwca 1914 r. o ubezpieczeniu pensyjnem (Austr. Dz. Ust. Nr 138).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.59.370

Akt jednorazowy

Wersja od: 12 lipca 1921 r.

Art.  38.

§ 64 otrzymują brzmienie następujące:

"Obowiązkowi ubezpieczenia można zadośćuczynić także w zakładzie zastępczym (§ 65). Wybór zakładu ubezpieczającego przysługuje pracodawcy, za zgodą jednak większości funkcjonarjuszy, podlegających obowiązkowi ubezpieczenia, i z tern ograniczeniem, że służbodawca, ubezpieczający swych funkcjonariuszy w zakładzie pensyjnyrn, lub który tamże ich ostatnio ubezpieczał, nie może przenieść ubezpieczenia do zakładu zastępczego. Wszyscy funkcjonarjusze, obowiązani do ubezpieczenia, a zatrudnieni w tym samym przedsiębiorstwie lub u tego samego służbodawcy, muszą być ubezpieczeni w jednym i tym samym zakładzie.

Zakład zastępczy ponosi za osoby doń przynależne odpowiedzialność, wypływającą z ubezpieczenia przymusowego. Ubezpieczenie w niewłaściwym zakładzie jest ważne aż do chwili zaprowadzenia stanu prawnego.

W razie zmiany nazwy lub posiadacza przedsiębiorstwa (zmiana tytułu firmy, przekształcenia się osoby prawnej, przejścia własności w drodze sprzedaży, darowizny, spadku), dotychczasowa przynależność funkcjonarjuszy pod względem ubezpieczenia pozostaje w mocy. Służbodawca jednak ma prawo do zmiany zakładu ubezpieczającego w sposób, określony w ustępie pierwszym niniejszego artykułu.

Wszyscy obowiązani do ubezpieczenia, dla których jedna z instytucji zastępczych nie stała się właściwą w oznaczony powyżej sposób, są pod względem ubezpieczenia przynależnymi do zakładu pensyjnego".